12 เมษายน 2009, 09:25:AM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 09:25:AM » |
ชุมชน
|
ความเอ๋ยความรัก ยากประจักษ์ว่าพักอยู่หนไหน เที่ยวเซาะหาเรื่อยมาจนอ่อนใจ สุดปลายฟ้าสุลาลัยหาไม่เจอ หรือว่ารักเล่นกลวนไปทั่ว ถึงไม่กลัวว่าใครจะพลั้งเผลอ กลายเป็นรักซ้ำซ้อนจนใจเบลอ รีบเสนอแจกจ่ายขายรักเอย
สักวา ความรัก นั้นอยู่ไหน อยู่ใกล้ใจ หรืออยู่ใน บ้านกลอนนี้ ห่างไปวัน เหมือนหาย ไปเป็นปี ใจนารี ว้าวุ่นนัก รักปักทรวง จะแกล้งลอง ไม่อ่าน สักวันหนอ จะเฝ้ารอ ดูหัวใจ ใครหวงห่วง หัวใจเอ๋ย เหนื่อยไหม ใครเขาลวง ถึงได้หลง ติดบ่วง ห้วงรักเอย
...กลับมารับผิดชอบใจ.. กลับมารับผิดชอบใจ ทำใครไหวหวั่นฝันถึง ตกอยู่ในห้วงคำนึง คิดถึงอยู่ทุกเวลา
ยามแลสบตาหวานนัก ชะงักด้วยแรงเสน่หา หยาดเยิ้มเมื่อคราสบตา อุราปั่นป่วนฤดี
อย่ามาคอยทำหน้าตาย แม้นหมายจองใจน้องนี้ ศักดิ์ศรีของน้องพึงมี คนดีเขาออกประตู
มาอยู่บ้านฟ้าเพียงดาว หมอกขาวเมื่อยามเช้าตรู่ ดอกหญ้าไหวงามน่าดู ลมกรูพลิ้วเย็นฤทัย
อย่าปล่อยให้คอยปลายฟ้า กลับมาหาหน่อยได้ไหม มารับผิดชอบหัวใจ ฝันใฝ่คิดถึงแต่คุณ
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
|
12 เมษายน 2009, 12:06:PM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 12:06:PM » |
ชุมชน
|
สักวาความรัก --------------------- สักวา ความรัก สลักเวทย์ มีมนต์เสก พาใจ ให้ไหวหวั่น เป็นมายา พาหวน ทวนชีวัน เปลี่ยนแปรผัน ลิขิต ชีวิตคน
มีบ่วงบาศ เทวา เป็นอาลักษณ์ คล้องกระหวัด กวัดเกี่ยว เที่ยวซอกหน ดังแพรไหม ใยสาย พรายเล่ห์กล ร้อยเวียนวน สนสอย ถ้อยวจี
หว่านเมล็ด รักแอบ แนบในเหลือบ ที่ฉาบเคลือบ รสหวาน หว่านฉวี รอวันผลิ แตกงอก ดอกรักพลี สายชีวี พิษรัก สลักตรึง เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
สักวา ความรัก สลักจิต ขอสักนิด คิดถึง กันบ้างไหม อยู่ขอบฟ้า ไกลห่าง ทางแสนไกล คนห่วงใย คอยหา ฟ้าปลายดอย
บนทางใจ ใฝ่รอ ขอหวนกลับ อย่าลาลับ ลางเลือน เดือนเหงาหงอย ดาวทักท้วง ห่วงสาว เจ้าใจลอย นั่งตาปรอย มองฟ้า หาบางใคร
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
12 เมษายน 2009, 12:10:PM |
จะไม่เด็ด
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 12:10:PM » |
ชุมชน
|
อาจเพราะรักอยู่ไกลมองไม่เห็น หรือหลบเร้นความในไม่ไคร่เผย สุดรำพันมิหวังได้รู้นัยเลย เพียงวางเฉยเรื่อยไปให้สนเท่ห์
