ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[saknun]

ขอยกมือ ยอมรับ จะปรับแก้
คนอ่อนแอ ภาษา  หาที่พึ่ง
ท่านทั้งหลาย อย่าหน่าย ชายคนหนึ่ง
ที่ยังซึ้ง กวี ไม่หนีจร

พยายาม ทำดี ให้ที่สุด
แต่ยังหลุด ออกมา พาให้ต้อน
เข้าในรั้ว ขอบชิด มิตรนักกลอน
ท่านที่สอน ขอบคุณ อุ่นไมตรี

ไม่เคยลืม คำสอน ตอนรับมา
แต่ทว่า  เขียนไป ในผิดนี้
กลับมาทวน อีกครั้ง หวังให้ดี
ก็ยังมี ผิดอีก อยากหลีกไป

แล้วเมื่อไหร่ กันเล่า จะเข้าที่
เกือบหนึ่งปี แล้วหนา ว่าไม่ไหว
ถึงเขียนต่อ ใครหนอ จะพอใจ
อาจทำให้ ร้อยพจน์ หมดค่างาม

ขอยกมือ ยอมรับ ครับผมผิด
ถ้าลิขิต ต่อไป ใช่ต้องห้าม
เขียนไม่ดี ตามนี้ อาจตีความ
เป็นนิยาม นักกลอน สอนให้เอย

[/font]

[--ณัชชา--]

ขยันฝึกอีกหน่อยค่อยค่อยเขียน
หากหมั่นเพียรทวนคำนำเฉลย
มีบางบทเขียนมาน่าชมเชย
ถ้อยคำเผยทุกสิ่งล้วนจริงใจ

ไม่มีใครเก่งกล้ามาแต่เกิด
ฝีมือเลิศด้านกวีมีที่ไหน
ล้วนต้องผ่านการฝึกสำนึกใน
ต้องเก่งได้หากยังตั้งใจจริง

--ณัชชา--

 

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ขอยกมือ ยอมรับ จะปรับแก้
คนอ่อนแอ ภาษา  หาที่พึ่ง
ท่านทั้งหลาย อย่าหน่าย ชายคนหนึ่ง
ที่ยังซึ้ง กวี ไม่หนีจร

พยายาม ทำดี ให้ที่สุด
แต่ยังหลุด ออกมา พาให้ต้อน
เข้าในรั้ว ขอบชิด มิตรนักกลอน
ท่านที่สอน ขอบคุณ อุ่นไมตรี

ไม่เคยลืม คำสอน ตอนรับมา
แต่ทว่า  เขียนไป ในผิดนี้
กลับมาทวน อีกครั้ง หวังให้ดี
ก็ยังมี ผิดอีก อยากหลีกไป

แล้วเมื่อไหร่ กันเล่า จะเข้าที่
เกือบหนึ่งปี แล้วหนา ว่าไม่ไหว
ถึงเขียนต่อ ใครหนอ จะพอใจ
อาจทำให้ ร้อยพจน์ หมดค่างาม

ขอยกมือ ยอมรับ ครับผมผิด
ถ้าลิขิต ต่อไป ใช่ต้องห้าม
เขียนไม่ดี ตามนี้ อาจตีความ
เป็นนิยาม นักกลอน สอนให้เอย

กำลังใจไมตรีมีให้จ้ะ
อย่าท้อนะสู้สู้ความรู้เผย
มีผิดบ้างพลั้งไปเพราะไม่เคย
เชิญพี่เลยเขียนมาอย่าได้กลัว

หากพี่ยอมน้อมรับปรับเปลี่ยนแก้
ไม่ท้อแท้โกรธขึ้งดื้อดึงทั่ว
น้ำพร่องแก้วเติมได้ใช้กับตัว
โขนที่หัวหยิบถอดไม่กอดกุม

พินิจความงามดีนะพี่จ๋า
เพียงแต่ว่าหลงเสียงสำเนียงนุ่ม
ฉันทลักษณ์หลักแม่นแก่นกลอนคลุม
อย่าด่วนขลุมคำใส่ให้ทบทวน

กำลังใจให้มาใช่ว่าเก่ง
เพียงกันเองมอบให้มิได้ป่วน
เชิญเลยพี่ตั้งคำนำขบวน
น้องจะหวนร่วมเคียงเจรียงคำ
 


"กานต์ฑิตา"
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖

[รัตนาวดี]

  ...ยังมิทัน ช่วยติ ดูซิ!นั่น
ยังมิได้ รักกัน พี่ขวัญเผย
หัวมิล้าน ซักกะหน่อย บ่นบ่อยเลย
น้องมิกล้า จะเอ่ย เปรยคำใด....

