ฉันเป็นแค่ไม้กวาดเห็นดาษดื่น ยามเมื่อพื้นสุดทนคนจึงสน
ดอกไม้จ๋าอย่าเศร้าเฝ้าทุกข์ทน ฉันจะขนเธอไปให้พ้นงาน
"สีเมจิก"
ถูกเก็บกวาดต้อนไปไม่รอช้า ด้วยไม้กวาดธรรมดา หน้าบ้านบ้าน
ขาดเธอแล้วคงเศร้าเน่ากลางลาน ณ สถานงานเลี้ยงเพียงลำพัง
ดอกไม้สดสวยเด่นกลายเป็นขยะ สร้างภาระแน่นอนก่อนลงถัง
ชื่นชมเธออีกทีตาดีจัง ซ่อนดอกหลบม่านบังยังเจอเรา
เสียงดอกไม้รัวสั่นหวั่นวิตก ผ่านอ้อมอก ไม้กวาดด้ามเก๊าเก่า
เธอ"อาบน้ำบ้างสิ"กระซิบเบาเบา ก่อนเก็บกวาดปาดเราเข้าถุงดำ
---สะเลเต---
ถังขยะอย่างฉันนั้นอนาถ
โดนไม้กวาดเคาะเข่นซ้ำเหม็นเฉ่า
วันนี้ดีใจหลายเกินหมายเดา
ดอกไม้เฉาเต็มใจโ ค ต ร โปรดโยนมา
"ดิน"
เราหนักมาก..ดอกไม้ห่วงใยถัง กลัวเธอพังแตกหักหนักร้อยกว่า
กิ่งอวบก้านอ้วนย้ำมิธรรมดา เธอกรุณา..แสนดีมีน้ำใจ
หมายคืนถิ่นยินดีหนีงานเลี้ยง ขอหลบเลี่ยงดีกว่าอย่าเข้าใกล้
ยอมเป็นปุ๋ยเปี่ยมค่าพฤกษาใช้ ดีกว่าไร้คุณค่าคราจบงาน
---สะเลเต---
ขอตอบในกระทู้เดียวกันนะคะ
