ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อาทิตา]

มองมือถือ  เครื่องน้อย  ให้สร้อยเศร้า
ใจเหี่ยวเฉา  เหงาหงอย  ละห้อยหา
ให้คิดถึง  ซึ่งคนไกล  เคยไลน์ (LINE) มา
ชื่นชีวา  พาใจสุข  ทุกวันคืน

บัดนี้น้อง  ต้องลาไกล  ไปเรียนร่ำ
พี่เพ้อพร่ำ  ระกำทรุด  สุดใจฝืน
แสนอาลัย  ในทรวง  ห่วงขวัญยืน
กลัวชายอื่น  ยื่นรักให้  ได้ใจเธอ

ก่อนมีไลน์ (LINE)  หมายเกี่ยวรัก  สมัครจิต
ให้ใกล้ชิด  สนิทหา  มาเสมอ
เดี๋ยวนี้ห่าง  ต้องร้างไกล  ไม่ได้เจอ
กลัวใจเธอ  เพ้อเปลี่ยนผัน  พลันเปลี่ยนแปร

ส่งมาเพียง  สติ๊กเกอร์  เธอรู้ไหม
ว่าหัวใจ  ใครที่คอย  เป็นรอยแผล
รอทั้งวัน  จันทร์ถึงศุกร์  จุกดวงแด
ส่งมาแค่  วันละครั้ง  ช่างใจดำ
--------------------------

อาทิตา
2 ก.ค. 56

   

add complete
by Klonthaiclub fb

[...สียะตรา..]

......บนเส้นทาง...on..LIE....หมายสมัคร

...ล้วนคำภักดิ์สลักหวามให้งามขำ

...เหมือนลิเกเรียกยุพา..ขาประจำ

...สุดท้ายช้ำ...เสียfelt....เหวคารม

[choy]

......บนเส้นทาง...on..LIE....หมายสมัคร

...ล้วนคำภักดิ์สลักหวามให้งามขำ

...เหมือนลิเกเรียกยุพา..ขาประจำ

...สุดท้ายช้ำ...เสียfelt....เหวคารม

......ก่อนข้ามทาง...ม้าลาย...คิดจงหนัก
...ล้วนรถราไขว่ขวักวิ่งคลาคล่ำ
...เหมือนหนอนไหน่ยั้วเยี้ย...ไต่ประจำ
...สุดท้ายช้ำ oh!hell...กลับหลังคืน


***555555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
***แซวเล่นแก้เหงานะ โปรดอย่าถือสาคนหล่อ อย่าตัดพ้อคนหน้าตาดี***

สนอง
2 กรกฎาคม 56

[บูรพาท่าพระจันทร์]

มองมือถือ  เครื่องน้อย  ให้สร้อยเศร้า
ใจเหี่ยวเฉา  เหงาหงอย  ละห้อยหา
ให้คิดถึง  ซึ่งคนไกล  เคยไลน์ (LINE) มา
ชื่นชีวา  พาใจสุข  ทุกวันคืน

บัดนี้น้อง  ต้องลาไกล  ไปเรียนร่ำ
พี่เพ้อพร่ำ  ระกำทรุด  สุดใจฝืน
แสนอาลัย  ในทรวง  ห่วงขวัญยืน
กลัวชายอื่น  ยื่นรักให้  ได้ใจเธอ

ก่อนมีไลน์ (LINE)  หมายเกี่ยวรัก  สมัครจิต
ให้ใกล้ชิด  สนิทหา  มาเสมอ
เดี๋ยวนี้ห่าง  ต้องร้างไกล  ไม่ได้เจอ
กลัวใจเธอ  เพ้อเปลี่ยนผัน  พลันเปลี่ยนแปร

ส่งมาเพียง  สติ๊กเกอร์  เธอรู้ไหม
ว่าหัวใจ  ใครที่คอย  เป็นรอยแผล
รอทั้งวัน  จันทร์ถึงศุกร์  จุกดวงแด
ส่งมาแค่  วันละครั้ง  ช่างใจดำ
--------------------------

อาทิตา
2 ก.ค. 56

   

คงกลับลาย (LIE) กลายแล้วน้องแก้วเอ๋ย
ไลน์ (LINE) ทรามเชยเลยหายกลายเป็นช้ำ
ก่อนส่งไลน์ (LINE) สายหลากฝากประจำ
เดี๋ยวนี้ทำย้ำลาย (LIE) รักกลายเลือน

โอ้มือถือหรือจะเท่ากับสาวพลอด
ทั้งอ้อนออดกอดอุ่นนักใดจักเหมือน
มิน่าเล่าเขาจึงถึงแชเชือน
ซ้ำยังเบือนบ่ายหน้าระอาไลน์ (LINE)...

