อาจยังเห็น ฉันวนเวียน เพียรมาใกล้
คล้ายเหมือนใช้ สิทธิ์แฟนเก่า เข้ามาหา
อยากให้รู้ คิดผิดแล้ว นะแก้วตา
เป็นเพราะว่า ฉันเกิดเหงา เท่านั้นเอง
ยังอยากเห็น เพราะไม่ลืม ใจซึมอยู่
เธอไม่รู้ เพราะไม่สน โดนข่มเหง
ตัดสัมพันธ์ ขาดสะบั้น คนกันเอง
ใจนักเลง ไม่ยอมรับ กับความจริง
ฉันเคยใกล้ ทุ่มเทใจ ให้เธอมาก
มันเลยยาก ตัดใจลง ปลงทุกสิ่ง
ทำอย่างไร หนทางจน เมื่อโดนทิ้ง
เหมือนต้องวิ่ง ตามหัวใจ ที่ไม่คืน
จึงต้องขอ เวลาบ้าง เพื่อห่างรัก
คล้ายจมปัก ทำรำคาญ พาลไม่ชื่น
ขอโทษเธอ ใช่รั้นไว้ ให้กล้ำกลืน
รอใจตื่น จากความหลัง ค่อยสังลา
ไม่คิดแย่ง เพราะที่เห็น เป็นไม่ได้
ลูกผู้ชาย อย่างฉันรู้ อยู่หรอกหนา
คำว่าแฟน มันจากไป ไกลลับตา
คนตรงหน้า ไม่รู้จัก คำรักเลือน
