| 01 สิงหาคม 2013, 09:00:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,472
|
 |
« เมื่อ: 01 สิงหาคม 2013, 09:00:PM » |
 ชุมชน
|
ลมหอบฝนมาจากฟากฟ้าไหน
เคยชื่นใจยามมองจ้องสายฝน
หอบความคิดถึงมากจากบางคน
ซึ้งกมลน้ำใจใครคอยดาว
สายฝนโปรยปลอบฤดีมากี่หน
ใครหนึ่งคนห่มฤดีมากี่หนาว
สายรุ้งโยงโค้งฟ้ามากี่คราว
ไม่ส่งข่าวคนดีมากี่คืน
สัญญากับขวัญใจจะไม่เหงา
สายฝนเศร้าตกมิหยุดก็สุดฝืน
ผิดสัญญายอมรับว่ากลับกลืน
ไม่ชมชื่นตลอดชาติเพราะขาดเธอ
ขออย่าทบทวนถามถึงความเหงา
มีสองเรารับรู้อยู่เสมอ
ถ้ากลอนรักเคยซึ้งถึงละเมอ
แม้ไม่เจอจงจำคำรำพัน
ฝนชุกเธอคงชังทั้งเป็นหวัด
ดึกสงัดขวัญอ่อนจะนอนฝัน
ยามอยู่ห่างต่างเหงาเท่าเท่ากัน
ยิ่งนับวันยิ่งห่างจนรางเลือน
กลางสายฝนเธอจะฝ่าเดินมาหรือ
หยุดแม้สื่อสารใด..น้ำใจเพื่อน
หยุดอาทรความเหงาที่เฝ้าเยือน
สายฝนเปื้อนน้ำตาคราจากกัน
ดาว อาชาไนย
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ชลนา ทิชากร, D, ปู่ริน, Shumbala, panthong.kh, เนิน จำราย, สุวรรณ, ใบไม้, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, ดารกะ, บ้านกลอนไทย, จีราวัฒน์, masapaer
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 01 สิงหาคม 2013, 09:50:PM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 01 สิงหาคม 2013, 09:50:PM » |
ชุมชน
|
...ฝนกระหน่ำ ค่ำนี้ ที่นอนหนาว
หัวใจสาว ติดขัด แสนอัดอั้น
คราฝนสาด สำเนียง เสียงกระชั้น
ใจป่วนปั่น คืนเหงา ยิ่งเฝ้าครวญ...
...รอถึงยาม ฝนซา ฟ้าหยุดพร่ำ
ทรวงกลืนกล้ำ คงคลาย หายไห้หวน
วอนเถอะนะ ฝนจ๋า..อย่ามาชวน
ให้น้องนวล ตรอมตรม ระทมจินต์...
☆ รัตนาวดี ☆
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, D, ดาว อาชาไนย, ปู่ริน, Shumbala, panthong.kh, เนิน จำราย, สุวรรณ, ใบไม้, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, ดารกะ, จีราวัฒน์
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 02 สิงหาคม 2013, 10:30:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2013, 10:30:PM » |
ชุมชน
|
   เห็นสายฝนหล่นพรำจนฉ่ำฟ้า
พสุธาเจิ่งนองทั่วท้องถิ่น
หรือว่าท้องนภาน้ำตาริน
ลงซบดินหินผาให้ร่าเริง
ทำไมหนอนวลน้องที่ปองรัก
ไม่ประจักษ์รักมุ่งว่ายุ่งเหยิง
ดวงใจพี่นี้เพริดจนเปิดเปิง
ไม่บันเทิงเจิ่งนองดั่งท้องนา
คิดถึงน้องเหลือเกินคงเดินเที่ยว
อยู่คนเดียวเหงาหงอยเฝ้าคอยท่า
อยากพบหน้าคนดีของพี่ยา
เป็นขวัญตาชาวดินอยู่ถิ่นไพร
“ไพร พนาวัลย์” |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, ปู่ริน, Shumbala, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, D, panthong.kh, เนิน จำราย, ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, สุวรรณ, ใบไม้, แป้งน้ำ, ดารกะ, masapaer