--บูรพาฯ--


 

[panthong.kh]

น้ำตาพร่าง พรูร่วง เมื่อช่วงสาย
จึงฟูมฟาย ร้ายเหลือ ลายเสือหมด
ถูกจับเถือ เนิ้อหนัง นั่งรันทด
แหมสลด หดเหี่ยว เปลี่ยวดวงแด

ต้องสิ้นลาย เป็นแน่ แย่ที่สุด
ทั้งลายจุด ลายด่าง ต่างเจ็บแผล
ขอฉีกแนว หน่อยหนา อย่าเชือนแช
หยอกเย้าแหย่ ขำขำ อย่าทำไร(นะจ๊ะ)
พันทอง
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อันลายอื่นหมื่นแสนไม่แค้นคับ
แต่ยากรับจับจิตคิดไฉน
เกิดกับสาวขาวขำเกินทำใจ
รับมิได้ไห้หวนครวญจาบัลย์


ลายที่ว่าน่าชังชวนสังเวช
ยามชายเนตรเวทนาเบือนหน้าหัน
งามทุกอย่างพร่างตาสารพัน
แต่ท้องนั้นดันมาลายน่าอายจัง...

--บูรพาฯ--




 

[ดารกะ]

 

กินที่ลับกลับกลายคายที่แจ้ง
ชะ!ช่างแกล้งว่ากล่าวเล่าความหลัง
ต้นเหตุรู้อยู่ใคร ไหงชิงชัง
ใช่ของขลังฝังเองได้...เมื่อไหร่กัน

เริ่มแรกรักพักตร์พริ้มช่างยิ้มย่อง
มีลูกสองจ้องว่าด่าเสียงลั่น
เบื่อระอาหาทางออก นอกบ้านยัน
เถอะ!สักวันมินานหรอก...เธอออกลาย

 

ก้อย

[--ณัชชา--]

ไลน์ฉันเงียบแสนเหงาราวป่าช้า
ไร้ทีท่าเพื่อนสนิทมิตรสหาย
เฝ้าเตือนตัวอย่าตรมอย่างมงาย
เดี๋ยวสายสายเก้าโมงคงไลน์มา

หลายคืนวันผ่านผันถึงวันนี้
ไม่เห็นมีบางใครส่งไลด์หา
ตัดสินใจออฟไลน์ไม่นำพา
ไอโฟนห้าเครื่องนั้นพอกันที

--ณัชชา--

 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

กินที่ลับกลับกลายคายที่แจ้ง
ชะ!ช่างแกล้งว่ากล่าวเล่าความหลัง
ต้นเหตุรู้อยู่ใคร ไหงชิงชัง
ใช่ของขลังฝังเองได้...เมื่อไหร่กัน

เริ่มแรกรักพักตร์พริ้มช่างยิ้มย่อง
มีลูกสองจ้องว่าด่าเสียงลั่น
เบื่อระอาหาทางออก นอกบ้านยัน
เถอะ!สักวันมินานหรอก...เธอออกลาย

 

ก้อย

ติเพื่อก่อขอน้องอย่าหมองหมาง
ถึงอย่างไรไม่จางรักห่างหาย
เรื่องขาดตกบกพร่องของเรือนกาย
พี่เสียดายกลายเลือนไม่เหมือนเดิม

ทุ่มไม่อั้นขวัญฤดีของพี่เอ๋ย
หมดตัวเลยเผยมาคิดผ่าเสริม
สิ่งใดพร่องน้องจ๋าจงหาเติม
หากคิดเริ่มเพิ่มค่าบอกมาเลย

หากยังโกรธโทษมีพี่ขอรับ
แต่อย่าสับจับหั่นนะขวัญเอ๋ย
ขอนะแม่แค่เบาเบาเหมือนเก่าเคย
ยอมสังเวยเผยแขนข่วนแสนที...


