ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จะไม่เด็ด]

ยืนมองฟ้าครานี้ช่างมีสุข
ที่หน้ามุขมองเมียงระเบียงฝัน
ต้องลมโกรกโบกมาหน้าเหมันต์
พาหนาวสั่นประหวั่นใจไกล้เลื่อนลอย

สุมทุมไม้ก็ไหวเอนเบนปลิวพัด
ลมแรงจัดสะบัดใจมิใช่น้อย
ยิ่งคืนค่ำย้ำที่ดาวราวหลุดลอย
ตาละห้อยปล่อยลมข่มพสุธา

ลมจากทุ่งมุ่งมาเยือนถึงเรือนที่
พัดไอเย็นเป็นสักขีสิเน่หา
มารุมรัดมัดใจไพล่พันธนา-
การหวลมาครานี้มีเลศนัย

มาแอบอ้างข้างกายหมายประชิด
ทุกทางทิศพลุกพล่านจนหวั่นไหว
ก่อกระสันฝันตามจนหวามใจ
หยุดอย่างไรในรุกฆาตสวาทลม

ตากลมหนาวเคล้าหมอกออกพรรษา
สะเทิ้นพาฤทัยคว้างช่างเหลือข่ม
ด้วยสวาทรักมักมลายกลายเป็นลม
ลอยกลบชมพรมร่างอำพรางใจ..

...แบบว่า

[สายใย]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ ...

[จะไม่เด็ด]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ...(สายใย) ...



แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ..(จะไม่เด็ด)

...สงสัยจะหนาวอีกนานนะพี่สายใย..อิอิ

[จ้อง เจรียงคำ]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ...(สายใย) ...



แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ..(จะไม่เด็ด)

...สงสัยจะหนาวอีกนานนะพี่สายใย..อิอิ

หรือเธออยากตากลมห่มรักใหม่
จึงตัดเยื่อเถือใยไม่ปรึกษา
ห่มรักเก่าคงหนาวเหน็บเจ็บอุรา
รักใหม่กว่าห่มคลึงคงถึงใจ...(อาร์ตี้)

[ตะวันฉาย]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ..............(สายใย) ...

แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ.........(จะไม่เด็ด)

หรือเธออยากตากลมห่มรักใหม่
จึงตัดเยื่อเถือใยไม่ปรึกษา
ห่มรักเก่าคงหนาวเหน็บเจ็บอุรา
รักใหม่กว่าห่มคลึงคงถึงใจ................(อาร์ตี้)

ใช่จะห่มรักใหม่ใจขอเอ่ย
รักเฉลยแนบพี่อย่าหนีไหน
ห่มรักเก่ายังอุ่นกรุ่นทรวงใน
ขอห่มใจกับรักเก่าเฝ้าเย้าเยือน........(ตะวันฉาย)

[บ้านกลอนไทย]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ..............(สายใย) ...

แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ.........(จะไม่เด็ด)

หรือเธออยากตากลมห่มรักใหม่
จึงตัดเยื่อเถือใยไม่ปรึกษา
ห่มรักเก่าคงหนาวเหน็บเจ็บอุรา
รักใหม่กว่าห่มคลึงคงถึงใจ................(อาร์ตี้)

ใช่จะห่มรักใหม่ใจขอเอ่ย
รักเฉลยแนบพี่อย่าหนีไหน
ห่มรักเก่ายังอุ่นกรุ่นทรวงใน
ขอห่มใจกับรักเก่าเฝ้าเย้าเยือน........(ตะวันฉาย)

ตากลมหนาว ร้าวราน สะท้านอก
ยากหยิบยก โยกรัก จึงทักเพื่อน
ผ้าสิบผืน ซุกอุ่น กระตุ้นเตือน
แต่ใจเหมือน ไม่อุ่น หนาวกรุ่นเลย......(นะโมน้อย)  

[เมฆา...]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ..............(สายใย) ...

แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ.........(จะไม่เด็ด)

หรือเธออยากตากลมห่มรักใหม่
จึงตัดเยื่อเถือใยไม่ปรึกษา
ห่มรักเก่าคงหนาวเหน็บเจ็บอุรา
รักใหม่กว่าห่มคลึงคงถึงใจ................(อาร์ตี้)

ใช่จะห่มรักใหม่ใจขอเอ่ย
รักเฉลยแนบพี่อย่าหนีไหน
ห่มรักเก่ายังอุ่นกรุ่นทรวงใน
ขอห่มใจกับรักเก่าเฝ้าเย้าเยือน........(ตะวันฉาย)

ตากลมหนาว ร้าวราน สะท้านอก
ยากหยิบยก โยกรัก จึงทักเพื่อน
ผ้าสิบผืน ซุกอุ่น กระตุ้นเตือน
แต่ใจเหมือน ไม่อุ่น หนาวกรุ่นเลย......(นะโมน้อย)  

 ตากลมหนาว...คราวค่ำนี้...ที่พัดผ่าน...
  ทรมาน...สั่นหวั่นไหว...ใจเศ้าหม่อง...
  เคยมีคู่...อยู่เคียงข้าง...ต่างประคอง...
  ลมหนาวต้อง...สะท้านกาย...ไร้นางเคียง... ..........(mekar)

 

[เหมันต์กาล]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ..............(สายใย) ...

แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ.........(จะไม่เด็ด)

หรือเธออยากตากลมห่มรักใหม่
จึงตัดเยื่อเถือใยไม่ปรึกษา
ห่มรักเก่าคงหนาวเหน็บเจ็บอุรา
รักใหม่กว่าห่มคลึงคงถึงใจ................(อาร์ตี้)

ใช่จะห่มรักใหม่ใจขอเอ่ย
รักเฉลยแนบพี่อย่าหนีไหน
ห่มรักเก่ายังอุ่นกรุ่นทรวงใน
ขอห่มใจกับรักเก่าเฝ้าเย้าเยือน........(ตะวันฉาย)

ตากลมหนาว ร้าวราน สะท้านอก
ยากหยิบยก โยกรัก จึงทักเพื่อน
ผ้าสิบผืน ซุกอุ่น กระตุ้นเตือน
แต่ใจเหมือน ไม่อุ่น หนาวกรุ่นเลย......(นะโมน้อย)

 ตากลมหนาว...คราวค่ำนี้...ที่พัดผ่าน...
  ทรมาน...สั่นหวั่นไหว...ใจเศ้าหม่อง...
  เคยมีคู่...อยู่เคียงข้าง...ต่างประคอง...
  ลมหนาวต้อง...สะท้านกาย...ไร้นางเคียง... ..........(mekar)


ตากลมหนาว  เศร้าใจ  ร้องใคร่ครวญ
เธอเดินหวน  กลับไป  หาชายเก่า
คำว่าเรา  จบไป  ใจเหงาเหงา
ผ้าห่มเจ้า  อ้างว้าง  ห่างกันไป............(เหมันต์กาล)

[tanapok]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ..............(สายใย) ...
แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ.........(จะไม่เด็ด)
หรือเธออยากตากลมห่มรักใหม่
จึงตัดเยื่อเถือใยไม่ปรึกษา
ห่มรักเก่าคงหนาวเหน็บเจ็บอุรา
รักใหม่กว่าห่มคลึงคงถึงใจ................(อาร์ตี้)

ใช่จะห่มรักใหม่ใจขอเอ่ย
รักเฉลยแนบพี่อย่าหนีไหน
ห่มรักเก่ายังอุ่นกรุ่นทรวงใน
ขอห่มใจกับรักเก่าเฝ้าเย้าเยือน........(ตะวันฉาย)