จนความรักที่เก็บซ่อนกัดกร่อนจิต หวังปกปิดขนาบในไม่ไขว้เขว เกิดรัญจวนป่วนใจให้ลังเล ให้โถมเทเรรวนชวนละเมอ
เธอเป็นใครใจถึงข้องเหมือนต้องจิต โดนรักขวิดทิ่มทรวงลวงให้เผลอ ตามต่อติดด้วยสะท้านผ่านละเมอ ไม่ใช่เธอ...แล้วใคร...ที่ใจรอ..อิอิ
..แบบว่าพอได้ไหมครับ..อานุภาพแห่งความรัก...รุนแรง...หนักหน่วง..รวดเร็ว
|
|
|
|
12 เมษายน 2009, 12:37:PM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 12:37:PM » |
ชุมชน
|
อาจเพราะรักอยู่ไกลมองไม่เห็น หรือหลบเร้นความในไม่ไคร่เผย สุดรำพันมิหวังได้รู้นัยเลย เพียงวางเฉยเรื่อยไปให้สนเท่ห์
จนความรักที่เก็บซ่อนกัดกร่อนจิต หวังปกปิดขนาบในไม่ไขว้เขว เกิดรัญจวนป่วนใจให้ลังเล ให้โถมเทเรรวนชวนละเมอ
เธอเป็นใครใจถึงข้องเหมือนต้องจิต โดนรักขวิดทิ่มทรวงลวงให้เผลอ ตามต่อติดด้วยสะท้านผ่านละเมอ ไม่ใช่เธอ...แล้วใคร...ที่ใจรอ..อิอิ
..แบบว่าพอได้ไหมครับ..อานุภาพแห่งความรัก...รุนแรง...หนักหน่วง..รวดเร็ว
ฟังรำพันจะเด็ดแล้วใจหวาม คำนิยามว่ารักหวานจริงหนอ พูดจากใจหรือแค่ลวงถ่วงให้รอ อยากจะขอย้ำสักหน่อยค่อยว่ากัน
อันความรักแอบไว้ใครจะรู้ แอบซ่อนอยู่ตรงไหนใจของฉัน เฝ้าเก็บกวาดห้องใจอยู่ทุกวัน ใจของฉันไม่เห็นมีที่ใครจอง
...อิอิ..แบบว่า...มองมะเห็นอะ...ความรักอยู่ตรงไหน..สงกรานต์เที่ยวไหนค่ะคุณจะไม่เด็ด..
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
12 เมษายน 2009, 02:15:PM |
สายลมสีขาว
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 02:15:PM » |
ชุมชน
|
สักวา ความรัก สลักมั่น ไม่เคยผัน ไปตาม กาลอัปสร จะอยู่ยง เฉกเช่น ภูผาดร มิเคยพลั้ง สั่นครอญ หรือหวั่นใจ
ด้วยเพราะรัก และเข้าใจ อย่างลึกซึ้ง จนตัวพึง เห็นค่า ไม่หวั่นไหน บุพผาป่า ยอมเป็น ที่ต้องใจ มิหาใช่ รูปลักษณ์ ที่ต้องตา
อันความรัก ของฉัน นั้นหมายถึง ความดีงาม ตราตรึง เช่นปักษา ที่กางปีก โบยบิน ขึ้นสูงฟ้า เป็นหงส์สา ในใจ ใช่กายา
|
|
|
|
12 เมษายน 2009, 09:05:PM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 09:05:PM » |
ชุมชน
|
สักวา ความรัก สลักมั่น ไม่เคยผัน ไปตาม กาลอัปสร จะอยู่ยง เฉกเช่น ภูผาดร มิเคยพลั้ง สั่นครอญ หรือหวั่นใจ
ด้วยเพราะ และเข้าใจ อย่างลึกซึ้ง จนตัวพึง เห็นค่า ไม่หวั่นไหน บุพผาป่า ยอมเป็น ที่ต้องใจ มิหาใช่ รูปลักษณ์ ที่ต้องตา
