ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[prajuantawong]

..ความเหงาตัวเท่าช้างช่างสับสน
ตามด้วยความหมองหม่นบนทางฝัน
มองทางไหนหดหู่ดูเงียบงัน
คิดถึงเขาคนนั้นทุกวันคืน
..อยู่ใกล้มีรอยยิ้มใจอิ่มเอิบ
เหงากำเริบยามไกลให้สะอื้น
หลงละเมอเพ้อหนักรักขวัญยืน
เกรงเป็นอื่นกังวลจนพะวง
..ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์จะคิดหวง
ได้เพียงห่วงแอบรักนางอย่างลุ่มหลง
อยากบอกความในใจให้อนงค์
แต่ก็คงเพียงคิดจิตวุ่นวาย.
..ความเหงาตัวเท่าฟ้าพาละห้อย
แอบรักเธอสาวน้อยพลอยใจหาย
มารู้ตัวรักนางตอนห่างกาย
แสนเสียดายเหม่อเหงาเฝ้ารอคอย

[พิณจันทร์]

 

แหงนมองฟ้าแดดเปรี้ยงจะเลี่ยงหลบ
แต่กลับพบคำใครถึงให้ถอย
เขียนคำ"เหงา"เท่าฟ้าพาล่องลอย
มิใช่น้อยใหญ่โตมโหฬาร
 
แอบรักใครเล่าหนาถึงมาเผย
ด้วยมิเคยเห็นนักคนรักขาน
ใครเล่าแอบหลีกลี้กวีกานท์
เหงาดวงมานเช่นนี้ฤดีซม

จึงช่วยร้องบอกข่าวป่าวประกาศ
ใครบังอาจรูปงามอร่ามสม
จนท่านชายหมายใจให้ชื่นชม
นอนระบมซึมเซาหงอยเหงาใจ

รีบกลับมาเถิดหนอเขารออยู่
รีบมาดูฟ้าเหงาก่อนเผาไหม้
ก่อนอาทิตย์แสดงสาดแสงไฟ
รีบกลับมาไวไวเดี๋ยวไม่เจอ
 
แฮ่ๆๆ
พิณจันทร์