อภัยทาน ท่านใด ที่ได้ล่วง (เกิน)
อย่าประท้วง เลยหนา เมตตาฉัน
ด้วยสมอง น้อยนิด คิดไม่ทัน
ขอทุกท่าน อภัย ในที่นี้
อาจกล่าวถ้อย ถ่อยต่ำ คำไม่เหมาะ
ขาดไพเราะ เพราะพริ้ง ทุกสิ่งที่-
ทำไปล้วน ขลาดเขลา เศร้าฤดี
ขอปรานี ยกโทษ อย่าโกรธเคือง
บางครั้งเอ่ย อ้างชื่อ ถือวิสา(สะ)
ขออย่าด่า ว่าแสร้ง สำแดงเรื่อง
แค่อยากให้ สนุก สุขนองเนือง
แม้ขุ่นเคือง อภัยทาน เถิดท่านเอย
พันทอง
๒๐/๐๔/๕๖
อย่ากังวล หม่นใจ ไปเลยท่าน
หากพ้นผ่าน คิดไย ในอกเอ๋ย
ไม่เคยติด ผิดใจ อันใดเลย
ขอทรามเชย เผยใจ ให้บรรเทา
โปรดจงรับ กลับอยู่ คู่ห้วงจิต
หากเคยคิด ล่วงไป ไห้ใครเศร้า
กายกรรม วจีกรรม ช้ำเพราะเรา
ขอไห้เขา อภัย ให้ด้วยเทอญ..