อันความรัก ของฉัน นั้นหมายถึง ความดีงาม ตราตรึง เช่นปักษา ที่กางปีก โบยบิน ขึ้นสูงฟ้า เป็นหงส์สา ในใจ ใช่กายา
สักวา ความรัก สลักมั่น อ่านแล้วฝัน ไปตาม งานอักษร กวีหวาน แว่วเสียง สำเนียงกลอน มาออดอ้อน ฝากรัก จากหัวใจ
เปรียบว่ารัก นั่นเป็น เช่นปักษา สกุณา โบยบิน ฟ้ากว้างใหญ่ พร้อมจะมอบ ความรัก จากข้างใน ให้คนไกล ปลายฟ้า มาภิรมย์
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
12 เมษายน 2009, 09:29:PM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 09:29:PM » |
ชุมชน
|
ฟังรำพันจะเด็ดแล้วใจหวาม คำนิยามว่ารักหวานจริงหนอ พูดจากใจหรือแค่ลวงถ่วงให้รอ อยากจะขอย้ำสักหน่อยค่อยว่ากัน
อันความรักแอบไว้ใครจะรู้ แอบซ่อนอยู่ตรงไหนใจของฉัน เฝ้าเก็บกวาดห้องใจอยู่ทุกวัน ใจของฉันไม่เห็นมีที่ใครจอง
ความเอ๋ยความรัก หมายฟูมฟัก...รักอยู่...เป็นคู่สอง กลับสลาย...กลายขม...ไม่สมปอง จึงต้องหมอง...ใจหม่น...บนทางใจ
หวังเคียงคู่...ชู้ชม...ไม่สมหวัง เมื่อรักพัง...ช่างช้ำ...เกินคำไข หลั่งน้ำตา...มาฝาก...ก่อนจากไป แม้อาลัย...ก็ไม่ฝืน...คืนรอยเดิม.... ..ใจชายกระไรหรือ.. ความเอ๋ยความรัก ใยมาหักรักร้างไม่สร้างเสริม ใยมาคิดจะลดไม่เพิ่มเติม ใยริเริ่มแยกทางระหว่างเรา
ใครกันหนอก่อเหตุไม่ติดต่อ ปล่อยคนรอเคว้งคว้างบนทางเหงา แล้วมาตัดสัมพันธิ์คำว่าเรา แล้วยังเอาแต่ใจไม่คิดดู
เกิดเป็นหญิงรักจริงไม่เสแสร้ง ไม่แสดงหลายใจให้อดสู คิดสักนิดได้ไหมยอดพธู จะคบชู้สู่ชายไม่หมายทำ
หากไม่เชื่อใจน้องต้องขอโทษ พี่ไม่โปรดก็จะทนจมความช้ำ มีคำพูดมาฝากจากน้ำคำ น้องคงย้ำรักพี่นิรันดร
ใจของชายกระไรใจดำหรือ ขอเชื่อถือกวีศรีอักษร ที่พี่เห็นเป็นเพียงการต่อกลอน มิใช่หลอนให้พี่ช้ำระกำทรวง
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
12 เมษายน 2009, 10:49:PM |
กวีพเนจร
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 10:49:PM » |
ชุมชน
|
ความเอ๋ยความรัก... มาทายทักดวงใจให้ถวิล เมื่อมีรักเหมือนนกที่โผบิน สู่ที่ถิ่นแดนสรวงที่โสภี
ความเอ๋ยความรัก... จะฟูมฟักรักนี้ไม่หน่ายหนี แม้ยากนักจักรักษารักให้ดี มิให้มีภัยพาลพราก...ดวงใจ
ว้า...ไม่ได้แต่งซะนาน อาจจะไม่ดีนะคับ ขอโทดด้วย
|
|
|
|
12 เมษายน 2009, 11:04:PM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 11:04:PM » |
ชุมชน
|
ความเอ๋ยความรัก... มาทายทักดวงใจให้ถวิล เมื่อมีรักเหมือนนกที่โผบิน สู่ที่ถิ่นแดนสรวงที่โสภี
