กลั่นรู้สึก

กลั่นรู้สึก
นั่งหน้าคอมฯตะล่อมความรู้สึก
แอบเป็นบ้าผวานึก วัยถึกรัก
บางบ้างเศร้า บางคราวอ่วมกระอัก
กับพิษรักสลักร้อย น้อยคนปล่อยวาง
รวบรู้สึก นึกฝัน ดวงพรั่นไหว
กับเรื่องราว หัวใจ ในหลายอย่าง
นึกถึงรัก ยากนัก จักตรงทาง
อยากปล่อยวาง มิอาจว่าง ค้างคาใจ
?เลิกกันแล้ว? เสียงแจ่ว แว่วเสียงนั้น
แต่เงาภาพแห่งคืนวัน ยังพลันฉาย
กี่วันคืนล่วงผ่าน กี่วันวานผ่านพ้นไป
กี่เหงา กี่ร่ำไห้ ไม่เลือนราง
เหงาก็เพียงเหงา ในเงาฝัน
ใจพร่าสั่น ยังคงสั่น กับฝันคว้าง
มองหน้า มิเห็นใคร มองหลังไปมิเห็นทาง
ยังยืนย่ำ มิอาจย่าง ข้ามทางรัก
คงนั่งทอ ก่อฝัน ตามทางฝัน
อาจมีบ้าง บางวัน ที่พรั่นหนัก
บอกกับใจ จงใฝ่สู้ กู้ใจรัก
แม้ช้ำหนัก พลาดความรัก สักกี่ครา
หวังสักวันฝันที่ทอ จะก่อร่าง
มองเห็นทาง จะย่างไป ตามใฝ่หา
ขอเพียงใคร ใคร่ฝัน เคียงกันมา
จะอาสา หอบพาฝัน ร่วมกันไปฯ

                   หลวงจินตกวี
กับอีกหนึ่งในระลึกถึงความรักด้วยหัวใจที่ศรัทธาในความรัก กลั่นเมื่อหัวใจว้าวุ่น ด้วยใจที่คงกรุ่นด้วยไอแห่งความรักและความคิดถึงอย่างมิอาจห้ามใจ...
   21/5/51
   ณ แผ่นดินวังน้อย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลั่นรู้สึก (อ่าน 2047 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้