โซ...เซอะเซอ
|
 |
« เมื่อ: 03 กันยายน 2022, 08:08:PM » |
ชุมชน
|
…ลมหายใจ…
ลมหายใจของฉัน นั้นยังอยู่ ถึงสุดรู้เข้าออก บอกตรงไหน ขืนเมินปล่อยเรื้อร้าง เหินห่างไป คงก่อนวัย ด่าวดิ้นสิ้นชีวา
ลมหายใจใกล้ตัว กลับมัวหลง- ห่วงพะวงอื่นไซร้ เรื่องไกลกว่า ครั้นลมเข้าตามตรอก มิออกมา แม้นประดาห่วงหาย มลายพลัน
ผู้อยากพบความจริง มิ่งไขว่คว้า จำตรวจตราใส่ใจ ให้แม่นมั่น จวบเยือกเย็นเด่นชัด อัศจรรย์ ในทุกเมื่อเชื่อวัน ด้วยฉันทะ
งดปรุงเปรอะเลอะเลือน แล้วเชือนเฉย ฝึกคุ้นเคยใคร่ดู รู้จังหวะ อ่านสั้นยาว เร็วช้า สภาวะ บอกนัย(ยะ) วายุนี้ คือชีวิต
แม้ยามกิน, ยามนอน, ตอนเครียดเคร่ง- ลมยังเบ่งระบาย ง่ายหงุดหงิด เห็นอารมณ์ซุ่มแฝง สำแดงฤทธิ์ ผ่านเนืองนิตย์ชำแรก ซึมแทรกปราณ
ทิ้งเกี่ยวข้อง ละวาง อย่างสงบ ปล่อยโพลงพลบเลือนลับ กับสังขาร ตราบยาวไกล ยังไม่ถึง ซึ่งนิพพาน ขอเบิกบานระลึกรู้ อยู่เพียงลม
…อานาปานสติ…
(โคลง ๔ สุภาพ) อานาปานสติเฝ้า............เพียรชม เข้าออกสั้นยาวลม..........หยั่งรู้ ปลอดความคิดอารมณ์...สงบ บังเกิดกลางใจผู้.............แจ่มแจ้งกระจ่างขันธ์
ทวนลมลุถ่องแท้.............สมาทาน- ศีลวัตรเคร่งครัดฌาน......เชี่ยวใช้ นำพาประหัตประหาร......กิเลส ผนึกปัญญาไซร้..............ดับสิ้นสังสาร์
(กาพย์ยานี ๑๑) อานาปานสติ.................ทอดดำริมิไผลเผลอ พลัดหลงพะวงละเมอ......เพ้ออดีตอนาคต สมถกรรมฐาน................ฝึกเชี่ยวชาญบริบท วิชชาคุณาพรต...............อัปปนาสมาธิ
(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔) รู้ลมวิตกกระจะวิจาร.......ปิติซ่านระรึงทรวง เอกัคคตาคติมิลวง.........รุจิเรขอุเบกขา
(กลอน ๘) ทุกห้วงลมหายใจ ให้รู้สึก ทุกตรองตรึก วาบไหว ใช่แก่นสาร ทุกนาที อย่าหลง พะวงนาน ทุกเคลื่อนวาร ระลึกรู้...อยู่ไหมเออ
Soul Searcher Inspired to write 3/9/2022
|
|