มิกกี้เป็นเพื่อนของข้าพเจ้าคนหนึ่ง
เป็นกาพย์ผสมกลอน แต่งเหลวๆเล่นๆตามเคย
สุขสันต์วันแก่แม่มิกกี้ สิบเก้าปีสิบเก้าฝนสิบเก้าหนาว
หลอมรวมกับแสงตะวันจันทร์สกาว เป็นโฉมสาวคือเธอที่ฉันชม
สิบเก้าฝนฟากฟ้าประทานพร เป็นคำสอนชโลมใจให้สุขสม
สิบเก้าหนาวเหน็บเนื้อด้วยสายลม จับประสมกลมกลืนเป็นตัวเธอ
สิบเก้าย่างทางเดินน้อยนิด อย่าผูกจิตกับฝันอันพกเพ้อ
อย่าติดกับอดีตอันหลงละเมอ อย่าเพ้อเจ้อสิบเก้ามาสิบเก้าไป
ใครเล่าห้ามวันให้ผันผ่าน ห้ามเดือนกาลเวลาล่วงเลยได้
อาจห้ามความแก่ลมฟ้าชราวัย ไม่อาจห้ามอาลัยในอดีตที่ผ่านมา
เพื่อนเอ๋ยเพื่อน ไมตรีเหมือนเงาติดกายา
สัมผัสไม่ได้ด้วยตา สัมผัสด้วยลิ้นโอชาว่าหวานใจ
มิ่งมิตร ฉันไม่คิดจะมอบอะไรให้
มีเพียงคำอวยพรรสวิไล มอบไว้ให้เธอเพลิดเพลินตา
ธัมมากุสลา ธัมมาอกุสลา สิ่งใดล้ำค่าจงเก็บไป
สิ่งใดไม่คู่ควรจงทิ้งไว้ ในวันกำเนิดของเธอ
