รักบังคับ กันไม่ได้ แม้นตายจาก
สิ่งที่ยาก ตัดสินใจ ไม่อาจฝืน
ยอมปล่อยมือ แม้ร้อนรน ทนกล้ำกลืน
กลับไปยืน จุดเริ่มต้น คนเหงาใจ
เหมือนกับเธอ และตัวฉัน ในวันนี้
รักที่มี ไม่ปรองดอง ประคองไหว
หรือมีใคร ใหม่สักคน บนทางไกล
ที่คิดใช้ ชีวิตร่วม สวมรอยแทน
การบอกรัก ที่ว่ายาก ภาคเริ่มต้น
ยังง่ายล้น กว่าบอกเลิก เพิกถอนแผน
ติดที่ปาก ไม่อาจเอ่ย เผยบอกแฟน
หากปล่อยแขน กลัวเสียฟอร์ม แกล้งยอมกัน
จงไปเถิด ฉันพูดเอง เปล่งวจี
รักที่มี ขอเก็บไว้ แค่ในฝัน
ถ้าอยากไป ฉันยอมถอย อย่าคอยกัน
เมื่อเธอนั้น รักมันรั่ว หมดทั่วใจ
ไม่มีฉัน แม้สักนิด หรือติดค้าง
ก็ทิ้งขว้าง เดินจากไป เมื่อใม่ใช่
ความเจ็บปวด ช่างมันเถิด ยอมเปิดใจ
ดีกว่าใช้ ชีวิตอย่าง คนค้างคา
