ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

(¯`♥´¯)..❤
.`•.¸.•´(¯`♥´¯)..❤
******.`•.¸.•´

 ๐๐ วาเลนไทน์ ๐๐

♥
ฉันเป็นเช่นไรไม่แจ้ง
เฝ้าแฝงฝันใฝ่ใจเผลอ
ทุกวันมั่นปองมองเธอ
เมื่อเจอจิตรื่นชื่นใจ

♥
หอมเอยกุหลาบซาบซ่าน
แย้มบานงามงดสดใส
รับขวัญวันวาเลนไทน์
เหมือนใครคนหนึ่งซึ้งจินต์

♥
ดอกนี้สวยสุดดุจแก้ว
บานแล้วกลางใจไม่สิ้น
ทั่วภพจบฟ้ามาดิน
อวลกลิ่นชุ่มชื่นยืนนาน

♥
สุขกายหายเหงาเช้าค่ำ
ดื่มด่ำด้วยรสพจน์หวาน
หวิววาบอาบทรวงดวงมาน
ทุกวารแว่วคำรำพัน

♥
ใจปลิวลิ่วลอยคล้อยเคลื่อน
เบาเหมือนปุยเมฆเฉกฝัน
โลกล้วนชวนชื่นคืนวัน
สุขสันต์โศกสร่างห่างลวง

♥
พะวงหลงปลื้มลืมหมด
รินรสหอมหวานปานสรวง
หวังได้ฟูมฟักตักตวง
ทั้งห่วงกลัวหายคลายคลอน

♥
อาเพศเหตุไรใคร่รู้
สุดสู้เสาะให้ใครสอน
สงสัยใช่รักจักวอน
อย่าจรสนใจใคร่จอง

♥

ดาว อาชาไนย
แห่งเสี้ยวอารมณ์กลอน

(¯`♥´¯)..❤
.`•.¸.•´(¯`♥´¯)..❤
******.`•.¸.•´(¯`♥´¯)..❤
************.`•.¸.•´(¯`♥´¯)..❤
******************.`•.¸.•´

  ขอขอบคุณอาจารย์ดาว อาชาไนย สำหรับบทกลอนที่ไพเราะงดงามมากค่ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/7AgTJcWTdi4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/7AgTJcWTdi4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

~☀ ขณะเธอ ☀~

ขณะฉันงันงกตกประหม่า
 เธอเฉยชาหน้านิ่งสิ่งที่เห็น
ขณะฉันหวั่นไหวใจลำเค็ญ
 เธอเยือกเย็นเป็นสุขทุกข์ไม่มี

 ขณะฉันอั้นอัดรัดรุมอก
 เธอหยิบยกถกเงื่อนเลื่อนถอยหนี
 ขณะฉันมั่นใจให้ภักดี
 เธอคิดตีลี้หลบจบเรื่องราว

 ขณะฉันมั่นใจในความรัก
 เธอชะงักผลักไสไม่บอกกล่าว
 ขณะฉันฟันฝ่าหาดวงดาว
 เธอหยุดก้าวราวเหนื่อยเมื่อยเหลือเกิน

 ขณะฉันปันเหงื่อเพื่อร่วมก่อ
 เธอหลอกล่อพอใจไม่ขัดเขิน
 ขณะฉันมั่นใจในทางเดิน
 เธอมองเมินเพลินใจใครอีกคน

 ขณะฉันดันอุ้มทุ่มเทให้
 เธอห่างไกลใจเพริดเกิดสับสน
 ขณะฉันหวั่นไหวในกมล
 เธอสุขล้นคนเสริมเติมอารมณ์

 ขณะฉันฝันดีมีความหวัง
 เธออยากยังตั้งหน้าหารักถม
 ขณะฉันฝันค้างอย่างระทม
 เธอสุขสมชมชอบกอบกรรมกาม

ประพันธ์โดย

"กานต์ฑิตา"
๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๔

(๓๓๑)

ขณะเธองันงกตกประหม่า
 ฉันพะว้าพะวังยังเกรงขาม
 ขณะเธอหวั่นไหวในทุกยาม
 ฉันถูกหนามรักแกล้งแทงชีวี

 ขณะเธออั้นอัดรัดรุมอก
 ฉันเหมือนตกหลุมไฟไหม้ร้อนจี๋
 ขณะเธอเต็มใจให้ภักดี
 ฉันเหมือนมีเพียงฝันอันยืดยาว

