ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[meang007]

ที่น่ากลัวกว่าความรักคือความผูกพัน...
เพราะความรักแค่ข้ามผ่านวัน~ก็ลืมมันได้...
แต่ความผูกพัน~ต้องใช้เวลาและความรู้สึกมากมาย...
ยิ่งอยู่ร่วมกันนานแค่ไหน...
จะตัดออกจากชีวิตคงไม่ใช่เรื่องง่าย~ต้องใช้เวลา...

ไม่ว่าสถานะอะไร~หรือความสัมพันธ์แบบไหน...
ความผูกพันจะค่อย~ค่อย รวมความรู้สึกเราเข้ากันไว้อย่างช้า~ช้า...
รู้ตัวอีกที...ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่มี~ทั้งตื่นและหลับตา...
กลายเป็นชีวิตประจำวันที่แสนมีค่า...คอยเฝ้าโหยหาเวลาที่ขาดมัน

และในบางคนต้องใช้เวลาทั้งชีวิต...
เพื่อพยายามที่จะเลิกยึดติดกับความผูกพัน...
มันยากเย็นเกินกว่าที่จะลืมไปในระยะเวลาสั้นๆ
ที่น่าเศร้าไปกว่านั้น...คือบางคนก็ไม่อาจลืมมันจนวันตาย

                        ~ เมี่ยง เมี่ยง ~
                            31/05/66

FB : กลอนเปล่า ความรัก

[โซ...เซอะเซอ]

…ที่น่ากลัวกว่าความชอกช้ำ คือการย้ำคิด คอยตามติดโรมรันทุกวันมิห่าง ยิ่งหมกมุ่นกับอดีตฝัน ยิ่งรำพันเพ้อละเมอมิวาง ใจอันแบบบางก็ยิ่งค้างคา หยุดอยู่กับเพียงหนึ่งห้วงเวลา…มิราร้างเลย เรื่องคุ้นชินนี้ มีทั้งที่ชอบและไม่ชอบ ไยจึงปล่อยให้ครอบงำความคิด…นิจจาเอ๋ย ความหวาดกลัวที่จะเดินออกจากสิ่งเก่าเก่า จากภาพเงาอันคุ้นเคย …ก็แค่เงยเชิดหน้า สูดลมปราณให้เต็มอุรา ยืนยืดกายา สง่าร่าง ปฤษฎางค์ตรง แล้วก้าวเท้าช้าช้าอย่างมั่นคง เยี่ยงผู้ธำรงไว้ ซึ่งความรักและเคารพตัวเอง โซ…เซอะเซอ 26 มิถุนายน 2566