--บูรพาฯ--

[อาทิตา]

ไลน์ฉันเงียบแสนเหงาราวป่าช้า
ไร้ทีท่าเพื่อนสนิทมิตรสหาย
เฝ้าเตือนตัวอย่าตรมอย่างมงาย
เดี๋ยวสายสายเก้าโมงคงไลน์มา

หลายคืนวันผ่านผันถึงวันนี้
ไม่เห็นมีบางใครส่งไลด์หา
ตัดสินใจออฟไลน์ไม่นำพา
ไอโฟนห้าเครื่องนั้นพอกันที

--ณัชชา--

 

ไอโฟนห้า  ซื้อมาวาง  ไว้ข้างเสา
แห้งเหี่ยวเฉา  เขาไม่สน  ทนไม่ไหว
อยากจะโยน  ไอโฟนทิ้ง  ยิ่งหนักใจ
ต้องเก็บไว้  รอไลน์(LINE)เธอ  เพ้อเรื่อยมา

เจ็บใจนัก  รักเกือบล่ม  จมน้ำเน่า
หัวอกเรา  เขาไม่สน  บ่นคอยหา
รอเช้าเย็น  ไม่เห็นใคร  จะไลน์(LINE)มา
ระวังหนา  แม่ขาลาย  อ้ายเปลี่ยนแฟน
----------------------------

อาทิตา
3 ก.ค. 56

     

[ดารกะ]

ติเพื่อก่อขอน้องอย่าหมองหมาง
ถึงอย่างไรไม่จางรักห่างหาย
เรื่องขาดตกบกพร่องของเรือนกาย
พี่เสียดายกลายเลือนไม่เหมือนเดิม

ทุ่มไม่อั้นขวัญฤดีของพี่เอ๋ย
หมดตัวเลยเผยมาคิดผ่าเสริม
สิ่งใดพร่องน้องจ๋าจงหาเติม
หากคิดเริ่มเพิ่มค่าบอกมาเลย

หากยังโกรธโทษมีพี่ขอรับ
แต่อย่าสับจับหั่นนะขวัญเอ๋ย
ขอนะแม่แค่เบาเบาเหมือนเก่าเคย
ยอมสังเวยเผยแขนข่วนแสนที...


--บูรพาฯ--

อย่ามาฝอยร้อยชาติประกาศศึก
ถึงเธอคึก...ก็ไม่ให้แคะเบื่อและนี่
เข็ดขยาดอนาถนักชักปากดี
คอยขยี้ใจกันให้บั่นทอน

แค่ลายนิดผิดหน่อยหนอยทำว่า
ฉันอุตส่าห์ทนก่ายพ่อไม้ขอน
เอามาอิงพิงกายไร้สะท้อน
ยังมิค่อนเธอสักคำ...ให้ช้ำใจ

 

ก้อย

เข็ดแล้วจริงๆ น้องหญิงก้อย

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เขียนส่งท้ายสายสมรก่อนอำลา...


 


ถึงกล่าวไปให้ลำบากเพราะปากหญิง
ราวกับปลิงสิงสู่อยู่ไฉน
ประณามกล่าวเช้าค่ำอยู่ร่ำไป
อยู่หนใดไม่เว้นเหมือนเช่นปลิง

กล่าวสะกิดนิดหน่อยคอยจับผิด
อำมหิตจิตฤดีเหมือนผีสิง
ถึงยอมแล้วแก้วตายังว่าติง
กลัวจริงจริงหญิงก้อยคอยรังควาน

จะขอหลบจบหายวายชีวาตม์
คงแคล้วคลาดนาฏน้อยคอยหักหาญ
โอ้ชาตินี้พี่ขอพรากจากนงคราญ
จำประหารผลาญชีพชนม์ใต้ต้น...ผักชี(บ๊าย-บาย)


--บูรพาฯ--

เข็ดแล้วจริงๆ น้องหญิงก้อย

[กังวาน]

ไลน์ฉันเงียบแสนเหงาราวป่าช้า
ไร้ทีท่าเพื่อนสนิทมิตรสหาย
เฝ้าเตือนตัวอย่าตรมอย่างมงาย
เดี๋ยวสายสายเก้าโมงคงไลน์มา

หลายคืนวันผ่านผันถึงวันนี้
ไม่เห็นมีบางใครส่งไลด์หา
ตัดสินใจออฟไลน์ไม่นำพา
ไอโฟนห้าเครื่องนั้นพอกันที

--ณัชชา--

 

เขียนจดหมายหลายฉบับนับไม่ถ้วน
เนื้อความล้วนด้วยรักหนักเหลือที่
สารภาพซาบซึ้งตรึงฤดี
เธอไม่มีคำตอบบอบช้ำจัง

ไลน์ไม่เป็นเห็นท่าว่าจะแย่
เธอมิแลมัวรอไลน์ไร้ความหวัง
เรายากจนข้นแค้นสุดแสนชัง
ไอโฟนพังโปรดเปิดตู้(จดหมาย)ฉันอยู่ใน

---กังวาน---