เพราะหน้าต่าง บ้านตรงกัน ทุกวันเห็น
จะเช้าเย็น เป็นต้องเจอ เธอเสมอ
รู้บ้างไหม ชายคนนี้ แอบมีเธอ
เฝ้าชะเง้อ ยามเธอเผลอ เหม่อมองกัน
เก็บภาพเธอ เอามาฝัน รำพันหา
คงไม่ว่า ที่ยืมหน้า มาเข้าฝัน
ให้ทำไง เธอติดตา มาทุกวัน
ใจของฉัน ไม่ยอมลบ ต้องอบรม
รอยยิ้มเธอ อีกช่างงาม เกินห้ามจิต
เผลอแอบคิด ว่าส่งให้ ใจสุขสม
ทั้งที่เธอ ใช่หันมา ต่อคารม
แต่แอบงม เอามาวาง ไว้ข้างกาย
ยามเธอนอน จะหันข้าง ไปทางไหน
หากหัวใจ เราตรงกัน ให้หันซ้าย
เหมือนได้มอง จ้องตาเธอ เสมอกาย
แม้สุดท้าย ผนังบัง ก็ยังดี
อยากตื่นมา มีหน้าเธอ เจอใกล้ๆ
ทำอย่างไร ให้ความจริง ไม่วิ่งหนี
หากมีพร ที่สมหวัง ดั่งวจี
สิ่งที่มี ฉันยอมให้ ไม่ลังเล