 ขณะเธอมั่นใจในความรัก
 ฉันอกหักห่างไกลหัวใจสาว
 ขณะเธอฟันฝ่าหาดวงดาว
 ฉันปวดร้าวและเหงาเมื่อเขาเมิน

 ขณะเธอปันเหงื่อเพื่อร่วมก่อ
 ฉันเริ่มท้อสุดเศร้าเขาห่างเหิน
 ขณะเธอมั่นใจในทางเดิน
 ฉันลุยเพลินขวากหนามความมืดมน

 ขณะเธอหันเหทุ่มเทให้
 ฉันกลับไร้เริ่มรับความสับสน
 ขณะเธอหวั่นไหวในบัดดล
 ฉันรู้ตนไหวหวั่นจำซานซม

 ขณะเธอฝันดีมีความหวัง
 ฉันกลับพลั้งพลาดคำจำขื่นขม
 ขณะเธอฝันค้างทางอารมณ์
 ฉันสิตรมฝันค้างทางชีวี

ประพันธ์โดย

 ดาว อาชาไนย
 แห่งเสี้ยวอารมณ์กลอน

  ขอขอบคุณอาจารย์กานต์ฑิตา และอาจารย์ดาว อาชาไนยผู้ซึ่งได้สร้างบทประพันธ์นี้ ไพเราะงดงามมากค่ะ 

<a href="http://www.youtube.com/v/4nt6yI-L4ps&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/4nt6yI-L4ps&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[muneenoi]

(หมายเหตุ-ขอมาร่วมแจมเฉยๆ ไม่ถือว่าเป็น "บทประพันธ์ที่ฉันชอบ" ของ "รัตนาวดี" นะจ๊ะ..เพราะคงไม่เพราะขนาดนั้น55 )

*ขณะที่*
(แก้ "ขณะเธอ" ของคุณ "กานต์ฑิตา")

ขณะที่..เธองกงันขวัญประหม่า
ฉันทำท่าหน้าตายคล้ายเธอเห็น
ขณะที่เธอหวั่นไหวใจลำเค็ญ
ฉันทำเป็นหน้าชื่นแต่อกตรม

ขณะที่..เธออัดอั้นกระสันอก
ฉันเหมือนตกโลกันตร์วันขื่นขม
ขณะที่เธอเต็มใจให้ภักดิ์ชม
ฉันเฝ้าบ่มความหวังตั้งตารอ

ขณะที่..เธอมั่นใจในความรัก
ฉันเฝ้าถักสายใยในรักก่อ
ขณะที่เธอคว้าดาวสาวพะนอ
ฉันต้องท้อเพราะเป็นได้แค่เพียงดิน

ขณะที่..เธอปันเหงื่อเพื่อร่วมก่อ
ฉันสานต่อหยาดเหงื่อเพื่อโฉมฉิน
ขณะที่ทางเดินนั้นเธอมั่นจินต์
ฉันกลับสิ้นทางรักประจักษ์ตน

ขณะที่..เธออุ้มทุ่มเทให้
ฉันขาดใจเสียก่อนตอนรู้ผล
ขณะที่เธอหวั่นไหวในกมล
ฉันสับสนยิ่งนักรักจอมปลอม

ขณะที่..เธอฝันดีมีความหวัง
ฉันก็ยังเอาใจใฝ่ถนอม
ขณะที่เธอฝันค้างบนทางตรอม
ฉันก็พร้อมยอมเจ็บ..เพื่อเก็บเดน

ประพันธ์โดย

มุนีน้อย

[รัตนาวดี]

            

  ขอบคุณท่านพี่มุนีน้อยจ้า...


