แค่..คนปลอบใจ...

คงต้องไป..จากเธอ..แล้วใช่ไหม..?
เพราะว่าคน..ของใจ..เธอหวนกลับ
จึงฝืนทน..จำพร้อม..เพื่อยอมรับ
สถานภาพ..ความสัมพันธ์..ถูกบั่นทอน

เมื่อเธอพร้อม..ยอมรับเขา..เข้ามาใหม่
ที่ทำได้..คืออำลา..ซุกหน้าซ่อน
แม้หัวใจ..แทบพินาศ..เจียนขาดรอน
มิอาจย้อน..แทรกกลาง..หว่างหัวใจ

ก็เพียงแค่..คนปลอบใจ..ยาม "ใคร"เหงา
ไม่อาจเข้า..มาแนบชิด..สนิทใกล้
เป็นแค่เพื่อน..คอยปลอบ..ให้ชอบใจ
ยามเธอไร้..หนทาง..ถูกหมางเมิน

จำต้องลา..จากกัน..เสียวันนี้
ขอคนดี..จงมีสุข..ทุกข์ห่างเหิน
แม้หัวใจ..สุดจะหัก..รักเหลือเกิน
จะขอเดิน..จากไป.."ไร้ตัวตน".....

	ผู้เขียน	หัวข้อ: แค่..คนปลอบใจ... (อ่าน 3159 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้