ช่างแตกต่าง มากมาย เลือนหายหมด
เมื่อรักลด เหลือเพียง แค่เสียงฉัน
ที่ร่ำร้อง มองหน้า อย่าว่ากัน
ก่อนที่มัน จะจบ ขอสบตา
รู้มีใหม่ ใจเปลี่ยน เธอเอียนแล้ว
รักส่อแวว สั่นคลอน ดั่งซ่อนหา
ค้นไม่เจอ มันเลย เหมือนเคยมา
หมดราคา รักเก่า เธอเอาคืน
ให้ฉันทำ อย่างไร ก็ใจเศร้า
ไม่พร้อมเหงา ลำพัง ใจยังฝืน
เพราะรักมาก ถึงช้ำ ยอมกล้ำกลืน
ให้ได้ยืน ตรงนั้น แม้วันเดียว
รู้มันยาก หากใจ อยากใกล้ชิด
เพราะเธอปิด เลิกดอง ไม่ข้องเกี่ยว
เหลือแค่เพียง เงาตน นั่งคนเดียว
เป็นเพียงเสี้ยว เศษผง เคยลงเอย
ขอกอดเธอ อีกครั้ง ก่อนหายหน้า
ชื่นอุรา เพียงครู่ ยังสู้เผย
ถึงรู้ว่า ตรงข้าม ใจทรามเชย
ยังอยากเอ่ย คำร้อง ก่อนต้องลา
ไผ่เดียวดาย
14-12-2021
