ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

(ขอบคุณภาพประกอบจากเน็ต..)



ยามฝนพรำคร่ำครวญถึงนวลน้อง
ก่อนเราสองครองคู่ดูวสันต์
หลายปีผ่านนานแล้วแก้วลืมมัน
เราจากกันวันนั้นพร้อมสัญญา
๐
จะรักเดียวใจเดียวพร้อมเกี่ยวก้อย
เธอกลับถอยคำมั่นกลางพรรษา
โทรไม่ติดปิดสายคล้ายสั่งลา
เธอลืมนาลืมพี่หนีเข้ากรุง
๐
หนุ่มนาหงอยคอยนางอย่างสิ้นหวัง
ยามฝนหลั่งทุกคราน้ำตาพุ่ง
มิอาจห้ามน้ำตาเมื่อฟ้าปรุง
ยังหมายมุ่งเธอกลับรับขวัญเรียม
๐
กลับมาเถิดเธอจ๋าอย่าลาลับ
คืนมาจับไถแอกแบกจอบเสียม
ปีนี้ฝนตกดีพี่ตระเตรียม
รอเธอเยี่ยมบ้านนาอย่าเซซัง
๐
อยากส่งเสียงฝากฟ้าไปหาน้อง
ยามฟ้าร้องฝนพรำนำความหวัง
ว่าพี่คอยยุพินถวิลรัง
น้ำฝนหลั่งดังว่าน้ำตาชาย

 

"มุนีน้อย"

[D]

สะลึมสะลือปรือตายามฟ้าสาง
แล้วเยื้ยงย่างจากที่นอน เอาตอนบ่าย
เฝ้าคิดครุ่นขุ่นวนจนวุ่นวาย
ถึงหน้าชายคนซื่อชื่อ"มุนีฯ"

จากบ้านนาครานั้นสัญญาว่า
กลางพรรษาจะกลับรับขวัญพี่
แต่ก็จำแคล้วคลาดพลาดหลายปี
เงินมิมีคืนถิ่นต้องดิ้นรน

มาร้องเพลงห้องอาหารสะพานพุทธ
วันนี้หยุดเสาร์อาทิตย์จิตสับสน
คิดถึงพี่เสียจังฝังกมล
ฝากลมฝนบอกเขาหน่อยฉันคอยเงิน

"ดิน"

[muneenoi]

ชายใจซื่อถือมั่นสัญญารัก
ยังคอยภักดิ์เอวบางมิห่างเหิน
กลัวเธอหลงแสงสีฤดีเพลิน
แล้วหมางเมินหนุ่มนาอำลาบาง

หากรับเงินเสร็จแล้วอย่าแจวลับ
จงรีบกลับใช้หนี้ที่ติดค้าง
เธอยืมพี่ก่อนไปจำไหมนาง
เป็นค่ารถเดินทางต่างมัดจำ

ทั้งต้นทุนดอกเบี้ยเนี่ย!.สามแสน
"ดิน"อย่าแค้นพี่ยาตีหน้าคว่ำ
เศษห้าหมื่นไม่คิดสะกิดนำ
โทษเธอเองใจดำทำให้รอ..

 

"มุนีน้อย"

[panthong.kh]

เบื่อทุ่งนา ป่าดง หลงแสงสี
ท่องราตรี ทุกคืน ดึกดื่นหนอ
บางวันนั้น สว่าง ถ่างตารอ
ดื่มเที่ยวพอ เงินหมด รันทดใจ

เป็นมนุษย์ เงินเดือน แถมเพื่อนเยอะ
หนี้บานเบอะ ท่วมหัว กลัวที่ไหน
ลืมป่าดง พงพี หนีนาไกล
ชอกช้ำใน สี่ห้อง จำต้องทน

เพราะไม่อยาก หวนคืน ผืนนาไร่
เฝ้าทำใจ หลายปี นี้หมองหม่น
เหม็นสาบโคลน กลิ่นควาย แทบม้วยจน
หลีกให้พ้น คันไถ ไม่ว่านะ
พันทอง
๒๙/๖/๕๗
 

[D]

ชายใจซื่อถือมั่นสัญญารัก
ยังคอยภักดิ์เอวบางมิห่างเหิน
กลัวเธอหลงแสงสีฤดีเพลิน
แล้วหมางเมินหนุ่มนาอำลาบาง

หากรับเงินเสร็จแล้วอย่าแจวลับ
จงรีบกลับใช้หนี้ที่ติดค้าง
เธอยืมพี่ก่อนไปจำไหมนาง
เป็นค่ารถเดินทางต่างมัดจำ

ทั้งต้นทุนดอกเบี้ยเนี่ย!.สามแสน
"ดิน"อย่าแค้นพี่ยาตีหน้าคว่ำ
เศษห้าหมื่นไม่คิดสะกิดนำ
โทษเธอเองใจดำทำให้รอ..