ความเอ๋ยความรัก... จะฟูมฟักรักนี้ไม่หน่ายหนี แม้ยากนักจักรักษารักให้ดี มิให้มีภัยพาลพราก...ดวงใจ
ว้า...ไม่ได้แต่งซะนาน อาจจะไม่ดีนะคับ ขอโทษด้วย ..รักเอ๋ย.. ความเอ๋ยความรัก หากเหนื่อยนักพักลงจงหลับไหล มีหอห้องคล้องรักอยู่ข้างใน คือหัวใจดวงน้อยคอยรักมา
ความเอ๋ยความรัก อย่าชะงักเลยนะความรักจ๋า สู้ถนอมกลอนกานท์อักษรา สื่อภาษาหวานไหวในใจคน
..มิเป็นไรค่ะ..แต่งไม่ค่อยเก่งเหมือนกันค่ะ.พอกันและค่ะ
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
12 เมษายน 2009, 11:18:PM |
กวีพเนจร
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 12 เมษายน 2009, 11:18:PM » |
ชุมชน
|
หอมละมุนอุ่นไอเมื่อใกล้ชิด ยิ่งสนิทสบตาพาฝันถึง ทุกนาทีมีรักเฝ้ารำพึง ทุกคำนึงรักเฝ้าเจ้าชีวา
นี่น่ะหรือคืออานุภาพแห่งความรัก สวยงามนักหลับใหลให้ฝันหา แม้ยามตื่นอยากพบประสบตา เธอมีค่ามากนักรักนิรันดร์
ความเอ๋ยความรัก... จะฟูมฟักดวงใจเจ้าจอมขวัญ เก็บความซึ้งตรึงใจใช่รำพัน ให้คำมั่นรักเจ้าหมดหัวใจ
|
|
|
|
13 เมษายน 2009, 08:17:AM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 13 เมษายน 2009, 08:17:AM » |
ชุมชน
|
หอมละมุนอุ่นไอเมื่อใกล้ชิด ยิ่งสนิทสบตาพาฝันถึง ทุกนาทีมีรักเฝ้ารำพึง ทุกคำนึงรักเฝ้าเจ้าชีวา
นี่น่ะหรือคืออานุภาพแห่งความรัก สวยงามนักหลับใหลให้ฝันหา แม้ยามตื่นอยากพบประสบตา เธอมีค่ามากนักรักนิรันดร์
ความเอ๋ยความรัก... จะฟูมฟักดวงใจเจ้าจอมขวัญ เก็บความซึ้งตรึงใจใช่รำพัน ให้คำมั่นรักเจ้าหมดหัวใจ
น้อมใจอ่านอักษราภาษาหวาน เปิดตำนานความรักเอ๋ยอยู่ไหน แค่ได้อ่านหวานซึ้งตรึงฤทัย แม้หลับไหลยังเฝ้าฝันนั้นเพียงเธอ
ต่างคนต่างมีใจเสน่หา เปิดหน้าต่างดวงตามาเสนอ ทุกเวลาพร่ำหวานปานละเมอ รักเพียงเธอคนไกลปลายฟ้างาม
ความเอ๋ยความรัก มีแต่คนทายทักจักขอถาม อานุภาพแห่งรักใต้ฟ้าคราม ช่างงดงามหวานนักรักคนไกล
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
|
13 เมษายน 2009, 09:56:AM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 13 เมษายน 2009, 09:56:AM » |
ชุมชน
|
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
|
13 เมษายน 2009, 06:00:PM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 13 เมษายน 2009, 06:00:PM » |
ชุมชน
|
