ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ขลุ่ยฯเลานี้ มีเหงา เนาแนบอก
ยากหยิบยก ย้ายย่าง ให้ห่างหาย
ฉันมีเศร้า เฝ้าเยือน เป็นเพื่อนตาย
มิจางหาย คลายเคลื่อน เลือนลับลา
จะมีไหม ใครหม่น ล้นห้องห้วง
แห่งแดดวง บ่วงมาด ปรารถนา
ทั้งห้องใจ มีแต่เศษ เวทนา
คงรู้ว่า สุดระกำ..ช้ำเพียงใด
 

[my smile]

ขลุ่ยร้าว...บรรเลง..เ  พ ล ง เ ห น็ บ ห น า ว
ทำนองเศร้า..เสียงเจ็บราว..คล้ายหวั่นไหว
ค่ำคืนนี้..จะดื่มด่ำ ฉ่ำ พ ร ะ จั น ท ร์..สักเพียงใด
ม่านน้ำตา..ก็ยังรินไหล..ไม่ขาดตอน


เป็นคนหนึ่ง..บน ท ร า ย ท ะ เ ล..ผืนกว้างกว้าง
ที่สะดุด..กับดักปัญหาอ้างว้าง..ณ เลือดก้อน
เสียงขลุ่ยร้าว..ใ จ ก็ ร้ า ว..เคล้าอาวรณ์
ภาพสะท้อน..รอยรัก.ในแววตา. ...

 

เขียนกลอนตอนง่วงมันเป็นแบบนี้ นี่เอง !!

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เสียงที่คร่ำ ครวญส่ง คงไม่เพราะ
ไร้เสนาะ ดั่งมาด ปรารถนา
จึงหมดสิทธิ์ คิดหวัง รั้งกานดา
ให้กลับมา คู่เคียง ร้อยเรียงใจ
ขลุ่ยฯเลานี้ จึงช้ำ ระกำหม่น
กลั้นใจทน ทุกวัน อย่างหวั่นไหว
เส้นทางรัก หักร้าง ระหว่างใจ
ครวญส่งให้ ยินเพียง..เสียงเรียกนาง