ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

จิตรกร จินตนาการ

เริ่มร่างเส้นสายปรับลายลักษณ์
เน้นหนักฉายฉากมุมหลากหลาย
ทาทาบผืนผ้างานท้าทาย
มุ่งหมายลิงโลดโปรดใคร่ครวญ

เอิบอาบซาบซ่านสีหวานวาด         
ฉูดฉาดวาบหวิวโหยหิวหวน
เนิ่นนานอิงแอบแนบเนื้อนวล
ปั่นป่วนเร้ารุมร้อนสุมทรวง

นางน้องป้องปัดนัยขัดขวาง
ที่ทางเปิดป้ายไว้ช่องช่วง
อึดอัดขลุกขลักคล้ายทักท้วง
พุ่มพวงเอียงอายยามชายเชย

งูเงี้ยวเขี้ยวขาวตัวยาวยืด
หอบหืดรานรูปูเฉื่อยเฉย
ลงลึกยึกยักชักล่วงเลย
หงายเงยล่อหลอกปูชอกช้ำ

เสร็จสรรพหยิบยื่นคนชื่นชม
เออออสวยสมงามคมขำ
เมียงมองถ้วนถี่มีแนะนำ
พึมพำกริ้วโกรธภาพโคตรคาว

คนเขียนแย้มยิ้มนึกอิ่มอก
จิตจินต์ยอยกขึ้นห้วงหาว
ภาพพิมพ์อ่านออกบอกเรื่องราว
ดื่นดาวรอเรียงขอเพียงพิศ

เนิน จำราย

ขอบพระคุณ Black sword ผู้ชี้แนวทาง  “ กลบทดำเนินนางสระ”

[Black Sword]

                           - กลบท ดำเนินนางสระ -
                           -๐ เพลินพิศ ๐-
                           .
                           ๑. เพียงภาพ ซาบซ่านสุดหวานไหว
                           จับจ้องรองไรโจมใจจิต
                           เริงรมย์พรมพร้อยใช่น้อยนิด
                           งดงามขามคิด เชยชิดชม
                           .
                           ๒. หันหา คราครั้นก็หวั่นหวิว
                           ชวนชื่นรื่นริ้วผ่องผิวผม
                           ช้อยแช่มแย้มยิ้มพร่างพริ้มพรม
                           ตราตรึงกลึงกลม นิยมยาม
                           .
                           ๓. พิศภาพ อาบอวลก็ป่วนปั่น
                           สวยสุดนุชนั้นอกหวั่นหวาม
                           วู่แวบแทบโถมรื้อโลมลาม
                           ตรอมตรมข่มข้าม อร่ามเรื้อง
                           .
                           ๔. จมใจ ไผลเผลอยิ่งเลอหลง
                           ค่อยคิดจิตจงแล้วปลงเปลื้อง
                           หันห่างนางน้องอย่าข้องเคือง
                           ทิศทางย่างเยื้อง.. เก็บเรื่องราว ๚ะ๛
                           :
                           .
                           - Black Sword -
                            (มยุรธุชบูรพา)

                           ๐----------------------๐

"กลบท ดำเนินนางสระ"
-
ข้อบัญญัติ : วางเขียนเป็น "กลอนเจ็ด" โดยแบ่งช่วงจังหวะ  ( ๒-๒-๓ )
.
    ๑.) ภายในวรรคให้มีการสัมผัสอักษร ๓ ชุดใน ๓ ช่วงของกลอนแต่ละวรรค แต่ในช่วงหลังซึ่งวางไว้ ๓ คำนั้น ให้มีสัมผัสอักษรเพียง ๒ คำปลายวรรคเท่านั้น ดังผัง ( กก - ขข - ๕จจ)
    ๒.) ภายในวรรคให้มีสัมผัสสระชิดระหว่าง "ช่วงแรก กับ ช่วงกลาง" (คำที่ ๒-๓)
        และ สัมผัสสระแทรกระหว่าง " ช่วงกลาง กับ ช่วงหลัง" (คำที่ ๔-๖)
.
* อ้างอิง : กลบทนี้มีที่มาปรากฏในตำรากลบท "จารึกวัดพระเชตุพนฯ" ประดิษฐ์โดย กรมหมื่นอมเรนทรบดินทร์(พระองค์เจ้าคเนจร)

[สุวรรณ]

ดาวเดือนเคลื่อนคล้อยดวงลอยลับ
เปลี่ยนปรับทองทาทาบหนหาว
เทียบแทนแปลนปวงห้วงเดือนดาว
วกวนเรื่องราวดั่งกลกาล

แต่งแต้มแซมแสงลงแหล่งหล้า
ผ่องพาภาพภพงามสุขศานต์
หมู่เมฆเสกสรรวิจิตรจาร
รูปเร้นลงลานสู่ม่านเมือง

งดงามยามยลสุรีย์ร่าย
แสดแสงแพรวพรายรำบายเบื้อง-
เมืองแมนแดนด้าวคราวรุ่งเรือง
พลิกภาพ, ปลดเปลื้องความทุกข์ท้อ


ขอบพระคุณ คุณเนิน จำราย และคุณ Black sword
ผู้แนะนำกลบท ดำเนินนางสระ

ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ. ที่นี้ด้วยนะคะ 

[สะเลเต]

จินตนาการผ่านภาพ

ทาทาบอาบอิ่มดูยิ้มแย้ม
แสแสร้งแต่งแต้มให้แจ่มจ้า
หลานลูกผูกพันกลับลั้นลา
คราวครั้ง..ตั้งตาพบหน้านั้น

ฝันฝั่งตั้งตาสุดคว้าไขว่
ทบทวนครวญใคร่"สิ้นไฟฝัน"
หนีหน้าลาลับชั่วกัปกัลป์
รับแล..แ ค่ ค วั น ซากวันวาน

---สะเลเต---

[คอนพูธน]

                                                      หอมจินต์
                                                      ๏ เพลินพลางวางวรรคจรดปักปิ่น
                                                      เสกสร้อยร้อยรินวาดศิลป์ผสาน
                                                      นุ่มนำรำร่อนบทกลอนกานท์
                                                      โปรยปลิวพลิ้วผ่าน..บนลานเชลง

                                                      ๏ เรียงรายพรายพรมเถิดคมขลัง
                                                      คราคาดวาดหวังละมุนปลั่งเปล่ง
                                                      ถ้อยทิพย์หยิบหยอดเกี่ยวพลอดเพลง
                                                      ฉ่ำชื่นครื้นเครง..บรรเลงพิไล

                                                      ๏ ขีดคราวพราวเพิ่มจัดเติมแต้ม
                                                      พอเพริศเจิดแจ่มงามแวมไสว
                                                      สวยสุดผุดผ่องแลยองใย
                                                      คลอคล้องก้องไกล..ความนัยประณต

                                                      ๏ ลอยลมชมช่อมาห่อหอม
                                                      คำควงพวงพร้อมแล้วกล่อมสะกด
                                                      แกว่งกวัดฉัตรฉายโปรยรายรส
                                                      ขับขานจารจรด..หยาดพจน์นิพันธ์ ๚ะ๛
                                                                           คอนพูทน