ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

จะกี่เดือน ปีหนอ ยังรอไหว
ขอเพียงใจ คงมั่น ไร้ปัญหา
กลัวแมลง ซอนไซ ด้วยไกลตา
อยากใช้ยา มาเบื่อ เมื่อหวนคิด

จึงได้แต่ แลมอง ตรองตรึกนัก
ปลูกต้นรัก ไกลเกิน เมินสนิท
หมู่มดมอด นกน้อย ต้อยตีวิด
แอบแนบชิด ก่อนเรา ที่เฝ้าคอย

แม้นรักกัน พันผูก จมูกห่าง
ต้องแรมร้าง โรยร่วง ทุกช่วงหงอย
จึงทำใจ บางครั้ง นั่งใจลอย
น้ำตาปรอย กลืนกลับ โดยฉับพลัน

ไม่มีทาง ให้ไหล ไปเปื้อนอก
แม้นสะทก รกใจ ไร้สุขสันต์
เมื่อเขาสิ้น รักแล้ว แจวจากกัน
ก็อย่าหวั่น ฉันนั้น ไม่คร่ำครวญ

แค่จะปิดประตู ตายตรอม ยอมเจ็บปวด
แม้จะชวด รักอีก ทุกซีกส่วน
แม้หน้าชื่น อกช้ำ พร่ำรัญจวน
แม้จะสวน ทางกัน ฉันยินยอม

เพราะเมื่อความ รักจาง ทางไม่เรียบ
เธอจะเหยียบ เปรียบเปรย เยาะเย้ยพร้อม
เมื่อดอกรัก อับเฉา เน่าตรมตรอม
เมื่อพะยอม สิ้นท่า ค่าไม่มี

เจ็บแล้วจำ คือคน แม้นหม่นไหม้
เจ็บเพียงไร ใจฉัน จักหันหนี
เจ็บแล้วทน คือควาย ช่วยบอกที
ตัวฉันนี้ สับสน คนหรือควาย

๒๙/๐๘/๕๖

[--ณัชชา--]

คนที่เจ็บแล้วทนคือคนเหล็ก
ใจแข็งเป๊กนี่คือสื่อความหมาย
หากเจ็บแล้วไม่ทนไม่พ้นตาย
มัวฟูมฟายโศกตรมไม่สมควร

เป็นหญิงแกร่งแห่งบ้านในย่านนี้
การันตีนิยามงามสมส่วน
ใครทำให้โศกีมาตีรวน
กางเล็บข่วนหนังหน้าอย่าปราณี

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

ณัชฯแนะนำ จำไว้ ใช้แน่แน่
อยากตีแผ่ เรื่องราว ร้าวอกนี่
บิ้วอารมณ์ ตนเอง เจ๋งนักซี
ขี้ผงที่ เข้าตา หาไม่เจอ

แค่ขำขำ ร่ำไร ไปอย่างนั้น
แค่เรื่องปั้น แต่งแต้ม แถมเพ้อเจ้อ
แค่บอกเล่า สู่ฟัง ยามนั่งเบลอ
แค่ละเมอ ตอนฝนตก สะทกไกว
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

 

ถ้ายังไม่ปวดหัวไม่ตัวร้อน
อย่าเพิ่งอ้อนขอยามาแก้ไข้
ยังไม่ถึงแม่น้ำอย่าข้ามไป
จงทำใจเย็นเย็นอย่าเต้นตูม

เรื่องบางเรื่องคิดมากจึงยากยุ่ง
แล้วมาปรุงแต่งใจทำให้กลุ้ม
อุปาทานสานต่อเข้าก่อกุม
จึ่งร้อนรุ่มสุมทรวงจนซมซาน

ทำงานก็แสนเหนื่อยสุดเมื่อยล้า
ยังจะมาแต่งปรุงจนฟุ้งซ่าน
คิดทางบวกเถิดหนาพาเบิกบาน
อีกไม่นานชีวิตคงปลิดปลง

ความดีงามทำไว้คงได้พบ
ความสงบร่มเย็นเช่นประสงค์
มีสติอยู่กับตัวอย่างมั่นคง
จะยืนยงรักแท้มิแปรปรวน

เราปลูกพืชเช่นไรได้เช่นนั้น
จงเชื่อมั่นดินดีไม่มีด้วน
ไม่มีพิษมีภัยให้เรรวน
จงทบทวนพรหมวิหารแห่งธารธรรม

“ไพร พนาวัลย์”
 

[Prapacarn ❀]

คำคนลวงไร้ค่าอย่านึกถึง
ใฝ่รำพึงไปไยให้สิ้นศรี
อันคารมคมคายร้ายเหลือดี
เมื่อไม่มีความจริงใจ ก็..ไร้ราคา
 
ชายตามองแล้วยิ้มเยาะ..หัวเราะหยาม
เชิดหน้าตามสะบัดใส่ให้รู้ว่า
แค่เศษผงปลิวผ่านจอม่านตา
ไม่มีค่าอะไรให้จดจำ
 
แซม

ก็แคร์ เป็นบางคนค่ะ... 

