ถนนความเป็นจริง
ฉันเดินบนถนนสายหมายเลขสอง
สายตาเศร้าคราวเหม่อมองท้องฟ้ากว้าง
เดินก้าวไปไร้เข็มทิศชี้เส้นทาง
ทั้งสองข้างที่มองนั้นมันยาวไกล
สู่ถนน..คนเดินทางท่ามกลางฝัน
พบจุดหมายปลายทางนั้น ณ.วันไหน
ถนนสายหมายเลขสองต้องมุ่งไป
ก้าวที่กล้ากล่าวบอกใจคงไม่นาน
ถึงทางแยกแรกเริ่มก้าวคราวมุ่งหน้า
ซ้ายหรือขวาทางเลือกที่มีสองด้าน
"พบเจอเพื่อนพ้องบ้างไหม?"ใจต้องการ
เพียงหนึ่งทางเพื่อก้าวผ่าน..หวังพบเจอ
ทางเดินนั้นฉันก้าวย่างเลือกทางซ้าย
ถนนสายหมายเลขสองฉันมองเหม่อ
ท่ามกลางฝันวันฟ้าใสใช่ละเมอ
เคียงใกล้เธอถนนนาม...ความเป็นจริง
---สะเลเต---