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 สิงหาคม 2013, 09:33:AM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2013, 09:33:AM » |
ชุมชน
|
มิใช่สาย ฝนหรอก จะบอกหนอ
เป็นสายต่อ แต่งแต้ม แจมฟ้าใส
เป็นสายรัก สลักถ้อย ร้อยเรื่องไป
ให้คนไกล ได้หวัง ยังเฝ้าคอย
ที่หยาดหยด รดร่าง ต่างปอนเปียก
พร่ำเพ้อเรียก ร้องร่ำ ระกำหงอย
แม้กลืนกล้ำ เพียงใด ใจล่องลอย
อย่าเพิ่งปล่อย สายใย ในวันนี้
ถึงน้ำนอง เจิ่งนา อุราคลั่ง
ก็ยังหวัง อยู่เสมอ ไม่เผลอหนี
รักดั่งนก รักไม้ ในพงพี
รักดั่งหมี รักผึ้ง พึงจดจำ
หากไม่ได้ ร่วมอยู่ เป็นคู่ขวัญ
จะไม่ปัน รักแบ่ง แปลงถลำ
ยังซื่อตรง ตราบนาน อย่าพานช้ำ
ยามฝนพรำ น้ำตา ไหลบ่านอง
มิใช่สาย ฝนหรอก จะบอกให้
เป็นสายใจ สายสวาท จะขาดหมอง
เป็นสายรัก ถักถึง คะนึงปอง
เป็นสายทอง ส่องสุข ให้ทุกข์คลาย
พันทอง
๓/๐๘/๕๖
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, รัตนาวดี, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ชลนา ทิชากร, สุวรรณ, ใบไม้, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, ดารกะ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 สิงหาคม 2013, 10:38:AM |
|
|
|
| 03 สิงหาคม 2013, 01:44:PM |
|
|
|
| 03 สิงหาคม 2013, 03:46:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2013, 03:46:PM » |
ชุมชน
|
มิใช่สาย ฝนหรอก จะบอกหนอ
เป็นสายต่อ แต่งแต้ม แจมฟ้าใส
เป็นสายรัก สลักถ้อย ร้อยเรื่องไป
ให้คนไกล ได้หวัง ยังเฝ้าคอย
ที่หยาดหยด รดร่าง ต่างปอนเปียก
พร่ำเพ้อเรียก ร้องร่ำ ระกำหงอย
แม้กลืนกล้ำ เพียงใด ใจล่องลอย
อย่าเพิ่งปล่อย สายใย ในวันนี้
ถึงน้ำนอง เจิ่งนา อุราคลั่ง
ก็ยังหวัง อยู่เสมอ ไม่เผลอหนี
รักดั่งนก รักไม้ ในพงพี
รักดั่งหมี รักผึ้ง พึงจดจำ
หากไม่ได้ ร่วมอยู่ เป็นคู่ขวัญ
จะไม่ปัน รักแบ่ง แปลงถลำ
ยังซื่อตรง ตราบนาน อย่าพานช้ำ
ยามฝนพรำ น้ำตา ไหลบ่านอง
มิใช่สาย ฝนหรอก จะบอกให้
เป็นสายใจ สายสวาท จะขาดหมอง
เป็นสายรัก ถักถึง คะนึงปอง
เป็นสายทอง ส่องสุข ให้ทุกข์คลาย
พันทอง
๓/๐๘/๕๖
เป็นสายสร้อยร้อยพันมาสรรค์ถ้อย
รวมเรียงร้อยรักก่อมาทอสาย
ยามสายฝนหล่นโรยมาโปรยปราย
ทุกข์ก็วายสุขก็วาบอาบดวงใจ
สายฝนชุกทุกข์หายกับสายฝน
สุขระคนเคียงกายดุจสายไหม
หากรักก่อเรียงรายดุจสายใย
สายทองไล้ลูบกายหลายร้อยพัน
ดาวอาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 05 กันยายน 2013, 05:39:AM |
ยิ้มดาว
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์
กระทู้: 1
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 05 กันยายน 2013, 05:39:AM » |
ชุมชน
|
ลมหอบฝนมาจากฟากฟ้าไหน
เคยชื่นใจยามมองจ้องสายฝน
หอบความคิดถึงมากจากบางคน