แหม..หัวช่างช่างแหลมเหมือนหัวลิง (ตามคำพังเพยมีความหมายนะคะ   )


ชอบอ่านกลอนท่านพี่( พี่หลวงใช่ป่ะ ) ตามอ่านติดงอมแงมเลยค่ะ


ขอให้มีความสุข สนุกกับเขียนกลอนทุกวันนะคะ


แต่งนิทานกลอนเก่ง เป็นรูปเรื่องราวทุกวัน ให้พวกเราอ่านอย่างมีความสุข


หนึ่งในล้านนะเนี่ยะ 


  ในนามบ้านกลอนไทย


     ขอคารวะขอบคุณผลงาน และน้ำใจ ของท่านพี่มุนีน้อย มา ณ ที่นี่เจ้าค่ะ 

[ศรีเปรื่อง]

บทสภาขุนช้างขุนแผน (ความเก่า)
ตอน ขุนแผนขึ้นเรือนขุนช้าง
ผู้ประพันธ์: ไม่ปรากฎ

ชมพลางทางคิดถึงวันทอง
ให้ขุ่นข้องเคืองแค้นระคายหนัก
ไม่ควรเลยน้องเอ๋ยมาหน่ายรัก
เกรงจะชักช้ามุ่งมาหัวนอน

เห็นขุนช้างสอดกอดนางหลับ
ถอดดาบจะสับสักสิบท่อน
พรายห้ามตัวสั่นใคร่ฟันฟอน
จิตใจค่อนค่อนจะใคร่ฟัน

พรายยึดยิ่งเหี้ยมเตรียมตรมใจ
กูจะฟันมันให้ขาดสะบั้น
ถีบพรายกุมารที่วิ่งกัน
ไว้มันทำไมไอ้งูพิษ

ฝ่ายพรายกุมารจึงว่า
จะฆ่าเขาทำไมจะได้ผิด
เขาก็เป็นข้าเฝ้าเจ้าชีวิต
พระทรงฤทธิ์จะว่าเราไม่ยำเยง

ขุนแผนว่าจะผิดให้ผิดไป
ให้สาสมแก่ใจมันคุมเหง
อาจทำกูได้มันไม่เกรง
ใช่การของเอ็งกูแค้นนัก

ถีบขุนช้างที่หว่างอก
พลัดตกจากเตียงเสียงดังอัก
ทุดทำแก่กูดูหมิ่นนัก
เมียกูมรึงลักมาแนบนอน (โอ้...แก้คำไม่สุภาพให้ด้วย  )

<a href="http://www.youtube.com/v/GUppZHgbRzs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/GUppZHgbRzs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ที่มา:http://www.youtube.com/watch?v=GUppZHgbRzs

โอ๊ย!!! ฟังแล้วรันทวย...ไพเราะและเป็นธรรมชาติที่สุดเลยครับ 

[ศรีเปรื่อง]

นิทานเวตาล เรื่องที่ ๖
พระนิพนธ์ใน พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ (น.ม.ส.)

กาพย์ฉบัง ๑๖

ชายใดไม่เที่ยวเทียวไป   ทุกแคว้นแดนไพร
มิอาจประสบพบสุข

ชายใดอยู่เหย้าเนาทุกข์   ไม่ด้นซนซุก
ก็ชื่อว่าชั่วมัวเมา

มาณวกฉันท์ ๘

จงจรเที่ยว      เทียวบทไป
พงพนไพร      ไศลลำเนา
ดั้นบถเดิน      เพลินจิตเรา
แบ่งทุขเบา     เชาวนไว

[รัตนาวดี]

men.sanook.com   ขอบคุณภาพจาก internet ครับ

                        ขอขอบคุณท่านแล้ว                 "รัตนา-วดี"
                    มธุรสวาจา                                หนึ่งให้
                    มาตอบรับภราดา                         ดังจิต แม่เอย
                    นำ"ศิลาสีฯ"ไซร้                          สู่บ้านกานท์สมร

                        นักกลอนนามหนึ่งไซร้               "รัตนา-วดี"
                    นามขจรขจายมา                         แม่เชื้อ
                    นวลนุชหนึ่งกานดา                       กวีเด่น
                    คมเฉียบฉานอะเคื้อ                      คล่าวคล้องสนองใจ     

                        กลอนไทยเรืองรุ่งด้วย               นักกลอน
                   ขับกล่อมกานท์บวร                       ก่อเกื้อ
                   วรรณกวีบ่คลายคลอน                    งามเด่น
                   เอกลักษณ์ชนชาติเชื้อ                    ชื่อชั้นกวีสยาม

                        เรือนงามนามหนึ่ง"บ้าน-            กลอนไทย"
                  เสริมส่งบรรณาลัย                         แกร่งกล้า
                  มนต์ลิขิตสมัย                             สรรค์สื่อ
                  คงอยู่ชูเชิดหน้า                           นบน้อมนานฉนำ


