ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ธาตรี รติกานท์]

~ แก่เพื่อนตาฝ้าฟาง ~
กาพย์ฉบัง ๑๖

สุดแสนสงสารสหายรัก......อาการพานหนัก
จักษุสลัวมัวหมอง

แลแลแย่ยิ่งยามมอง.......โธ่เอ๋ยเพื่อนพ้อง
สนองตอบรอบกายหน่ายแหนง

ด้วยคงหลงปรีดิ์สีแสง......แก้วทำจำแลง
แสดงดุจเพชรเม็ดงาม

มึนงงหลงติดหลงตาม......รำพันพจน์พล่าม
ทุกยามอยากใกล้ได้ยล

ลืมเพชรแพร้วพร่างข้างตน.....กิเลสท่วมท้น
กมลถูกเข้าครอบงำ

หลงแลลวงหลอกเลิศล้ำ......เวรเอ๋ยเวรกรรม
อาจทำเพชรพิสุทธิ์หลุดมือ

เมื่อถึงซึ่งวันนั้นหรือ......รู้แท้ที่ถือ
คือแก้วแววช่วงลวงตา

พอคิดจะติดตามหา......เพชรนั้นกลับมา
คงช้าคว้าไว้ไม่ทัน

เพชรอร่ามงามเลิศประเสริฐนั้น......อาจเปลี่ยนแปรผัน
เฉิดฉันสุกสว่างต่างกร

ธาตรี รติกานท์
๑๖.๐๗.๒๕๕๖