พิษหนามตำบ่งได้หายรอยเจ็บ
ยามหนาวเหน็บไข้หนักพักก็หาย
ร้อนอบอ้าวพัดวีพอผ่อนคลาย
พิษรักร้ายนอนซมระทมใจ
ไม่อาจถอนใจคืนฝืนใจข่ม
สุดตรอมตรมอ่อนแอเกินแก้ไข
ใจร้าวรวดปวดดั่งฝังเหล็กไน
น้ำตาไหลสะอื้นอั้นกลั้นน้ำตา
ยามรักหวานผักต้มยังชมหวาน
ดั่งน้ำตาลเคลือบพิษไว้ในภาษา
หวานคารมคมคำย้ำวาจา
ดั่งชะตาต้องถูกคิดผูกพัน
มิคิดหลอกบอกได้ใจจริงแน่
มิปรวนแปรแท้จริงทุกสิ่งสรรพ์
ดูเหมือนว่าเกิดมาเพื่อคู่กัน
ย้ำจำนรรจ์ใจสู่ใจเชื่อมไมตรี
ดวงฤดีหนึ่งเดียวที่เกี่ยวก้อย
หนึ่งในร้อยมั่นรักกลับผลักหนี
นึกถึงใจบ้างไหมในบางที
ร้าวชีวีพิษรักที่ปักทรวง
ต้องนอนซมขื่นขมจมพิษรัก
คนอกหักรักหน่ายคลายห่วงหวง
มิโทษใครไร้สิทธิ์ติดตามทวง
จมในห้วงรักเศร้าเหงาวังเวง..
