toshare
|
|
« เมื่อ: 01 กันยายน 2019, 12:01:AM » |
ชุมชน
|
มรรค ๘ วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
ธรรมพุทธมรรคสิริพิพัฒน์ ปฏิบัติบ่เสื่อมคลาย สิ่งสรรพล้วนมตะมลาย สิมิสายมุธรรมคง
๑ ปัญญากระจ่างอริยสัจ ทิฐิชัดไสวธง แม้ทุกขท้นก็จะมิหลง พละธรรมประจำใจ
๒ สังกัปปะตรองตริพิเคราะห์ผล ภวะดลสลัดไป มั่นดำริชอบปกติไซร้ ฐิติในอหิงสา
๓ เอื้อนสาระสารวจนะมั่น มิติครันลุเมตตา เที่ยงธรรมตระหนักและกรุณา ปะทุสัจจะขานไข
๔ กัมมันตะมั่นมุกิริยา วปุถาประเจิดใส การกิจกระจ่าง ณ หฤทัย ชยภัยกิเลสดล
๕ อาชีวะจงจริตงาม ขณะถามประโยชน์ผล กอปรกิจการมุนฤมล ริถกลวิสุทธ์คาม
๖ วายามะมั่นพิริยะเรียน ละพุเบียนกิเลสกาม พรักพร้อม ณ กาลมรณะถาม ปฏิภาณสว่างหน
๗ มรรคธรรมครองสติไสว หิริไกรละเล่ห์กล ดำรงมุผู้ผละอกุศล มนปลงอุเบกขา
๘ จงจิตสมาธิมุตระหนัก ลุประจักษ์อวิชชา ตื่นรู้ชะฤทธิ์อคติพา เพาะสงบประสบสันต์
มต-, มตะ [มะตะ-] ก. ตายแล้ว. (ป.; ส. มฺฤต). ภว-, ภวะ (๑) [พะวะ-] น. ความเกิด, ความมี, ความเป็น (ป., ส.). ฐิติ (๑) [ถิติ] น. การตั้งอยู่, การยืนอยู่, การดำรงอยู่ (ป.). มิติ ๒ น. มุมมอง วปุ (แบบ) น. ตัว, ร่างกาย. (ป., ส.). ถา (โบ) ลับ, ถูให้คม ถกล (๑) [ถะกน] (กลอน) ก. ก่อสร้าง, ตั้ง, ตั้งขึ้น, ตั้งไว้ เบียน (๑) ก. รบกวน, ทำให้เดือดร้อน
|