แสนเหนื่อยใจเหนื่อยกายเกินถ่ายถอน
ลองแวะฟังสังคีตศิลป์สิรินธร*
คงช่วยผ่อนผันคลายสบายใจ
หย่อนกายาลงประทับสดับเสียง
ฟังสำเนียงกล่อมจิตพิสมัย
พริ้มตาหลับสดับซึ้งถึงทรวงใน
ปิติล้นดลฤทัยให้ล่องลอย
อีกระรินกลิ่นระรื่นชื่นนาสา
คือกลิ่นกาแฟสดรสอร่อย
ดนตรีคลอเคล้าเคลิ้มใจเริ่มคล้อย
ทุกข์ทยอยลาลืมดื่มด่ำจินต์
บทบรรเลงไหลเลื่อนค่อยเคลื่อนขับ
ให้ลุ่มหลงลืมสรรพสิ่งสิ้น
เสนาะกรรณบรรลุสู่สุบิน
จิตถวิลวาดเหมือนอยู่เรือนไทย
นั่งอิงบนบรรจถรณ์หมอนสามเหลี่ยม
สุขกมลล้นเปี่ยมกว่าเทียมไหน
มือขวาพลางถือพัดคอยกวัดไกว
โต๊ะข้างข้างวางไว้ถ้วยกาแฟ
หอมช่างหอมหอมหวนรัญจวนกลิ่น
ยวนก็ยวนยวนถวิลมิสิ้นกระแส
รวมกับเสียงสะกดโสตปราโมชแด
ใจเปี่ยมแปล้ปลอดทุกข์อิ่มสุขพลัน
สะดุ้งดับระงับสิ้นถวิลแล้ว
ด้วยแว่วแว่วขนานนามตามดิฉัน
จำใจจากจินตนาวิลาวัณย์
ค่อยพบกันคราวหน้าเวลาเนือย
* : โรงพยาบาลสิรินธร
รัตติกร รติกานท์
๐๙.๐๕.๒๕๕๖
