=ชิงช้าเก่าๆตัวนั้น=
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 06:55:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: =ชิงช้าเก่าๆตัวนั้น=  (อ่าน 6157 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
16 กุมภาพันธ์ 2013, 05:42:PM
blues
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 371


รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้


« เมื่อ: 16 กุมภาพันธ์ 2013, 05:42:PM »
ชุมชนชุมชน



ชิงช้าที่ยังคงว่างเปล่า
ก่อนเก่า..เราเคยร่วมสุข..สนุกสนาน
แต่วันนี้ช่างมีแต่ความเงียบเหงา...เศร้าใจไม่เบิกบาน
เฝ้าคิดถึงวันวาน....มีเธอและฉัน....ร่วมเล่นโย้มัน....มานานนับสิบปี

ความผูกพัน
ก่อนที่เธอและฉัน..จะแยกย้ายกันไปตามวิถี
ทิ้งชิงช้าให้เก่าเฝ้าตากแดดลมฝน...ทนยาวไกลเหมือนไม่ใยดี
ฉันกลับมาคราวนี้....โดยไม่มีเธอ....มาเสนอร่วมเล่นมัน

ตอนยังเด็กช่างมีแต่ความสุขสม
ไกวชิงช้าให้เธอเล่นลม..ชื้อขนมแบ่งไป..ให้เธอกับฉัน
ยามเธอหัวเราะร่า...นัยน์ตาของเธอ...เสมอกับดวงตะวัน
ส่องแสงเจิดจ้าท้าทายความคิดฝัน....และนั่นมันทำให้ฉันไม่เคยที่จะลืมเธอ

ก่อนเราอยู่ใกล้กัน
แต่วันนี้มัน..เหมือนว่าจะไกลกันเสมอ
ฉันคงเก่าเหมือนชิงช้า...ไม่สนุกสนานดั่งวันวานที่เคยเจอ
โลกใบเก่ามันไม่เคยมาเสนอ....ให้ฉันได้เจอเธอ....อีกเลย



Blues+


add complete
by Klonthaiclub fb

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, Thammada, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, สุวรรณ, Music, plang, Shumbala, คอนพูธน, ลายเมฆ, พี.พูนสุข, กังวาน, อริญชย์, เนิน จำราย, แป้งน้ำ, บ้านกลอนไทย, ลมหนาว, รการตติ, panthong.kh, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย  เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
17 กุมภาพันธ์ 2013, 05:32:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2013, 05:32:PM »
ชุมชนชุมชน


ชิงช้าเก่า
เฉาไป มองมันอย่างไร้ค่าเหมือนเคย
ต่างคนต่างไม่รู้สึก จริงไหมเอ่ย
ฉันก็เลยต้องปลง

ชิงช้าตัวเก่า
ทนหนาว ร้อนผุกร่อน ตอนถูกเขาถีบหัวส่ง
ยิ่งคิดยิ่งงวยงง ความรักที่มั่นคง
ไม่หลงเหลือ เผื่อใจ ให้กับใครอีกแล้ว

ชิงช้าตัวเก่า
เริ่มจะเน่า เขาเบื่อไม่เหลือแวว
อยากขอถามตามตรง คงไม่แคล้ว
ใจแป้ว แห้วจ๋า น่ารับทาน
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, กังวาน, พี.พูนสุข, อริญชย์, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, Shumbala, แป้งน้ำ, คอนพูธน, บ้านกลอนไทย, ลมหนาว, blues, รการตติ, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
18 กุมภาพันธ์ 2013, 05:00:PM
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,303


เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ


pages/กลอนเปล่า/497809993644244
เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2013, 05:00:PM »
ชุมชนชุมชน





สวนสาธารณะวันนี้ไร้ผู้คน
ท้องฟ้าสีจางหม่น . . . เงียบเหงา
ต้นไม้ไม่ไหวเอน  ~  เพราะลมไม่พัดมาหยอกล้ออย่างเก่า
ชิงช้าที่แขวนไว้กับต้นไม้ใต้ขอบฟ้าสีเทา . .. ก็คงเหงาเช่นกัน

จากที่เคยสนุกสนานทุกครั้งที่นั่งชิงช้า
กลับกลายเป็นคนเหว่ว้า . .. ช่างฝัน
แกว่งชิงช้าเบา ~ เบา . .. ใบไม้แห้งร่วงกราวนับร้อยพัน
หัวใจของฉัน . . ร่วงปลิวตามใบไม้พวกนั้นไป

ฉันกลับมาตรงที่ ~ ที่ เคยมีเรา
แต่วันนี้ไม่เหมือนวันเก่า . .. อีกแล้วใช่ไหม?
เอื้อมมือโล้ชิงช้าตัวข้าง ~ ข้าง แล้วหวิวใจ
ที่ประจำของคนบางคนยังร้างไร้ . . .
พร้อมกับชั่วโมงแห่งการรอคอยที่เพิ่งหมดไป . . อีกวัน~*



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, Shumbala, บ้านกลอนไทย, ลมหนาว, ชลนา ทิชากร, panthong.kh, รพีกาญจน์, blues, รการตติ, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s