คนสามคนด้นไปในโลกกว้าง
หาหนทางทุกหนให้ตนอยู่
คนหนึ่งรวบโลกไว้ ในนาม "กู"
เพื่อโลกชูเชิดตนเหนือชนใด
คนหนึ่งล้างโลกเพื่อเหลือตนหนึ่ง
คนหนึ่งซึ่งสับสน แต่ตนใหญ่
จึงวุ่นวายวิ่งวนแบกตนไป
หาหนทางใหม่ใหม่ ให้แก่ตน
มณีงามสามดวงโชติช่วงชัด
ส่องขจัดความไม่แจ้งทุกแห่งหน
สับทำลายความไม่จริงทุกสิ่งกล
สร้างความรอดหลุดพ้นทุกหนทาง
แก้วหนึ่งคือความแจ้งแห่งผู้ถือ
แก้วหนึ่งคือความจริงพริ้งพรายพร่าง
แก้วหนึ่งคือความประจักษ์เห็นหลักวาง
รวมความงามความสว่างร้างราคิน
หินสามก้อนซ้อนกันและกันอยู่
มันไม่รู้มันไม่เห็นว่าเป็นหิน
มาอย่างไรอยู่อย่างไรไม่ยลยิน
จะดับสิ้นอย่างไรไม่นำพา
มันคือความสงบตามธรรมชาติ
ไม่ประกาศปรากฏกำหนดค่า
ไม่ปกปิดซ่อนเร้นความเป็นมา
ธรรมดา ธรรมดา ประสามัน
ตรีมูรติ โดย : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จากหนังสือ เพียงความเคลื่อนไหว
********************
ที่มา :
http://larndham.net/index.php?showtopic=14644&st=60
