ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต




เพียงลมแผ่วระฆังแก้วก็ไหวสั่น
ริกประหวั่นสะท้านขวัญสะเทือนหมอง
น้ำค้างเกาะหยาดดวงเผาะร่วงหล่นนอง
กรีดเสียงร้องกราดเกรี้ยวก้องฟ้องดวงใจ

เปราะเจ้าเอ๋ยนานปีเคยกรำงานเคี่ยว
แขวนโดดเดี่ยวยามแลเหลียวเทียวทวนใหม่
เสียงเสนาะลดไพเราะกะเทาะนัย
ร้าวรอยใหญ่แหวก-ลายให้ใกล้แหลกลาญ

เสียงระฆังแทรกไพรฟังดังอยู่ไหน
ปลอบเหมือนใกล้ยังคงไกลใจงุ่นง่าน
สะเก็ดแก้วโรยเกลื่อนแล้วทุกข์ทรมาน
ทนลมผ่านอีกไม่นาน...คงจมดิน


...............................................................

add complete
by Klonthaiclub fb

[บอม ซอง ดุ๊ก]

รางวัลอันทรงเกียรติ


การเดินทาง..สู่หวัง..ครั้งยิ่งใหญ่
หนึ่งหัวใจ ไล่ตาม นิยามฝัน
หนึ่งตัวตน ทนฝืน ใต้คืนวัน
หนึ่งครั้งฉัน ติดล่วง บ่วงโสมม

แสงสีขาว พราวผ่อง ส่องดวงจิต
รู้จริต คิดเขลา เข้าเสพสม
รู้สัมผัส นวลนุ่ม รุ่มอารมณ์
รู้ดอมดม หอมหวน ป่วนฤดี

บัดสายลม พรมพร่าง ล้างเมฆหม่น
จึ่งรู้ตน แจ่มชัด สิ่งบัดสี
จึ่งรู้ใจ พร้อยคราบ สาปราคี
แม้นรู้ดี แต่กระนั้น...รั้นอยากลอง

...ความเป็นจริง ทิ้งฉัน ให้ฝันร้าย
ความท้าทาย เสี้ยมส่ง จงจองหอง
ความอวดดี ชี้ส่ง หลงลำพอง
ความผยอง ครองใจ ให้ลืมตน

เฝ้าโทษดิน หมิ่นฟ้า ว่ากลั่นแกล้ง
ทั้งเคลือบแคลง ตัดพ้อ ส่อสับสน
อีกอวดโอ้ โอ่อ้าง พรางเล่ห์กล
ชูเหตุผล จนตรอก หลอกฤทัย

เคยยืนหยัด ยิ่งยวด อวดเกริมแกร่ง
กลับสิ้นแรง แพ้โลก โศกขษัย
คงเหลือร่าง อ่อนล้า ร้องอาลัย
สุดท้ายใจ เจ้าเอ๋ย...เอ่ยวิงวอน

เมื่อไม่เหลือ? สิ่งใด ในที่สุด
จึงต้องหยุด ไตร่ตรอง มองคำสอน
จึงต้องฟัง คำปลอบ มอบอาทร
เพื่อมองย้อน แท้ตัว...ชั่วหรือดี

....เสียงระฆัง ดังกังวาน สะท้านจิต
หนึ่งทางทิศ เห็นธรรม นำส่องศรี
ก้าวขึ้นโบสถ์ โปรดบุญ ทุ่นชีวี
สู่วิถี แห่งพุทธ...ผุดจากตม

การเดินทาง สู่หวัง ครั้งยิ่งใหญ่
ใครหนอได้ รางวัล อันสุขสม?
ใครหนอได้ รางวัล อันระทม?
หรือจริงแท้....แค่เพียงลม พรมผ่านใจ


  อามิตร ตาพุทธ


บัก บอม ซอง ดุ๊ก

add complete
by Klonthaiclub fb

[รพีกาญจน์]

เช้าระฆัง กังวาน สะท้านป่า
ไก่นกกา ขานขัน กระชั้นเสียง
วับแวมผุด จุดไต้ ไฟรายเรียง
ระคนเขียง ครกสาก มีดถากซอย

แผ่นหมอกบาง พร่างพรม ลมฟายฟุ้ง
ควันคละคลุ้ง เลื่อนลาม คามเป็นฝอย
ระเรื่อรอง ผ่องฟ้า อาทิตย์ลอย
พระลงดอย อุ้มบาตร ค่อยคลาดคลา

แบกคันไถ ไล่ควาย สะพายย่าม
ลัดเลาะตาม ฝั่งธาร ผ่านเพิงผา
สู่ราบลุ่ม นุ่มเอียง พักเถียงนา
กินข้าวปลา มื้องาย สายเริ่มงาน

อยู่กับดิน กลิ่นโคลน กระโจนหนอง
ทอดแหข้อง ลอบไซ จักไผ่สาน
สาหร่ายเขียว เจียวผำ ยำแคบาน*
ปอกอ้อยตาล หวานกลืน ชุ่มชื่นคอ

พอล่วงแลง แสงอ่อน จำจรจาก
สุมฟืนฟาก ซากหญ้า ฟางคาก่อ
รมยุงเหลือบ ริ้นไร ไต่ตอมตอ
ไม้ขีดจ่อ ปากเป่า เร่าลุกโลม

ค่ำระฆัง กังวาน สะท้านป่า
เสียงพระพร่ำ ธัมมา ช้าเร็วโหม
เพ็ญสิบห้า มาฆฤกษ์ เบิกโพยม
คอยประโคม คนไกล ยังไม่คืน

รพีกาญจน์

สาหร่าย - เตา            ผำ - ไข่แหน ไข่น้ำ ไข่ขำ
เจียว - เป็นวิธีการปรุงอาหารที่ใส่น้ำ แล้วตั้งไฟให้เดือด
ใส่กะปิ เกลือหรือน้ำปลา ปลาร้า กระเทียม หอมหัวเล็ก พริกสด
ลงไปปรุงรส จากนั้นจึงใส่ผัก หรือไข่ขณะที่น้ำเดือด

[panthong.kh]

เสียงระฆัง ดังมา คราตีสาม
ต้องตื่นตาม เสียงปลุก ลุกจนฝืน
ยังง่วงเหงา หาวนอน ตอนค่อนคืน
หลับหลับตื่น ด้วยแปลกที่ เหมือนมีมาร

รีบอาบน้ำ แปรงฟัน ทันพวกพ้อง
ชุดขาวครอง ใจข่ม ลมแผ่ซ่าน
เดินจงกรม แต่เช้า เราแทบคลาน
ทรมาน ฝึกฝน เวียนวนกัน

จะย่างหนอ เดินหนอ ก็พอไหว
หมาหอนใกล้ เข้ามา เราขาสั่น
ช่างโหยหวน จริงเจ้า เศร้าจาบัลย์
ต้องเรียกขวัญ ท่องสวด แสนปวดใจ

ถือศีลแปด สามวัน ฉันแทบแย่
น้ำปานะ ช่วยแก้ มิแย่ใหญ่
นั่งสมาธิ ปฏิบัติ ขัดฤทัย
เพื่อจะได้ ตาสว่าง เห็นทางธรรม
พันทอง

ไปปฏิบัติธรรมที่วัดถ้ำเขาวง สระบุรีมา เอาบุญมาฝากทุกๆท่านเลยจ้า