ตากลมหนาว ร้าวราน สะท้านอก
ยากหยิบยก โยกรัก จึงทักเพื่อน
ผ้าสิบผืน ซุกอุ่น กระตุ้นเตือน
แต่ใจเหมือน ไม่อุ่น หนาวกรุ่นเลย......(นะโมน้อย)     
 ตากลมหนาว...คราวค่ำนี้...ที่พัดผ่าน...
  ทรมาน...สั่นหวั่นไหว...ใจเศ้าหม่อง...
  เคยมีคู่...อยู่เคียงข้าง...ต่างประคอง...
  ลมหนาวต้อง...สะท้านกาย...ไร้นางเคียง... ..........(mekar)

ตากลมหนาว  ยาวยื่น  ข่มขืนนัก
ใยความรัก  มาจากไป  ไม่สุ้มเสียง
หนาวปีนี้  พี่คงไร้   คนใกล้เคียง
นอนอยู่เพียง  เดียวดาย  ใจร้าวราน  ( Tanapok )

[ระนาดเอก]

อากาศหนาวตากลมต้องห่มผ้า
พร้อมจุดยากันยุงให้ฟุ้งกลิ่น
เมื่อสองคนแตกหักรักโบยบิน
ซบไอดินลำพังท่ามน้ำค้าง..



**     **

๐ วันนั้นฉันรู้ได้เธอไม่หนาว
เพราะฉันน้าวเธอกอดตลอดร่าง
มีเสื้อหนาวฉันคลุมกุมตัวนาง
แล้วไม่ห่างปกป้องคุ้มครองภัย

๐ ท่ามลมหนาวแทรกซึ้งถึงกระดูก
จิตเราผูกหลอมกันมิหวั่นไหว
เชยคางเธอสบตาภาษาใจ
ซึ่งเราใช้โต้ตอบอย่างบอบบาง..

 

[จะไม่เด็ด]

ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเพื่อน
เพราะเจ้าเลือนลาไกลใจร้ายหนอ
ตากน้ำค้างพลางน้ำตามาไหลคลอ
ให้แต่ท้อพ้อชะตาว่าโศกตรม...

...แบบว่า..ไม่รู้สิ

[gizon]

ตากลมหนาวคราวนี้มีแต่เศร้า
เรื่องรุมเร้าจนใจใกล้สลาย
ไม่ใช่แค่ผ่านหนาวอย่างเดียวดาย
แต่ยังโดนคนทำร้ายจนเจ็บจำ

หัวใจเหงาเศร้าเกินพอซ้ำท้อจิต
โอ้ชีวิต .. สุดฟื้นคืนชื่นฉ่ำ
ลมหนาวพัดหนาวกายใจระกำ
คิดไปน้ำออกตาโศกาลัย

[tanapok]

ตากลมหนาว     ยาวยื่น   ค่ำคืนหนึ่ง

เมื่อไร้ซึ่ง         กานดา      ข้าร้องไห้

แก้วจากตา       ลาพี่          หนีไปไกล

กอดผ้าห่ม      เท่าไหร่       ก็ไม่พอ


เจ้าจากไป        ใจพี่          นี้แสนห่วง

เจ้าไปล่วง        ห่วงใย        กับใครหนอ

ใยทิ้งพี่            หนาวใจ       ไร้คู่คลอ

ได้แต่พ้อ          ต่อฟ้ากว้าง    อย่างเดียวดาย


ตากลมหนาว      คราวไหน       ใจของพี่

ถึงจะมี              คนคู่ไว้            ไม่หนีหาย

ขอเพียงแค่        หนึ่งนาง          ข้าง ๆ กาย

มานอนหงาย      ดูดาวดวง         เป็นห่วงกัน

[มหาซัง]

หนาวสะท้านซ่านทรวงทุกห้วงจิต     
ผ้าห่มปิดชิดกายไม่คลายหนี   
มืออิงไฟให้อุ่นกรุ่นชีวี   
ชั่วนาทีที่ร่างนั้นสร่างซา

ตะวันดับลับฟ้าดาราตื่น 
หยาดความชื้นรื้นไหลอาบใบหญ้า
เย็นยะเยือกย่างเย้าเร้ากายา   
รอแดดกล้ามากลบไล่ลบไป     

