* นึกเสียว่าเห็นแก่แฟนเก่า *
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
06 พฤศจิกายน 2024, 01:25:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: * นึกเสียว่าเห็นแก่แฟนเก่า *  (อ่าน 1869 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
06 มีนาคม 2013, 12:47:PM
ไผ่เดียวดาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 851



« เมื่อ: 06 มีนาคม 2013, 12:47:PM »
ชุมชนชุมชน

คนบางคน มีความรัก มาทักทาย
ก่อนสลาย กลายเป็นเถ้า เป่าลอยหาย
หนึ่งคนจาก ลืมสนิท สิทธิ์กลับกลาย
หนึ่งคนตาย ยืนลำพัง ตายทั้งเป็น

หนึ่งคนหลัง ที่เอ่ยนั้น คือฉันใช่
ความเสียใจ ไม่เคยจาก ยากหลีกเว้น
เริ่มจากหนึ่ง กว่าถึงร้อย ถอยกระเด็น
รักถูกเซ่น ความผิดหวัง คับคั่งใจ

อยากจะเกลียด แต่ความหลัง มันฝังจิต
ปิดไม่มิด ยังมีใจ ให้แค่ไหน
สายตาฉัน ที่มองเหม่อ เธอผ่านไป
ใจสั่นไหว ดั่งมีดบาด ให้ขาดกลาง

เห็นแค่เธอ ใจเป็นแผล แต่ทนได้
แต่คงตาย ถ้าเห็นเขา เศร้าเกินขวาง
รับไม่ได้ พื้นที่นี้ ที่เคยวาง
ใจบางๆ ของตัวฉัน ก่อนวันลา

เขาคงทำ เหมือนฉันทำ มันช้ำนัก
เสียคนรัก เสียหน้าที่ ไม่มีค่า
ภาพเธอสุข บนความเศร้า เจ้าน้ำตา
ไหลรินมา ไม่ยอมหยุด เกินฉุดคืน

นึกเสียว่า เห็นแก่กัน วันเก่าๆ
รักสองเรา แม้เลือนค่า เกินฝ่าฝืน
อย่าลงทัณฑ์ ด้วยภาพรัก ที่ปักปืน
ไปที่อื่น ฉันขอวาน สงสารกัน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Shumbala, choy, รพีกาญจน์, panthong.kh, Thammada, ไร้นวล^^, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
06 มีนาคม 2013, 03:56:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 06 มีนาคม 2013, 03:56:PM »
ชุมชนชุมชน


มีความรัก ทักทาย เมื่อบ่ายคล้อย
น้ำตาปรอย ย้อยหยด หมดทางกั้น
ดั่งเขื่อนแตก แหลกยับ ลงกัปกัล
คงถึงวัน สิ้นสูญ อาดูรย์ใจ

มีความรัก ทักทาย คล้ายตาบอด
มองไม่เห็น เช่นมอด ดอดกัดไม้
เป็นรูโบ๋ แหว่งเว้า เข้าข้างใน
จนฤทัย พรุนพัง ซังกะตาย

อยากจะเกลียด เกลียดอย่างไร เมื่อใจรัก
อยากจะหัก หักอย่างไร เมื่อใจหาย
อยากจะลบ ลบอย่างไร ใจแทบวาย
อยากจะร้าย ร้ายอย่างไร เมื่อใจปอง
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : choy, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, Thammada, Shumbala, ไผ่เดียวดาย, ไร้นวล^^, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 มีนาคม 2013, 06:12:PM
ไผ่เดียวดาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 851



« ตอบ #2 เมื่อ: 11 มีนาคม 2013, 06:12:PM »
ชุมชนชุมชน


ปล่อยความรัก ที่ทักทาย หายไปเสีย
ไม่ต้องเพลีย ปล่อยหัวใจ ไปตามเขา
น้ำตานี้ เก็บเผื่อใจ ไว้เพื่อเรา
งำความเศร้า อย่าเปิดเผย เปรยออกไป

รักไม่ได้ ทำตาบอด อย่าทอดเหตุ
แต่เป็นเศษ ความลุ่มหลง ปลงไม่ไหว
หากรักแท้ ไม่มีสุข แต่ทุกข์ใจ
รักทำไม เก็บใจสู้ คนคู่ควร

อาจจะเกลียด เธอไม่ลง ปลงไม่ได้
อาจใจหาย เมื่อเห็นเธอ เผลอเดินสวน
อาจจะช้ำ เพราะพลาดพลั้ง ไม่บังควร
แต่ไม่ด่วน รักสุดท้าย ตายเพราะเธอ



มีความรัก ทักทาย เมื่อบ่ายคล้อย
น้ำตาปรอย ย้อยหยด หมดทางกั้น
ดั่งเขื่อนแตก แหลกยับ ลงกัปกัล
คงถึงวัน สิ้นสูญ อาดูรย์ใจ

มีความรัก ทักทาย คล้ายตาบอด
มองไม่เห็น เช่นมอด ดอดกัดไม้
เป็นรูโบ๋ แหว่งเว้า เข้าข้างใน
จนฤทัย พรุนพัง ซังกะตาย

อยากจะเกลียด เกลียดอย่างไร เมื่อใจรัก
อยากจะหัก หักอย่างไร เมื่อใจหาย
อยากจะลบ ลบอย่างไร ใจแทบวาย
อยากจะร้าย ร้ายอย่างไร เมื่อใจปอง
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, panthong.kh, รพีกาญจน์, Thammada, รัตนาวดี, Shumbala

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s