ได้ยินเสียงเพียงสองเรา

...เขาฟูจี สูงเสียด เบียดเวหา
ทาบท้องฟ้าสีครามงามสดใส
หิมะขาวพราวกอดยอดภูไฟ
ริมทะเลดอกไม้คละคลุมดอย...

...พิศเพียงภาพพิมพ์พธูมาอยู่ใกล้
แต่แสนไกลด้วยจำห่างร้างสุดสอย
สงสารนุชสุดอาลัยใจคนคอย
อารมณ์ลอยข้ามฟ้าไปหากัน...

... ณ เส้นขอบฟ้ากั้นปันแบ่งฟ้า
ส่งใจมาคงได้พบสบสุขสันติ์
ณ ที่นั้นเคียงแอบแนบนิรันดร์
ดวงชีวัน จงอย่าหน่ายคลายรักเอย... ข้างบนว่าไงเนี่ย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ได้ยินเสียงเพียงสองเรา (อ่าน 2345 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้