...ทำให้ดี ที่สุด อย่าหยุดนะ
พี่ต้องกะ อีกนิด คิดเรื่องใหม่
หากยังไม่ ดีกว่า ค่อยลาใจ
เพียงวันนี้ ขอให้ ทำใจดู...

...กำลังใจ มีมาก จากน้องพี่
ชื่นชมว่า กวี พี่สวยหรู
แต่งออกมา จากจิต ผิดคือครู
กำลังใจ มากอยู่ มอบคู่กานท์...นะคะ

รัตนาวดี
 

[saknun]

ขยันฝึกอีกหน่อยค่อยค่อยเขียน
หากหมั่นเพียรทวนคำนำเฉลย
มีบางบทเขียนมาน่าชมเชย
ถ้อยคำเผยทุกสิ่งล้วนจริงใจ

ไม่มีใครเก่งกล้ามาแต่เกิด
ฝีมือเลิศด้านกวีมีที่ไหน
ล้วนต้องผ่านการฝึกสำนึกใน
ต้องเก่งได้หากยังตั้งใจจริง

--ณัชชา--

 

ขอขอบคุณ น้ำใจ ที่ให้มา
น้องณัชชา  คนแรก แปลกใจยิ่ง
ช่วยปลอบขวัญ พี่นันท์ หวั่นประวิง
อย่าหยุดนิ่ง สู้ต่อ อย่าท้อใจ

เป็นน้ำใจ มีค่า มหาศาล
ช่วยบันดาล งานเขียน เรียนเข้าไว้
จะอดทน  อีกครั้ง หวังเปลี่นไป
ถ้าไม่ได้ คราวนี้ หนีไปเลย

[saknun]

ขอยกมือ ยอมรับ จะปรับแก้
คนอ่อนแอ ภาษา  หาที่พึ่ง
ท่านทั้งหลาย อย่าหน่าย ชายคนหนึ่ง
ที่ยังซึ้ง กวี ไม่หนีจร

พยายาม ทำดี ให้ที่สุด
แต่ยังหลุด ออกมา พาให้ต้อน
เข้าในรั้ว ขอบชิด มิตรนักกลอน
ท่านที่สอน ขอบคุณ อุ่นไมตรี

ไม่เคยลืม คำสอน ตอนรับมา
แต่ทว่า  เขียนไป ในผิดนี้
กลับมาทวน อีกครั้ง หวังให้ดี
ก็ยังมี ผิดอีก อยากหลีกไป

แล้วเมื่อไหร่ กันเล่า จะเข้าที่
เกือบหนึ่งปี แล้วหนา ว่าไม่ไหว
ถึงเขียนต่อ ใครหนอ จะพอใจ
อาจทำให้ ร้อยพจน์ หมดค่างาม

ขอยกมือ ยอมรับ ครับผมผิด
ถ้าลิขิต ต่อไป ใช่ต้องห้าม
เขียนไม่ดี ตามนี้ อาจตีความ
เป็นนิยาม นักกลอน สอนให้เอย

กำลังใจไมตรีมีให้จ้ะ
อย่าท้อนะสู้สู้ความรู้เผย
มีผิดบ้างพลั้งไปเพราะไม่เคย
เชิญพี่เลยเขียนมาอย่าได้กลัว

หากพี่ยอมน้อมรับปรับเปลี่ยนแก้
ไม่ท้อแท้โกรธขึ้งดื้อดึงทั่ว
น้ำพร่องแก้วเติมได้ใช้กับตัว
โขนที่หัวหยิบถอดไม่กอดกุม

