แค่สิ่งของ ไร้ชีวิต สิทธิ์ของฉัน
แค่เท่านั้น ไม่อาจข้าม ความผิดหวัง
แค่เพื่อนที่ คอยปลอบโยน โดนปิดบัง
ทำตามสั่ง ทุกๆอย่าง ข้างกายเธอ
คนที่ฝัน หวังเอาไว้ จะใจอ่อน
คนที่นอน ในเงาลับ กับการเพ้อ
คนที่มี ค่าตอนเหงา เขาละเมอ
แอบมาเผลอ ปล่อยความอยาก ก่อนจากไป
ที่ว่ารัก แค่คำลม เชยชมปาก
ที่ว่ามาก แค่ต้องการ แกล้งขานไข
ที่เธอมอบ ตอบแทนกัน นั้นใช่ใจ
แค่ความใกล้ ใช้วาจา มาประโลม
เธอไม่เคย มีรักแท้ มีแต่หลอก
เธอไม่บอก ลึกๆรู้ อยู่ว่าขม
เธอแสร้งทำ รักแน่นอน แต่ซ่อนคม
รอจะถม ความผิดหวัง มาฝังกัน
มีเธออยู่ แค่เพียงกาย ได้เห็นหน้า
มีคุณค่า เพียงชั่วคราว ก้าวเลยฝัน
มีความเจ็บ มีความเหงา ที่เท่ากัน
รอคอยวัน เธอเดินจาก ฝากน้ำตา
