ท่ามกลางเสียงสายฝนกับคนเหงา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
21 พฤศจิกายน 2024, 11:20:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ท่ามกลางเสียงสายฝนกับคนเหงา  (อ่าน 3161 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
11 พฤษภาคม 2022, 11:24:PM
masapaer
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 601


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2022, 11:24:PM »
ชุมชนชุมชน



“ ท่ามกลางเสียงสายฝนกับคนเหงา”

 อายจัง...

ดวงเทียนไหวระริกกระดิกเต้น
เปลวไหวเอนเล่นลมประโลมเป่า 
พระพายอึงสะบัดพัดแผ่วเบา
สลับเร้าเร่งรัดพัดสำแดง

เสียงฝนแรกหล่นฟ้าฝ่าอากาศ
ดั่งคลื่นสาดสินธูสู่ดินแห้ง
ถิ่นเฝ้ารอนทีนี้ลงแปลง
ผืนดินแล้งรอน้ำกำลังมา

ฝนเม็ดแรกแหวกลมพรมพิภพ
หล่นกระทบถึงดินและหินผา
แล้วกรูสาดกระหน่ำซ้ำพสุธา
น้ำก็บ่าหลั่งทาบอาบผืนดิน

ท่ามกลางเสียงสายฝนกับคนเหงา
นอนกอดเงาหนาวสั่นขวัญถวิล
ฝนโปรยคล้ายน้ำตาฟ้าหลั่งริน
มิต่างจินต์คนเหงากอดเงานอน

ความง่วงเริ่มเร่งเร้าแทนเหงาหนัก
ภวังค์ผลักนฤมลบนฟูกหมอน
สู่นิทราหลับลงปลงอาวรณ์
ด้วยเหนื่อยอ่อนล้านักจึงพักใจ

ราตรีกาลผ่านห้วงเกินล่วงรู้
เสียงฝนพรำกล่อมหูสู่หลับใหล
อรุณตื่นขึ้นมาจะฝ่าไป
จูบฝนไว้ปลอบขวัญอันเดียวดาย


 ขอจีบ...ได้ป่ะ
~masapaer~



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s