รู้อะไรไม่สู้..รู้วิชา
ประตูธรรม นำปัญญา เสาะหาเถิด
ประตูเปิด เกิดปัญญา เสาะหาฝัน
ประตูใจ ใฝ่รู้ อยู่ทุกวัน
ประตูสรรค์ สร้างเสริม เติมปัญญา
จบรากเหง้า เขลาขลาด เป็นปราชญ์เปรื่อง
ย่อมประเทือง เรืองได้ ด้วยใฝ่หา
รู้อะไร นั้นไม่สู้ รู้วิชา
สั่งสอนมา ครั้งย่าปู่ พึงรู้คุณ
จงพากเพียร เรียนเถิด จักเกิดผล
บัณฑิตชน คนเก่ง เร่งนำหนุน
แม้นร่ำรวย ด้วยทรัพย์ รับกองบุญ
อาจติดฝุ่น บุญหมด รันทดพลัน
มีวิชา ว่ามีทรัพย์ นับไม่ถ้วน
และมากมวล ชวนให้ ได้สุขสันต์
ยามตกอับ ปรับวิชา มาใช้กัน
คุณอนันต์ หมั่นไปคิด บัณฑิตเอย.
(ไม่ทราบว่าพอใช้ได้หรือเปล่านะคะ...)
ฝากไว้...
"ขอไต่ถามตามสงสัยนะน้องเอ๋ย
ที่พึงเอ่ย..เฉลยมา..ว่าใช่ไหม
เป็นกลอนแปดใช่หรือไม่..ลองตอบไป
พี่เห็นในอีกกระทู้..ดูแล้วงง
ขอฝากฝังหลังเขียนกลอนวอนสักนิด
อยากให้น้องลองคิด..ใช่ผิดหลง
อันกานท์กลอน อ่อนช้อย ถ้อยบรรจง
คราวหน้าคง ลงมาแต่ง แบ่งกันเอย."
(ที่จริงอยากให้น้อง ๆ ลองพยายามฝึกแต่งเองก่อนน่ะค่ะ...ภาษาไทยมีเสน่ห์และงดงามมากเลยนะคะ..)
(ได้คะแนน..อย่าลืมมาแบ่งกันบ้างนะคะ...ล้อเล่นน่ะค่ะ..อิอิ)
