..จากความคิดถึง..
ส่งสารน์น้อย คอยความหวัง ดังคิดถึง
จากใจหนึ่ง ใช่เศษส่วน ยามป่วนปั่น
จากชีวิต จิตวิญาณ กาลแห่งวัน
จากฟากฝัน ที่กลาดเกลื่อน และเลื่อนลอย
ฟังซินั่น ยินเสียงใด ใครเพ้อเล่า
วังเวงเศร้า เฝ้ารำพึง จึงหลากถ้อย
โลกที่กว้าง ทางที่ร้าง ต่างรอคอย
จะปลดปล่อย หยาดน้ำตา แห่งอาลัย
ยังไหวลึก และกึกก้อง แห่งผองโชค
สุขพบโศก ใกล้แล้วห่าง ทางไสว
ห้วงแห่งรัก สุดลึกซึ้ง อีกหนึ่งใจ
พบบ้างไหม จดจำอยู่ รู้และเตือน
ดวงตาดาว อาจปลอบว่า อย่าร้องไห้
โอบกอดไว้ ให้สุขสม ลมคือเพื่อน
เมฆที่นุ่ม อุ้มอุ่นรัก ทักแสงเดือน
หลงลืมเลือน และเงียบหาย คล้ายจากลา
เขียนด้วยหมึก อีกกี่หยด จึงหมดหรือ
ขีดขอบฟ้า เขียนลายมือ เพื่อสื่อหา
เธอที่รัก ผู้ห่วงหวง ดังดวงตา
กระซิบว่า ห้วงคำนึง...คิดถึงเธอ
วาริน
๓๐/๗/๕๗