 

"มุนีน้อย"

ยืนตะลึงอึ้งงันหวั่นวิตก
ตาเถรหกแล้วฉันตัวสั่นหงอ
โทรศัพย์หลุดมือเสียงอือออ
ครางในคอพอรู้สึกนึกแล้วแค้น

สาวบ้านทุ่งยุ่งหยอยฝอยมิออก
ไหนพี่บอกให้มาเป็นค่าแหวน
สื่อสัมพันธ์รักก่อนมาคลอนแคลน
คำว่าแฟนมิเหลือเมื่อยามไกล

ก่อนสัญจรร่อนเร่จากเคหา
คำสัญญาเคยปลื้มลืมใช่ไหม
หรือมิรักแล้วหนอ...งั้นก็ได้
หาชายใหม่ดีกว่าเรา...หลอกเอาตังค์   

"ดิน"

[muneenoi]

เบื่อทุ่งนา ป่าดง หลงแสงสี
ท่องราตรี ทุกคืน ดึกดื่นหนอ
บางวันนั้น สว่าง ถ่างตารอ
ดื่มเที่ยวพอ เงินหมด รันทดใจ

เป็นมนุษย์ เงินเดือน แถมเพื่อนเยอะ
หนี้บานเบอะ ท่วมหัว กลัวที่ไหน
ลืมป่าดง พงพี หนีนาไกล
ชอกช้ำใน สี่ห้อง จำต้องทน

เพราะไม่อยาก หวนคืน ผืนนาไร่
เฝ้าทำใจ หลายปี นี้หมองหม่น
เหม็นสาบโคลน กลิ่นควาย แทบม้วยจน
หลีกให้พ้น คันไถ ไม่ว่านะ
พันทอง
๒๙/๖/๕๗
 

ทุ่งนาน้อยหงอยเหงายามเจ้าห่าง
เมื่อเอวบางลืมถิ่นดินแห้งกระ
หลงแสงสีดีเด่นเต้นจ้ำบ๊ะ
เชิญไปซะไม่ง้อขอทำใจ

เป็นมนุษย์เงินเดือนคงเหมือนโซ่
มิอาจโผล่พ้นตรวนควรไฉน
บ้างอาบเหงื่อต่างน้ำทำงานไป
พวงมาลัยรางวัลนั้นคือเงิน

เมื่อไม่อยากคืนถิ่นถวิลบ้าน
มิทัดทานเธอไว้ให้ขัดเขิน
หากวันใดเหนื่อยล้ากล้าเผชิญ
วอนเธอเดินกลับหลังพี่ยังคอย

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

ยืนตะลึงอึ้งงันหวั่นวิตก
ตาเถรหกแล้วฉันตัวสั่นหงอ
โทรศัพย์หลุดมือเสียงอือออ
ครางในคอพอรู้สึกนึกแล้วแค้น

สาวบ้านทุ่งยุ่งหยอยฝอยมิออก
ไหนพี่บอกให้มาเป็นค่าแหวน
สื่อสัมพันธ์รักก่อนมาคลอนแคลน
คำว่าแฟนมิเหลือเมื่อยามไกล

ก่อนสัญจรร่อนเร่จากเคหา
คำสัญญาเคยปลื้มลืมใช่ไหม
หรือมิรักแล้วหนอ...งั้นก็ได้
หาชายใหม่ดีกว่าเรา...หลอกเอาตังค์   

"ดิน"

แกล้งตะลึงอึ้งงงคงเป็นแผน
เรื่องค่าแหวนแค่ยืมอย่าลืมหลัง
นั่นแหวนเพชรเชียวนาอย่าปิดบัง
แม่ร้อยชั่งงุบงิบเลยลิบลา

เป็นแหวนหมั้นที่ชายหมายเสนอ
สินสอดเธอก่อนแต่งแฝงคุณค่า
เธอกลับขายมันแล้วโอ้แก้วตา
ยังต่อว่าพี่ลืมไม่ปลื้มใจ

เธอสัญญากับชายจะหมายภักดิ์
เธอกลับรักเงินกว่าล่ะว่าไหม
หาทางออกบอกลาพี่ยาไป
น่าสงสารชายใหม่ให้เธอลวง

"มุนีน้อย"