• ♥ ♥ ขอคำว่า ”คิดถึงกัน” บ่อยๆ เท่านั้นก็พอ... ♥ ♥ •

[Prapacarn ❀]

ความรักที่มีให้เธอ...
ยังมั่นคงเสมอ..ไม่เคยห่างหาย
วันเวลาผ่านผัน..หัวใจยังผูกพันไม่คลาย
ทุกคืนร่ำไห้..ท่ามความโหดร้ายของกาลเวลา

ดีใจ..ที่รู้ว่าเธอมีความสุข..
แม้ห้วงคำนึงหมองหม่นด้วยทุกข์..เพราะเฝ้าห่วงหา
คำว่า ”คิดถึง” ที่เธอส่งมา
ช่วยซับน้ำตาที่เอ่อท่วมใจ..

กับใครคนนั้น ที่เคียงข้างเธอ
บ่อยๆ ยังเผลอ..คิดว่า เป็นฉันได้ไหม
ยิ่งรู้..ยิ่งเห็น..ยิ่งโหยหา อาลัย
อีกนานเท่าใด..ที่จะต้องคอย

ความรักที่มีให้เธอ
ยังมั่นคงเสมอ..แม้ว่าจะสุดเอื้อมสอย
ชื่นชม..บูชา..ศรัทธา  คล้ายไขว่คว้าดาวลอย
ขอคำว่า ”คิดถึงกัน” บ่อยๆ เท่านั้นก็พอ...

แซมค่ะ
 

[สมนึก นพ]

ได้ฟังคำซาบซึ้งใจยิ่งนัก
มีผู้มาทายทัก คิดถึงคะนึงหา
"คิดถึง"เพียงสองคำดุจดั่งผ้าเช็ดหน้า ที่คอยซับ
รับน้ำตารินจากใจ
.......
และ
กับใครคนนั้น
หวั่นไหวทำไมเล่า
ก็คือเจ้าคอยเคียงข้าง นำมาอ้างไฉน
ทุกก้าวย่างมุ่งเดินหน้า แม้จะไกลแสนไกล
กำลังใจไม่เคยทดท้อรอเยียวยา
.......
ความรักมีที่เคยให้
รู้อยู่ว่ามาจากใจของใครหนา
จะตื่นหลับคิดถึงกันนั้นทุกครา
สุขอุรา
ดวงดาวจากฟากฟ้า ส่องแสงประกายจ้ามาประโลม.

นพ

[panthong.kh]

เที่ยงคืน..ฉันยังทนฝืน สะอื้นรำพัน
จิตใจยิ่งไหวหวั่น..บั่นทอนจนนอนไม่ได้
จินตนาการ ผ่านฟ้า ดวงดารา ระยิบไหว
อยากจะให้มีใคร..มาอยู่ใกล้ใกล้..คงจะดี

ม่านหน้าต่าง..เปลือกหอยร้อยระโยงระยาง
ลมพัดพา.. มากับหมอกจาง.. บางเบาเคล้าฤดี
กอดอกพิง..หมอนข้าง..อยู่อย่างนี้
ไม่รู้กี่เดือนปี...จะมีเธอนั่งเคียง

หันมองนาฬิกา..บอกเวลา..ตีสอง
เงียบสงัด..ลมพัดตามช่อง..พลันกล่องตนตรีที่หัวเตียง
เพลงบรรเลง..ส่งสำเนียง
ฉันค่อยค่อยหันตามเสียง...เพียง...เดียวดาย

อีกไม่นาน..ไก่ข้างบ้าน..โก่งคอขัน
ใจฉันยิ่งหวั่นหวั่น..รอคอยเขาคนนั้น...จะบ้าตาย
แม้วันหงอย คอยรอชาย..ใจรันทดหดหาย...
ดวงจันทร์นั้นเคลื่อนย้าย..แต่เหตุไฉน...ใจเฝ้าคิดถึง...คิดถึงแต่เธอ
พันทอง