เพราะโง่เกิน จึงไม่ทัน เล่ห์พันเล่ม
อยู่ในเกมส์ รักของเธอ เผลอลุ่มหลง
เพ้อคำหวาน ไม่ฟังใคร เข้าในกรง
เหมือนกับส่ง ใจตัวเรา เข้ากองเพลิง
ไม่มีคำ ว่ารักเลย เมื่อเผยออก
มีแต่หลอก ที่เธอใช้ ให้ใจเหลิง
เป็นแค่สิ่ง ที่ใช้คั่น ความบันเทิง
ใจกระเจิง หลงเสน่ห์ เล่ห์หัวใจ
คำว่ารัก มันโกหก ตลกร้าย
ที่คล้ายๆ ใช้ล่อเหยื่อ เชื่อว่าใช่
ความงมงาย ดาบสองคม สมแก่ใจ
ให้รักไป แทบไม่เหลือ เผื่อทางเดิน
ไม่โทษเธอ ที่ปางตาย รักหายสิ้น
ถูกช้ำกิน ไปทั้งร่าง เมื่อห่างเหิน
เจ็บครั้งนี้ ที่ใจย้ำ ช้ำเหลือเกิน
ถูกเธอเมิน เป็นแค่เศษ สังเวชใจ
แม้ต้องตาย ร่างสลาย หายวันนี้
ให้คนดี รู้เอาไว้ แม้ไม่ไหว
มีเสียงหนึ่ง แม้เจ็บหนัก สักเท่าใด
ขอรับใช้ ยอมเป็นทาส จนขาดทรวง