                 ขอบคุณครับ

                 ศิลาสีรุ้ง
                 ๑๖ มีนาคม ๒๕๕๗

   รัตนาวดีกราบขอบคุณท่านศิลารุ้งค่ะ โดนใจ ประทับใจ ปลื้มใจ..  (กำลังบ้ายอที่สุด  ) เจ้าค่ะ

  คือ..สุดยอดโคลง ที่ผ่านสายตา รัตนาวดีจ้า   

[ศรีเปรื่อง]

จริง ๆ แล้ว สังคมไทยมีการคอรัปชั่นกันมาช้านาน
แต่เรื่องราวต่าง ๆ ก็มักจะถูกกลบหรือทำลายหลักฐานทิ้งไปจากหน้าของประวัติศาสตร์

นิราศหนองคาย
โดย หลวงพัฒนพงศ์ภักดี (ทิม สุขยางค์)

สมเด็จพระปรมินทร์บดินทร์เดช      
ซึ่งปกเกศร่มเกล้าเจ้าอยู่หัว
สดับเรื่องเมืองบนกระมลมัว      
ศึกพันพัวราษฎร์ประเทศในเขตคัน

ด้วยไพร่บ้านพลเมืองจะเคืองขุ่น      
ทรงการุญราษฎรคิดผ่อนผัน
เชิญสมเด็จเจ้าพระยาปรึกษาพลัน
พร้อมด้วยพันธุพงศ์พระวงศ์วาน

เห็นแต่เจ้าพระยามหินทร์เคาซิลลอ
เป็นเนื้อหน่อพงศ์เผ่าเหล่าทหาร
พอจะเป็นแม่ทัพรับราชการ      
ที่รำคาญขุ่นข้องเมืองหนองคาย

แล้วจัดพระยา, พระ, หลวงทั้งปวงอีก
ให้เป็นปีกซ้ายขวาทัพหน้าหลาย
ทั้งเกณฑ์เลขสมฉกรรจ์พันทนาย      
ทั้งเลขจ่ายตามกรมระดมกัน

เกณฑ์เลขทาสทั้งที่มีค่าตัว      
ดูนุงนัวนายหมวดเร่งกวดขัน
ผู้ที่เป็นมุลนายวุ่นวายครัน      
บ้างใช้ปัญญาหลอกบอกอุบาย

ว่าตัวทาสหลบลี้หนีไม่อยู่ (ง่ะ เอกชนคอรัปชั่น หลบเลี่ยงกฎหมาย)
ข้างเจ้าหมู่เกาะตัวจำนำใจหาย
ที่ตัวทาสหนีจริงวิ่งตะกาย      
ทำวุ่นวายยับเยินเสียเงินทอง

เกณฑ์ขุนหมื่นขึ้นใหม่ในเบี้ยหวัด      
ขุนหมื่นตัดเกณฑ์ตามสามเอาสอง (ตั้งเบี้ยหวัดไว้เต็ม แต่เกณฑ์จริงแค่ 2 ใน 3 รับประทานส่วนต่างไปกว่า 30%)
ท่านนายเวรเกณฑ์กวดเต็มหมวดกอง      
เอาข้าวของเงินตราปัญญาดี (ทำทีกวดขัน ที่แท้หวังของเซ่น)

เหล่าพวกขุนหมื่นไพร่ต้องไปทัพ      
ที่มีทรัพย์พอจะจ่ายไม่หน่ายหนี
สู้จ้างคนแทนตัวกลัวไพรี (อิอิ อันนี้ก็คอรัปชั่นครับ)
ที่เงินมีเขาไม่อยากจะจากจร ฯ

ปล.
ใครสนใจก็ลองไปอ่านหนังสือเรื่อง "นิราศหนองคาย วรรณดีที่ถูกสั่งเผา" ของ สิทธิ ศรีสยาม (จิตร ภูมิศักดิ์) ดูนะครับ

[ศรีเปรื่อง]