ฤดูเวียนเปลี่ยนแปลงทุกแห่งหน   
ร้อนหนาวฝนปนกันพลันสดใส     
ธรรมชาติวาดเสริมเติมโลกใว้   
จะอย่าไรใจเราเล่าบงการ

มหาซัง

[Kotchanan]

๐ วันนั้นฉันรู้ได้เธอไม่หนาว
เพราะฉันน้าวเธอกอดตลอดร่าง
มีเสื้อหนาวฉันคลุมกุมตัวนาง
แล้วไม่ห่างปกป้องคุ้มครองภัย

๐ ท่ามลมหนาวแทรกซึ้งถึงกระดูก
จิตเราผูกหลอมกันมิหวั่นไหว
เชยคางเธอสบตาภาษาใจ
ซึ่งเราใช้โต้ตอบอย่างบอบบาง..

 

เพิ่งจะรู้ว่าเหงาคือเท่าไหน
เมื่อเท้าใครออกเดินและเหินห่าง
ตะเกียงใจมืดมิดหลงทิศทาง
เป็นดังลางสังหรณ์เมื่อก่อนลา

ลมยะเยือกผ่านผิวเพียงแผ่วแผ่ว
กลับหวดใจเป็นแนว.. แล้วดวงหน้า-
ก็รองรับน้ำใสจากนัยน์ตา
ซึ่งหลั่งมาเตือนใจไม่วายเว้น.
 

[tanapok]

แสงอันใด       ให้อุ่น      ที่คุ้นเคย

มิอาจเปรย       เปรียบพ้อง      คล้องความหมาย

ดั่งอุ่นเนื้อ         แนบเนื้อ          ที่เอื้อกลาย

แด่ใจชาย         หมายมอบ          ตอบจากนาง



แต่ใยเรื่อง         แค่เยื่องจิต          คิดฝันใฝ่

ด้วยว่าไป            แค่ใจจินต์          สิ้นฟ้าสาง

คล้ายหลับตื่น       คลื่นฝัน            อันเลือนลาง

ว่าเอวบาง           นางหน้าใส         อยู่ใกล้ตัว

แบบว่า   แค่ฝันหวานมั้ง...........

[Zhyphires]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ..............(สายใย) ...
แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ.........(จะไม่เด็ด)
หรือเธออยากตากลมห่มรักใหม่
จึงตัดเยื่อเถือใยไม่ปรึกษา
ห่มรักเก่าคงหนาวเหน็บเจ็บอุรา
รักใหม่กว่าห่มคลึงคงถึงใจ................(อาร์ตี้)

ใช่จะห่มรักใหม่ใจขอเอ่ย
รักเฉลยแนบพี่อย่าหนีไหน
ห่มรักเก่ายังอุ่นกรุ่นทรวงใน
ขอห่มใจกับรักเก่าเฝ้าเย้าเยือน........(ตะวันฉาย)

ตากลมหนาว ร้าวราน สะท้านอก
ยากหยิบยก โยกรัก จึงทักเพื่อน
ผ้าสิบผืน ซุกอุ่น กระตุ้นเตือน
แต่ใจเหมือน ไม่อุ่น หนาวกรุ่นเลย......(นะโมน้อย)    

 ตากลมหนาว...คราวค่ำนี้...ที่พัดผ่าน...
  ทรมาน...สั่นหวั่นไหว...ใจเศ้าหม่อง...
  เคยมีคู่...อยู่เคียงข้าง...ต่างประคอง...
  ลมหนาวต้อง...สะท้านกาย...ไร้นางเคียง... ..........(mekar)

ตากลมหนาว  ยาวยื่น  ข่มขืนนัก
ใยความรัก  มาจากไป  ไม่สุ้มเสียง
หนาวปีนี้  พี่คงไร้   คนใกล้เคียง
นอนอยู่เพียง  เดียวดาย  ใจร้าวราน  ( Tanapok )

