27 กรกฎาคม 2012, 06:49:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« เมื่อ: 27 กรกฎาคม 2012, 06:49:PM » |
ชุมชน
|
พิษความรัก หนักหนา แสนสาหัส ความรักกัด ขย้ำช้ำ เป็นแผล ฝากรอยช้ำ ย้ำไว ในดวงแด พิษรักแผ่ ลามรั่วทั่วอุรา
ให้อ่อนร้า หนาวเหน็บ แสนเจ็บปวด ให้ร้าวรวด ทรวงใน ใจเหว่ว้า ให้เจ็บแสบ แปลบระรัว ทั่วกายา เหมือนดังฆ่า ฉันวาย ตายทั้งเป็น
เส้นทางรัก หักสะบั้น ฉันอ้างว้าง ต่างหลีกร้าง หน้าหลบ ไม่พบเห็น พบที่ไรใจฉัน มันชาเย็น ไม่ตื่นเต้น เหมือนตอนก่อน เคยมา
ง่ายนักหรือ ความรัก จักหักหลบ ถึงจุดจบ ความรัก ง่ายนักหนา เธอลืมคำ พร่ำไว้ ให้สัจจา ไม่รักษา คำสัจ ตัดทำลาย
คำว่ารัก ร้อยคำ ช่างพร่ำเอ่ย คนไม่เคย หลงใหล ในความหมาย จึงซึ้งใน ใจเจ้าชู้ ของผู้ชาย หลงงมงาย โง่เง่า ต้องเศร้าตรม
ฉันขอเหน็บ เจ็บหนาว เพียงคราวนี้ พอกันที ความรัก มักขืนขม ต่อแต่นี้ จักไม่ให้ ใจระทม จะไม่ก้ม หัวใจ ให้ใครเลย ชนลนา ทิชากร
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา..., ไร้นวล^^, หนามเตย, อริญชย์, สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, blues, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
27 กรกฎาคม 2012, 07:04:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 27 กรกฎาคม 2012, 07:04:PM » |
ชุมชน
|
อันความรัก รักมาก ยุ่งยากแย่ รักคนแก่ ยิ่งแย่ แน่อกเอ๋ย ต้องตามใจ ทุกครั้ง ทั้งก้มเงย ยาดมเอย พกติดไว้ ให้ทันการ
ขืนขัดใจ มีหวัง นั่งหน้ามืด พานจืดชืด งกเงิ่น เกินประสาน คอยประคอง เข่าทรุด ชำรุดนยาน ผมขาวปาน ดอกอ้อ ท้อฤดี
แถมฟันหัก สะบักหลวม อ่วมจริงหนอ หน้าย้อยพอ คอย่น จนหน่ายหนี เสียงแหบพล่า ผวาไหว ในชีวี กลัวเหลือเกิน คุณพี่ นี้เป็นลม
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., ไร้นวล^^, ชลนา ทิชากร, หนามเตย, อริญชย์, สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, blues, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
27 กรกฎาคม 2012, 07:42:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 27 กรกฎาคม 2012, 07:42:PM » |
ชุมชน
|
เธอตัดพ้อท้อแท้อ่อนแอรัก เหมือนเจ็บหนักนั่งเศร้ารักเน่าขม เหมือนจะหยุดรักไว้ด้วยใจตรม เหมือนดอมดมดอกรักกระอักพลัน
โอ้เธอเอ๋ยทรามเชยผู้เคยรัก จงประจักษ์รักจริงนะมิ่งขวัญ รักปลอมปลอมจอมกะล่อนอ้อนเธอนั้น ไม่มีวันเรียกรักนอกจากลวง
โอ้คนดีคนนี้ไยมีเศร้า ไยฝังใจคละเคล้าคนวายป่วง โปรดเถิดหนาโปรดมาประทับทรวง มาสู่ห้วงรักแท้ที่แน่นอน
ก็คือพี่ที่พร้อมคอยกล่อมรัก เฝ้าฟูมฟักดวงใจอัปสร คอยหยอกล้อง้อเย้ายามเง้างอน คอยแต่งกลอนกล่อมนุชจนสุดใจ
คอยพัดวีแมลงหวี่ราวีน้อง คอยประคองประคับยามจับไข้ คอยรับส่งนงคราญหากบ้านไกล ขอเพียงใจมารศรีให้พี่จริง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, อริญชย์, สุนันยา, หนามเตย, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, blues, ชลนา ทิชากร, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
27 กรกฎาคม 2012, 08:06:PM |
|
|
27 กรกฎาคม 2012, 08:54:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 27 กรกฎาคม 2012, 08:54:PM » |
ชุมชน
|
เอ่อ.....สินสอดสินทรัพย์ช่างคับขัน ด้วยไร่มันสำปะหลังเจ๊งพังเฉย จะปลูกอ้อยคอยขายวอดวายเลย ด้วยโดนเย้ยจากผองเพลี้ยกัดเลียใบ
หันมาทำกระชังขังปลาดุก ฝนตกชุกแหวกว่ายหายไปไหน อ้อยังหรอกยังตรากตรำเพื่อทรามวัย ตั้งหลักใหม่เพาะเห็ดฟางสร้างโรงดิน
กลับมีเป็ดเล็ดมาสี่ห้าฝูง ชูคอสูงก๊าบก๊าบงาบไปสิ้น พี่ยอดชายใจใหญ่ไร้รวยริน ปลูกกระถินขายตลาดมัดละร้อย
แต่ลูกค้าหน้าเลือดน่าเกลียดมาก คอยต่อจากหลักร้อยเหลือนิดหน่อย เพียงสิบบาทขาดใจน่าใจน้อย ยืนละห้อยขายเที่ยวเดียวแล้วเหี่ยวเลย
นี่แหละหนาแก้วตาพี่ยาเศร้า สินสอดเราลดบ้างนงรามเอ๋ย แม้ความรักพี่มีเหมือนที่เคย ฝากบอกแม่แต่เขยขาดสตางค์
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
27 กรกฎาคม 2012, 09:16:PM |
|
|
27 กรกฎาคม 2012, 09:25:PM |
|
|
28 กรกฎาคม 2012, 07:59:AM |
|
|
03 สิงหาคม 2012, 12:16:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2012, 12:16:PM » |
ชุมชน
|
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
03 สิงหาคม 2012, 04:25:PM |
|
|
23 สิงหาคม 2012, 04:59:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 23 สิงหาคม 2012, 04:59:PM » |
ชุมชน
|
ออท้องอืด แน่แน่ จะแก่หนุ่ม จะนั่งกลุ้ม อยู่ใย ให้ฟั้นเฟือน ท้องมันอืด ชั่วคราว แค่เก้าเดือน จะได้เพื่อน คนใหม่ ไว้เชยชม
ไม่ลองไม่รู้ ไม่ดู ไม่เป็น แม่เนื้อเย็น มันกลืนง่าย ใช่ยาขม ลองสักนิด จิบสักหน่อย คอยคอยอม เหมือนขนม รสหวาน ทานสบาย
กล้ากล้าหน่อย คอยคอยกิน จะรินให้ ต้องกลั้นใจ นิดหนึ่ง ถึงจักหาย แค่ท้องอืด นิดหนึ่ง ไม่ถึงตาย อย่ามัวอาย อยู่เลย เดียวเคยเอง
ชลนา ทิชากร
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
|
|