ซึ้งกมลน้ำใจใครคอยดาว
สายฝนโปรยปลอบฤดีมากี่่หน
ใครหนึ่งคนห่มฤดีมากี่่หนาว
สายรุ้งโยงโค้งฟ้ามากี่่คราว
ไม่ส่งข่าวคนดีมากี่่คืน
สััญญากับขวัญใจจะไม่เหงา
สายฝนเศร้าตกมิหยุดก็สุดฝืน
ผิดสัญญายอมรับว่ากลับกลืน
ไม่ชมชื่นตลอดชาติเพราะขาดเธอ
ขออย่าทบทวนถามถึงความเหงา
มีสองเรารับรู้อยู่เสมอ
ถ้ากลอนรักเคยซึ้งถึงละเมอ
แม้ไม่เจอจงจำคำรำพัน
ฝนชุกเธอคงชังทั้งเป็นหวัด
ดึกสงัดขวัญอ่อนจะนอนฝัน
ยามอยู่ห่างต่างเหงาเท่าเท่ากัน
ยิ่งนับวันยิ่งห่างจนรางเลือน
กลางสายฝนเธอจะฝ่าเดินมาหรือ
หยุดแม้สื่อสารใด..น้ำใจเพื่อน
หยุดอาทรความเหงาที่เฝ้าเยือน
สายฝนเปื้อนน้ำตาคราจากกัน
ดาว อาชาไนย
หนาวลมฝนพัดมาท้องฟ้าหม่น
คิดถึงคนอยู่ยังสุดฝั่งฝัน
ลมฝนมาคราใดใจตีบตัน
หัวใจฉันสุดหมองยามมองฟ้า
แม้ล่วงผ่านลมร้อนจนอ่อนไหว-
ก็กลั้นใจหยัดอยู่รอดูว่า
อาจเห็นสักดาวงามอร่ามตา
เชื่อมสัญญารักไว้ให้คงเดิม
คนคอยดาวยังจำคำกลอนรัก
ซึ้งประจักษ์แน่แท้ตั้งแต่เริ่ม
ถ้าหากเธอถอนใจไม่ต่อเติม
ขออย่าเพิ่มภาระก่อนจะไป
โปรดอย่าบอกว่าเหงาเศร้าคิดถึง
ด้วยมันซึ้งสะท้านพาหวั่นไหว
โปรดเมตตาบอกสิทธิ์ถ้าผิดใจ
หากเหลือใยเพียงบางระหว่างเรา
ฝนตกชุกดาวคงลอยหลงฟ้า
ไม่กลับมาล้อมเดือนเคียงเพื่อนเก่า
เหมือนมิตรขวัญแค่ไกลก็ใจเบา
ลองคิดเอาใครช้ำเพราะคำเธอ.
|
|
|
|
|
| 05 กันยายน 2013, 06:37:AM |
|
|
|
| 05 กันยายน 2013, 07:39:AM |
|
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 05 กันยายน 2013, 07:39:AM » |
ชุมชน
|
เวรกรรมมากลั่นแกล้ง.........อีกครา
มองผ่านสายฝนมา............บ่อยนั้น
ตกพรำแต่สนธยา..............นานเนิ่น
ดุจม่านกางปิดกั้น..............แบ่งชั้นสองเรา.
นพ
5ก.ย.56
|
|
|
|
|
| 05 กันยายน 2013, 09:57:PM |
|
|
|
| 05 กันยายน 2013, 10:14:PM |
|
|
|
| 06 กันยายน 2013, 05:32:AM |
|
|
|
| 06 กันยายน 2013, 10:24:AM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 06 กันยายน 2013, 10:24:AM » |
ชุมชน
|
สายฝนกับคนเหงาที่เศร้าสุด
พอฝนหยุดรุ้งอร่ามงามหนักหนา
หากมนต์ขลังยังอยู่คู่อุรา
มองนภาคราใดใจจงเตือน
แม้จะไร้ดวงดาวพราวบนฟ้า
ยากสรรหาสุขไหนคงไม่เหมือน
ถ้าความรักเรานี้ไม่มีเลือน
ยามรุ้งเยือนโยงใจเหมือนได้พบ
เราต่างคนมีสิทธิ์จะคิดได้
เรื่องหัวใจฝันดีไม่มีจบ
เมื่อความรักเรานี้มีอยู่ครบ
เราจะลบรอยร้างจนจางใจ
ฝนจะพรำซ้ำซากยากจะหยุด
รักยิ่งผุดผ่องขาวพราวไสว
ตราบเธอยังมิพรากทิ้งจากไป
ความหมองไหม้อย่าเอ่ยเลยแก้วตา
ทุกวลีที่พร่ำโปรดจำไว้
จะวันไหนยังรักอนรรฆค่า
จงรอคอยวันดีที่ฝนซา
คืนนั้นฟ้าอร่ามงามน่ามอง
ดาวจะลอยคอยตามาประสบ
เราจะพบเพื่อฝันกันทั้งสอง
คงไม่มีใครช้ำน้ำตานอง
รักยังปองปราถนามาเช่นเดิม
ดาวอาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
|
