ก้นหัวใจ เธอคงรั่ว ไปทั่วแล้ว
จึงหันแถว ไปจากฉัน บั่นใจทิ้ง
รักมากมาย เธอไม่มอง ต้องท้วงติง
วันนี้กิ่ง ที่เราสร้าง มันร้างใบ
ไม่รับฟัง เหตุและผล จากคนนี้
ทั้งไม่มี เยื่อใยเหลือ หรือเผื่อให้
การเหนี่ยวรั้ง ช่างยากล้น คนหมดใจ
เหมือนกองไฟ ที่มอดเถ้า เขาไม่มอง
เคยคิดว่า ทำดีสุด ถึงจุดพีค
รักติดปีก บินไปไกล ใจเราสอง
จะเดินทาง ไปด้วยกัน ฉันประคอง
ไม่ให้กอง เหยียบความช้ำ หรือน้ำตา
แต่กลับกัน ความคิดเห็น กลายเป็นผิด
อีกชีวิต เธอคิดต่าง อย่างหนักหนา
จะความเบื่อ หรือเหตุผล ดลนำพา
ให้ไร้ค่า ก็มิอาจ จะคาดเดา
คงเพราะรัก ที่เธอสั่ง ยังไม่พอ
จะเสริฟต่อ จนเต็มใจ ให้ไม่เหงา
มุมของฉัน คงถูกปิด หมดสิทธิ์เอา
หัวใจเข้า ไปดูแล แคร์เหมือนเคย