พินิจความงามดีนะพี่จ๋า
เพียงแต่ว่าหลงเสียงสำเนียงนุ่ม
ฉันทลักษณ์หลักแม่นแก่นกลอนคลุม
อย่าด่วนขลุมคำใส่ให้ทบทวน

กำลังใจให้มาใช่ว่าเก่ง
เพียงกันเองมอบให้มิได้ป่วน
เชิญเลยพี่ตั้งคำนำขบวน
น้องจะหวนร่วมเคียงเจรียงคำ
 


"กานต์ฑิตา"
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖

เป็นน้ำใจ อย่างดี เป็นที่หนึ่ง
ดีสุดซึ้ง จากน้อง มองเลิศล้ำ
พี่จะอยู่ หัดต่อ พอจดจำ
คำสูงต่ำ เรียนใหม่  ให้มันดี

เขียนหนึ่งบท อ่านซ้ำ แล้วนำส่ง
แต่งบรรจง ลงกลอน วอนน้องพี่
ช่วยขัดเกลา แก้ไข ให้ผมที
ไหนไม่ดี  ใช้แก้ ให้แน่นอน

[ไพร พนาวัลย์]

  ...ยังมิทัน ช่วยติ ดูซิ!นั่น
ยังมิได้ รักกัน พี่ขวัญเผย
หัวมิล้าน ซักกะหน่อย บ่นบ่อยเลย
น้องมิกล้า จะเอ่ย เปรยคำใด....

...ทำให้ดี ที่สุด อย่าหยุดนะ
พี่ต้องกะ อีกนิด คิดเรื่องใหม่
หากยังไม่ ดีกว่า ค่อยลาใจ
เพียงวันนี้ ขอให้ ทำใจดู...

...กำลังใจ มีมาก จากน้องพี่
ชื่นชมว่า กวี พี่สวยหรู
แต่งออกมา จากจิต ผิดคือครู
กำลังใจ มากอยู่ มอบคู่กานท์...นะคะ

รัตนาวดี
 

ฝนทั่งให้เป็นเข็มและเล็มเรื่อย
แม้จะเหนื่อยไปบ้างในทางผ่าน
เป็นเพื่อนพ้องน้องใหม่ยังไม่นาน
ค่อยค่อยคลานเตาะแตะอย่าแวะวน

ทำอะไรทุกอย่างบนทางฝัน
ต้องฝ่าฟันมั่นคงประจงผล
ผิดเป็นครูรู้ไว้ใส่กมล
จะเป็นคนเก่งได้ต้องใจเพียร

น้ำพร่องแก้วรินรับสดับถ้อย
ถึงจะด้อยเพียงใดอย่าใจเหี้ยน
ผู้หวังดีชี้แจงดั่งแรงเทียน
คำติเตียนเวียนมาด้วยอาทร 

“ไพร พนาวัลย์”

   

[saknun]

  ...ยังมิทัน ช่วยติ ดูซิ!นั่น
ยังมิได้ รักกัน พี่ขวัญเผย
หัวมิล้าน ซักกะหน่อย บ่นบ่อยเลย
น้องมิกล้า จะเอ่ย เปรยคำใด....

...ทำให้ดี ที่สุด อย่าหยุดนะ
พี่ต้องกะ อีกนิด คิดเรื่องใหม่
หากยังไม่ ดีกว่า ค่อยลาใจ
เพียงวันนี้ ขอให้ ทำใจดู...

...กำลังใจ มีมาก จากน้องพี่
ชื่นชมว่า กวี พี่สวยหรู
แต่งออกมา จากจิต ผิดคือครู
กำลังใจ มากอยู่ มอบคู่กานท์...นะคะ

รัตนาวดี
 

 

สุดแสนซึ้ง กระไร น้ำใจน้อง
ที่ประคับ ประคองต้องประสาน
ยังชื่นชม กวีพี่ นี้ยาวนาน
ยังส่งสาส์น ข้อความ ตามนี้มา

ช่วยเป็นแรง ขับเคลื่อน เตือนสติ
ให้ดำริ  เพื่อนพ้อง มองพี่หนา
อย่ายอมแพ้ สู้ต่อ ขอเวลา
วันข้างหน้า ต้องดี มีสักวัน

น