ประกายดาว พราวแวว แพรวระยิบ
งามระวิบ พริบไหว ให้ใจขาน
แต่กลับเงียบ เรียบเฉย รำเพยพาน 
ปล่อยให้ใจ ร้าวฉาน บนลาน...ดิน ................(เปลวฟ้า)

เฝ้าใฝ่ฝันวันรักจักกลับคืน
เฝ่าใฝ่ฝืนทนรอสมถวิล
เฝ่าใฝ่หาแม้ลมหนาวทุกอาจิณ
เฝ้าใฝ่สิ้นเหมันต์ไม่หยุดใจ (Zhyphires)

[/size][/size]

[ตะวันฉาย]

....แบบว่า..รักหักหายกลายเป็นทุกข์
คนอื่นสุขฉันเศร้าที่เดาได้
ตากลมหนาวร้าวระบมหวังข่มใจ
หนาวเท่าไรไยจึงคิดถึงเธอ..............(สายใย) ...
แบบว่าหนาว...แถมร้าวอีกหลีกไม่พ้น
เพิ่มร้อนรนทนท้อให้รอเพ้อ
ตากลมหนาวคราวนี้ไม่มีเธอ
คงคอยเก้อเธอใย...ไปไม่ลา...อิอิ.........(จะไม่เด็ด)
หรือเธออยากตากลมห่มรักใหม่
จึงตัดเยื่อเถือใยไม่ปรึกษา
ห่มรักเก่าคงหนาวเหน็บเจ็บอุรา
รักใหม่กว่าห่มคลึงคงถึงใจ................(อาร์ตี้)

ใช่จะห่มรักใหม่ใจขอเอ่ย
รักเฉลยแนบพี่อย่าหนีไหน
ห่มรักเก่ายังอุ่นกรุ่นทรวงใน
ขอห่มใจกับรักเก่าเฝ้าเย้าเยือน........(ตะวันฉาย)

ตากลมหนาว ร้าวราน สะท้านอก
ยากหยิบยก โยกรัก จึงทักเพื่อน
ผ้าสิบผืน ซุกอุ่น กระตุ้นเตือน
แต่ใจเหมือน ไม่อุ่น หนาวกรุ่นเลย......(นะโมน้อย)    

 ตากลมหนาว...คราวค่ำนี้...ที่พัดผ่าน...
  ทรมาน...สั่นหวั่นไหว...ใจเศ้าหม่อง...
  เคยมีคู่...อยู่เคียงข้าง...ต่างประคอง...
  ลมหนาวต้อง...สะท้านกาย...ไร้นางเคียง... ..........(mekar)

ตากลมหนาว  ยาวยื่น  ข่มขืนนัก
ใยความรัก  มาจากไป  ไม่สุ้มเสียง
หนาวปีนี้  พี่คงไร้   คนใกล้เคียง
นอนอยู่เพียง  เดียวดาย  ใจร้าวราน  ( Tanapok )

ประกายดาว พราวแวว แพรวระยิบ
งามระวิบ พริบไหว ให้ใจขาน
แต่กลับเงียบ เรียบเฉย รำเพยพาน 
ปล่อยให้ใจ ร้าวฉาน บนลาน...ดิน ................(เปลวฟ้า)

เฝ้าใฝ่ฝันวันรักจักกลับคืน
เฝ่าใฝ่ฝืนทนรอสมถวิล
เฝ่าใฝ่หาแม้ลมหนาวทุกอาจิณ
เฝ้าใฝ่สิ้นเหมันต์ไม่หยุดใจ (Zhyphires)

[

ตากลมหนาวดาวเดือนเยือนเป็นเพื่อน
เหมันต์เลื่อนเตือนผ่านนานไฉน
รอพี่กลับคืนนาคราอาลัย
สิ้นเยื่อใยไปกับลมห่มเหมันต์.....(ตะวันฉาย)