อย่าทักทาย กันได้ไหม ใจไม่แข็ง
เจ็บอย่างแรง กับคำลา ที่ถาโถม
จากคนเคย เอียงแก้มหอม เคยดอมดม
วันนี้ล่ม สิ้นทุกอย่าง ที่สร้างมา
อย่ามองกัน ด้วยสายตา ว่ายังห่วง
เหมือนถูกจ้วง ด้วยคมหอก ตอกย้ำว่า
ฉันคนนี้ แค่อดีต ภาพติดตา
คนไร้ค่า อยากร้องไห้ ไม่อายใคร
ปล่อยน้ำตา ให้มันไหล เต็มใบหน้า
หลั่งจนกว่า จะเหือดแห้ง หมดแรงไหล
เพราะรักเธอ มันมากล้น จนหมดใจ
ยากหาใคร มาแทนที่ ไม่มีเลย
ไม่รักแล้ว รู้แก่ใจ ว่าไม่ผิด
เธอมีสิทธิ์ และเสรี ที่จะเอ่ย
อยากกลับไป คบแบบเพื่อน เหมือนที่เคย
อย่าเฉยเมย เลยได้ไหม อภัยกัน
ขอโทษเธอ ที่ต้องทำ ให้ลำบาก
รู้ว่ายาก ตัดสินใจ ให้เหมือนฉัน
อาจเป็นเพราะ ว่ารักเรา ไม่เท่ากัน
รักเธอสั้น แต่ฉันยาว ปวดร้าวใจ
#ไผ่เดียวดาย#
12.06.2019
