ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

คิดถึงเสมอ

@ยังคิดถึงเสมอเธอรู้ไหม
เวลาใดก็ไม่หยุดสุดคิดถึง
หากให้ตอบคำถามยามคะนึง
ตอบได้ด้วยความซึ้งจึงละเมอ

@ความห่างไกลไม่หวั่นวันคืนเฝ้า
สายตาเศร้ามองดาวคราวใจเผลอ
มองพระจันทร์ส่องสว่างช่างเลิศเลอ
ใจแอบเพ้อฝากฝันกับจันทร์ทรา

@วูบสายลมพรมกายให้สยิว
ใจวาบหวิวเพียงเจอเธอมาหา
ระลึกถึงนึกพ้อต่อเวลา
วันที่มาห่างไปเหมือนไกลกัน

@หากเธอคิดถึงฉันในวันนี้
รักคงมีความหมายไม่ไร้ฝัน
คงหมดสิ้นจะพูดพร่ำคำรำพัน
ถ้อยจำนรรจ์เพียงผ่านแค่กานท์กลอน

@คิดถึงอยู่เสมอเธอรู้ไหม
ขอฝากใจข้ามฟ้ามาออดอ้อน
ฝากความรักความภักดิ์ดีมีอาทร
ไว้ใต้หมอนนอนหนุนอบอุ่นใจ

//////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๖/๗/๕๖

[choy]

คิดถึงเสมอ

@ยังคิดถึงเสมอเธอรู้ไหม
เวลาใดก็ไม่หยุดสุดคิดถึง
หากให้ตอบคำถามยามคะนึง
ตอบได้ด้วยความซึ้งจึงละเมอ

@ความห่างไกลไม่หวั่นวันคืนเฝ้า
สายตาเศร้ามองดาวคราวใจเผลอ
มองพระจันทร์ส่องสว่างช่างเลิศเลอ
ใจแอบเพ้อฝากฝันกับจันทร์ทรา

@วูบสายลมพรมกายให้สยิว
ใจวาบหวิวเพียงเจอเธอมาหา
ระลึกถึงนึกพ้อต่อเวลา
วันที่มาห่างไปเหมือนไกลกัน

@หากเธอคิดถึงฉันในวันนี้
รักคงมีความหมายไม่ไร้ฝัน
คงหมดสิ้นจะพูดพร่ำคำรำพัน
ถ้อยจำนรรจ์เพียงผ่านแค่กานท์กลอน

@คิดถึงอยู่เสมอเธอรู้ไหม
ขอฝากใจข้ามฟ้ามาออดอ้อน
ฝากความรักความภักดิ์ดีมีอาทร
ไว้ใต้หมอนนอนหนุนอบอุ่นใจ

//////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๖/๗/๕๖

(อ้างนั้นสำคัญไฉน)

คิดถึงเสมอในตอนละเมอ

@ ก็ยังเผลอคิดถึงแก้ไม่หาย   
นอนละเมอคราใดก็คิดถึง         
ยามดีดีลืมคิดไม่คำนึง             
ถามตัวเองไยจึงชอบละเมอ       

@ ความใกล้ชิดหวั่นใจเหมือนถูกเฝ้า     
อยากมองดาวบางครายามเธอเผลอ     
หรือมองจันทร์บางครั้งแทนหน้าเธอ     
ได้แต่เพ้อแอบฝันดาวจันทรา               

@ วาบสายตาเธอข่มกายใจสยอง         
ตาเธอจ้องหาเรื่องใจสั่นผวา               
นึกแค้นใจทุกเรื่องที่ผ่านมา                 
ตั้งแต่หอบเสื้อผ้าอยู่ด้วยกัน                 

@ หากเธอปล่อยฉันบ้างไม่เซ้าซี้           
ฉันคงมีความสุขใช่แค่ฝัน                     
คงไม่ต้องจ่อมเศร้ารำพึงรำพัน             
นั่งบ่นพร่ำจำนรรจ์ผ่านบทกลอน           

@ ยามละเมอคิดถึงแก้ไม่หาย               
ยามดีดีฉันไร้อารมณ์อ้อน                   
เรื่องความรักเธอฉันถูกตัดตอน           
ตั้งแต่หอบหมอนเสื่ออยู่กินกันฯ           

5555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

***แบบว่า “อินไปหน่อย” กลอนเลยพาไปเตลิดเปิดเปิงโลด

[smile]

คิดถึงเสมอ

@ยังคิดถึงเสมอเธอรู้ไหม
เวลาใดก็ไม่หยุดสุดคิดถึง
หากให้ตอบคำถามยามคะนึง
ตอบได้ด้วยความซึ้งจึงละเมอ

@ความห่างไกลไม่หวั่นวันคืนเฝ้า
สายตาเศร้ามองดาวคราวใจเผลอ
มองพระจันทร์ส่องสว่างช่างเลิศเลอ
ใจแอบเพ้อฝากฝันกับจันทร์ทรา

@วูบสายลมพรมกายให้สยิว
ใจวาบหวิวเพียงเจอเธอมาหา
ระลึกถึงนึกพ้อต่อเวลา
วันที่มาห่างไปเหมือนไกลกัน

@หากเธอคิดถึงฉันในวันนี้
รักคงมีความหมายไม่ไร้ฝัน
คงหมดสิ้นจะพูดพร่ำคำรำพัน
ถ้อยจำนรรจ์เพียงผ่านแค่กานท์กลอน

@คิดถึงอยู่เสมอเธอรู้ไหม
ขอฝากใจข้ามฟ้ามาออดอ้อน
ฝากความรักความภักดิ์ดีมีอาทร
ไว้ใต้หมอนนอนหนุนอบอุ่นใจ

//////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๖/๗/๕๖

คิดถึงอยู่เสมอและเพ้อฝัน
ว่าสองเราคู่กันมิหวั่นไหว
สายใยรักแห่งเราแนบเนาใจ
มิเคยไกลซักคราหรือนาที

จะมั่นคงซึ่งรักภักดิ์ไออุ่น
อวลละมุนเพียงแค่ดวงแดพี่
จะตราตรึงไม่สิ้นกลิ่นภักดี
ใจน้องนี้มิคลาย..จวบวายปราณ
 

[E-Green]

แม้วันคืนเนินนานสักเพียงไหน
แต่ในใจยังคงเฝ้าคิดถึง
ยังละเมอเพ้อพกเฝ้าคำนึง
เฝ้าคิดถึงดวงใจใครอีกดวง
 




โอ้!! ที่รักเจ้าอยู่แห่งหนไหน
รู้บ้างไหมมีใครคอยเฝ้าห่วง
แม้นห่างกันเนินนานก็ยังหวง
เพราะคู่ควงมีเธอเพียงผู้เดียว

[พ.พิมพา]

เสียงคนดีที่รักหนักใจแสน
ความแนบแน่นสัมพันธ์วันเปล่าเปลี่ยว
ยามห่างไกลไหวหวั่นทุกวันเชียว
คอยจะเหลียวแลหาระอาใจ

ใจดวงนี้ที่มีทั้งสี่ห้อง
เจ้าจับจองทุกสิ่งจึงยิ่งใหญ่
เมื่อเมตตาแล้วทิ้งยิ่งอาลัย
วอนทรามวัยห่วงหาเมตตาเอย

/////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๙/๙/๕๖