[D]

ยังกังขา น่าสงสัย ไขขานเดี๋ยว
ปลูกถั่วเขียว กลายถั่วงอก ออกมา.ขำ
พอกล้วยโต โชว์ปลี มีใบลำ
ไยแกล้งอำ ทำเพรียก เรียกใบตอง

ตั้งแต่เล็ก เด็กใหญ่ จนใกล้เฒ่า
ไร้คนเล่า กล่าวคลาย หายปวดหมอง
อยากกระจ่าง แจ่มแจ้ง ใช่แกล้งลอง
เพราะใจข้อง จึงต้องถาม อย่าตามลุย

"ดิน"

[panthong.kh]

 

ถ้ายังไม่ปวดหัวไม่ตัวร้อน
อย่าเพิ่งอ้อนขอยามาแก้ไข้
ยังไม่ถึงแม่น้ำอย่าข้ามไป
จงทำใจเย็นเย็นอย่าเต้นตูม

เรื่องบางเรื่องคิดมากจึงยากยุ่ง
แล้วมาปรุงแต่งใจทำให้กลุ้ม
อุปาทานสานต่อเข้าก่อกุม
จึ่งร้อนรุ่มสุมทรวงจนซมซาน

ทำงานก็แสนเหนื่อยสุดเมื่อยล้า
ยังจะมาแต่งปรุงจนฟุ้งซ่าน
คิดทางบวกเถิดหนาพาเบิกบาน
อีกไม่นานชีวิตคงปลิดปลง

ความดีงามทำไว้คงได้พบ
ความสงบร่มเย็นเช่นประสงค์
มีสติอยู่กับตัวอย่างมั่นคง
จะยืนยงรักแท้มิแปรปรวน

เราปลูกพืชเช่นไรได้เช่นนั้น
จงเชื่อมั่นดินดีไม่มีด้วน
ไม่มีพิษมีภัยให้เรรวน
จงทบทวนพรหมวิหารแห่งธารธรรม

“ไพร พนาวัลย์”
 

ทั้งปวดหัว ตัวร้อน นอนเป็นไข้
รุกเข้าใน ดวงแด แหมโดนย่ำ
ตัวเรารู้ ตัวดี ที่กระทำ
โคม่าซ้ำ ไม่ไหว ใครรู้กัน

หากไม่เจ็บ เจียรตาย ไม่เอ่ยปาก
ทางมีขวาก หนามคม ไม่เคยหวั่น
เพราะสู้ทน เดียวดาย หมายฝ่าฟัน
เข้มแข็งนั้น ฉันก็แน่ ไม่แพ้ชาย

ทำงานเหนื่อย เท่าไร ไม่เคยท้อ
เรื่องตัดพ้อ ไม่มี ฤดีหน่าย
ไม่ต้องมา สนใจ ถึงใกล้ตาย
ก็อย่าหมาย ว่าจะร้อง ให้มองมา
พันทอง
 

[panthong.kh]

คำคนลวงไร้ค่าอย่านึกถึง
ใฝ่รำพึงไปไยให้สิ้นศรี
อันคารมคมคายร้ายเหลือดี
เมื่อไม่มีความจริงใจ ก็..ไร้ราคา
 
ชายตามองแล้วยิ้มเยาะ..หัวเราะหยาม
เชิดหน้าตามสะบัดใส่ให้รู้ว่า
แค่เศษผงปลิวผ่านจอม่านตา
ไม่มีค่าอะไรให้จดจำ
 
แซม

ก็แคร์ เป็นบางคนค่ะ... 

