หากย้อนวัน และเวลา ค่าคืนได้
ต่อให้ตาย คงไม่คิด ผิดใหญ่หลวง
ปล่อยอารมณ์ ตามใจเชื่อ เพื่อตักตวง
สุขในห้วง กามารมย์ ที่ถมมา
เป็นผู้ชาย แย่สิ้นดี ที่ต้องห่าง
ไม่ปล่อยวาง ความเจ้าชู้ ทั้งรู้หนา
ว่ามันผิด ที่นอกใจ ไปคว้ามา
ภาพลวงตา มารับรอง สนองตัว
มีเธออยู่ แต่ไม่อิ่ม ชิมรสรัก
กลับไปหัก หาญน้ำใจ ให้สลัว
มัวแต่หลง ชิมรสกาม น้ำเมามัว
ไม่เกรงกลัว เลยบาปกรรม ที่ทำไป
วันนี้ฟ้า คงเหลืออด เลิกทดให้
จึงเปิดใจ เปิดหูตา มาผลักไส
เธอได้พบ ฉันเคียงคู่ อยู่กับใคร
ความเสียใจ มันเข้าสิง วิ่งเข้าใจ
รับไม่ไหว ทางที่เลือก กระเสือกสน
ไปให้พ้น คนอย่างฉัน ใจสั่นไหว
ตอนคบกัน เคยสัญญา ค่าหัวใจ
ห้ามมีใคร เหมือนที่ผ่าน เมื่อนานมา
ฉันเีหยียบรัก ของตัวเอง ละเลงทิ้ง
เจ็บจริงๆ รักโดนหั่น เพราะตัณหา
หากรู้จัก ใช้ศีลธรรม จำนรรจา
คงไม่มา นั่งเสียดาย เมื่อสายเกิน