ความเอ๋ยความรัก มาทายทักปักใจให้ฝันหา ใครพานพบประสบรักประจักษ์ตา ประสานเสียงเรียงวาจาพาทำนอง ร่วมขานขับรับส่งอักษรศิลป์ วาทะรินเรื่อยไปไม่หม่นหมอง ขอชื่นชมคำคมอารมณ์กลอน มนย้อนตราตรึงติดชมงาน
(มน=มะนะ>>>แปลว่าใจไม่ใช่ (มน) นะ เพื่อน้องๆบ้างคนไม่เข้าใจ)
ความเอ๋ยความรัก ใครประจักษ์รักสุข-ทุกข์ประสาน เฝ้าเรียงถ้อยร้อยรักกังสดาส ทิพย์วิมานกานท์กลอนอ้อนกมล
ขอขานไขในรักพักบ้านนี้ ร้อยวจีกลอนกานท์หวานใจล้น ขอขอบคุณมิตรไมตรีนี้ทุกคน น้องหน้ามนคนใหม่ในบ้านกลอน
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
13 เมษายน 2009, 06:35:PM |
Hikari
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 4
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 45
ความรักของฉันเหมือนกับสายลมที่คอยให้เธอ
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 13 เมษายน 2009, 06:35:PM » |
ชุมชน
|
ความเอ๋ย.........ความรัก เปรียบได้กับดอกกุหลาบสีสดใส สีแดงส้มชมพูขาวตามแต่ใจ เลือกเอาไปใช้ตามโอกาสนานา
แต่สิ่งที่อยู่ใต้ใบใครจะรู้ ว่ามันมีหนามแหลมคมซ่อนอยู่หนา จับไม่ดีก็จะบาดมือเอานา เหมือนความรักตอนที่ลาเลิกกันไป
|
True love is not real.
|
|
|
20 เมษายน 2009, 07:24:PM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #17 เมื่อ: 20 เมษายน 2009, 07:24:PM » |
ชุมชน
|
ความเอ๋ย.........ความรัก เปรียบได้กับดอกกุหลาบสีสดใส สีแดงส้มชมพูขาวตามแต่ใจ เลือกเอาไปใช้ตามโอกาสนานา
แต่สิ่งที่อยู่ใต้ใบใครจะรู้ ว่ามันมีหนามแหลมคมซ่อนอยู่หนา จับไม่ดีก็จะบาดมือเอานา เหมือนความรักตอนที่ลาเลิกกันไป
ความเอ๋ยความรัก มาทายทักแล้วลาพาหวั่นไหว เจ็บเอ๋ยเจ็บเสียนักรักร้างไกล สายลมไหวที่ไรใจโอดครวญ
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
21 เมษายน 2009, 07:55:AM |
พิมญดา
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: 21 เมษายน 2009, 07:55:AM » |
ชุมชน
|
ความเอ๋ยความรัก มาทายทักแล้วลาพาหวั่นไหว เจ็บเอ๋ยเจ็บเสียนักรักร้างไกล สายลมไหวที่ไรใจโอดครวญ
ทั้งที่เคย...เชยชิด...สนิทแนบ ต้องเจ็บแปลบ...แสบช้ำ...เศร้ากำสรวล สุดระกำ...ช้ำกมล...จนเซซวน ไปให้พ้น...คนเรรวน...อย่าหวนคืน
สวัสดีเช้าๆค่ะพี่ชาย วันนี้ตื่นมาก็เฝ้าหน้าจอเลย..อิอิ ทำไมตื่นเช้าจังค่ะ
|
ไม่ใช่กวีศรีลานนา เพียงแค่ใช้ภาษาสื่อเคลื่อนไหว จะสุขทุกข์เล่าความตามเป็นไป สื่อสารในบทกลอนอ้อนน้ำคำ
|
|
|
|