ว่ากันว่า ตระกูล "พลาย" ของ "ขุนแผน" นั้น มีเชื้อสายมอญ

ในอดีต อาณาจักรต่าง ๆ มีศูนย์กลางอยู่ที่กษัตริย์ ยังไม่ได้มีประท่งประเทศกัน
ผู้มีฝีมือหากเห็นว่าอาณาจักรไหนรุ่งเรือง หรือ มีกษัตริย์ที่น่าศรัทธา เขาก็จะไปสวามิภักดิ์กัน
(เรื่องอาณาจักรโบราณมีศูนย์กลางอยู่ที่กษัตริย์นี่ ผมไม่ได้คิดเองนะครับ
แต่อ่านมาจากหนังสือเชิงวิชาการ เสียดายที่จำชื่อหนังสือไม่ได้
ส่วนเรื่องผู้มีฝีมือนี่ ผมเดาครับ ด้วยคิดว่ามันคงคล้าย ๆ กะ "สามก๊ก" อะไรทำนองนั้น  )
 
บทเสภาขุนช้างขุนแผนก็มีภาษา "มอญ" ปะปนอยู่ด้วย
ที่เด่น ๆ ก็เป็นนี่ล่ะครับ :-

แล้วพวกมอญซ้อนซอเสียงอ้อแอ้           ร้องทะแยย่องกระเหนาะย่ายเตาะเหย
ออระน่ายพลายงามพ่อทรามเชย            ขวัญเอ๋ยกกกะเนียงเกรียงเกลิง

ให้อยู่ดีกินดีมีเมียสาว                        เนียงกะราวกนตะละเลิงเคลิ่ง
มวยบามาขวัญจงบันเทิง                     จะเปิงยี่อิกะปิปอน

ที่มา: http://www.reurnthai.com/wiki/บทเสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน
       ตอนที่ ๓๓ แต่งงานพระไวยพลายงาม

<a href="http://www.youtube.com/v/1bvcPfaXNF4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/1bvcPfaXNF4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

แห่ ๆ แต่ผมแปลไม่ออก... ใครแปลได้...แปลให้หน่อยนะครับ 

ศรีเปรื่อง
๒๔ ก.ค. ๒๕๕๗

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

...คืนฟ้าสาง...

ได้พบกันวันที่มีเราสอง
เฝ้าประคองเคียงข้างสู่ทางฝัน
รอมานานหลายเดือนเตือนใจกัน
อย่าไหวหวั่นวันที่ไม่มีเรา

ได้ที่พักริมน้ำในยามเที่ยง
ขนเสบียงเข้าบ้านย่านป่าเขา
ทั้งเบียร์,ไวน์,หลายขวด ดวด...อย่าเมา
ใต้ร่มเงาดาวเดือนเยือนฝนริน

กินกันไปคุยกันไปสุขใดเท่า
เรื่องที่เราอยากบอกออกมาสิ้น
พี่ร้องเพลงให้ฟังเคยพังภินท์
เจ้ายลยินรินเบียร์แล้วเชียร์บอล

เสียงฟ้าแลบฟ้าร้องน้ำนองแน่
เจ้าไก่แจ้ในกรงมันคงค่อน
แหม ดึกดื่นตื่นไพรยังไม่นอน
จะออดอ้อนถึงไหนหนอใจคน

เมฆครึ้มดำฉ่ำฟ้าทั่วป่าใหญ่
เสียงดังใกล้เข้ามาทั้งฟ้าฝน
คนขี้หนาวอย่างพี่รุกรี้รุกรน
เข้าปะปนปีนป่ายเคียงกายนาง

จนหลับใหลใกล้แจ้งฟ้าแดงแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วไก่ขันยันฟ้าสาง
ขอนอนต่ออีกหน่อยวันปล่อยวาง
จะเดินทางกันต่อขออีกคืน

ชอบเลือกไปหลายที่ตามรีสอร์ท
ในอ้อมกอดแมกไม้ไกลขมขื่น
ติดริมน้ำฉ่ำใจได้กลมกลืน
วันมะรืนจากไกลอีกหลายเดือน

ไม่อยากมีฟ้าสางต้องห่างน้อง
ยามเกี่ยวข้องเชยชิดมิอิดเอื้อน
อยากหยุดโลกเอาไว้ไม่แชเชือน
ขอร่วมเรือนคนดีชั่วชีวา

ประพันธ์โดย

ไพร พนาวัลย์


 

  ขอขอบคุณ คุณไพร  พนาวัลย์ สำหรับบทกลอนไพเราะค่ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/Q7dE5nv0CzE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Q7dE5nv0CzE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>