วจีเด็ด เหลือหลาย หมายจดจ่อ
คมคายหนอ ในที่ ฤดีล้ำ
ขอเก็บไว้ ใช้บ้าง ในบางคำ
เพื่อตอกย้ำ ยามขุ่น หมกมุ่นใจ

เกิดเป็นหญิง แกร่งเกิน ชายเมินหมาง
จึงอ้างว้าง ทุกครั้ง หวังชิดใกล้
ก็ไม่สม ลมโชย โบกโบยไป
ที่เหลือไว้ คือซากเศษ คัดเกรดทิ้ง
พันทอง
 

[panthong.kh]

ยังกังขา น่าสงสัย ไขขานเดี๋ยว
ปลูกถั่วเขียว กลายถั่วงอก ออกมา.ขำ
พอกล้วยโต โชว์ปลี มีใบลำ
ไยแกล้งอำ ทำเพรียก เรียกใบตอง

ตั้งแต่เล็ก เด็กใหญ่ จนใกล้เฒ่า
ไร้คนเล่า กล่าวคลาย หายปวดหมอง
อยากกระจ่าง แจ่มแจ้ง ใช่แกล้งลอง
เพราะใจข้อง จึงต้องถาม อย่าตามลุย

"ดิน"

ปลูกถั่วเขียว เดี๋ยวเดียว เป็นถั่วงอก
แต่ถ้าออก เป็นถั่วดำ ทำหน้ามุ่ย
หากหัวปลี เป็นหัวปลา จะท้าลุย
จุดธูปคุย ขอสามตัว ชัวร์แน่นอน

ตั้งแต่เล็ก จนโต โถช่างเรียก
ลิงเจี๊ยกเจี๊ยก เพรียกหา หน้าสลอน
กล้วยทุกอย่าง กินดะ นะขอวอน
ไม่ต้องป้อน กินเอง นักเลงลิง
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เจ็บแล้วทน คือควาย ช่วยบอกที
ตัวฉันนี้ สับสน คนหรือควาย
"พันทอง"
 
กี่เดือนปี แล้วหนอ ที่คลอเคล้า
อยู่กับเจ้า เฝ้าแจง มิแหนงหน่าย
กลัวว่าเจ้า เปล่าเปลี่ยว อยู่เดียวดาย
เฝ้าเคียงกาย กับเจ้า ทุกเช้า-เย็น..
 
..ไยหนอน้อง จ้องจะ มาประชด
ให้หู่หด หมดสุข อกทุกข์เข็ญ
จำนรรจา มาย้ำ ให้ลำเค็ญ
จนมิเป็น เช่นที่ ฤดีปอง..
 
..แค่อยู่ห่าง เพียงนิด เจ้าคิดผัน
ตัดสัมพันธ์ ฝันจาง ใจร้างล่อง
หักสายใย ให้สั้น โอ้.."พันทอง"
ไยนวลน้อง ต้องทำ ให้กล้ำกลืน..
 
..ถ้าเช่นนี้ พี่ยา ขอลาน้อง
หากสมปอง ทรามวัย จะไม่ฝืน
จะไม่ร่ำ คร่ำครวญ ไม่หวนคืน
ไม่สะอื้น หงอยเหงา หรือเศร้าจินต์..
 
..วอนนารี ร่ำเรียน ขีดเขียน-อ่าน
ให้เชี่ยวชาญ สำเร็จ จนเสร็จสิ้น
หรือพบหมอ วินิจฉัย ให้ยลยิน
ตรวจยุพิน ซักหน คนหรือควาย..
 
..เร็วไวหน่อย กลอยใจ อย่าให้ล่วง
วอนพุ่มพวง อย่าคอย จนปล่อยสาย
กลัวสมอง น้องนาง จะวางวาย
คนหรือควาย ทรามวัย..ยังไม่รู้
 

[panthong.kh]

แค่สามเดือน เบือนหน้า ไม่มามอง
ในสมอง ตรองตรึก นึกอดสู
ก้นหม้อข้าว ไม่ดำ ช้ำนักเออ
ยังมาเพ้อ พกลม ข่มเหงใจ

บอกรักมาก โน่นนี่ ไม่มีเบื่อ
พอหลงเชื่อ เถือหนัง ถึงหลังไหล่
จะลอกคราบ ฉันเลย หรืออย่างไร
โอ้น้ำใจ สุดซึ้ง พึ่งพบเจอ

ความคิดอ่าน พาลลด หดเหือดหาย
มึนตาลาย ทุกครา ทำหน้าเหวอ
คนหรือควาย สับสน จนใจเออ
ตรวจเช็คเผลอ เป็นควาย ชวยไหมคน
พันทอง