|
27 ตุลาคม 2012, 12:07:AM |
ช่วงนี้ไม่ว่าง
|
|
« ตอบ #241 เมื่อ: 27 ตุลาคม 2012, 12:07:AM » |
ชุมชน
|
ชายสวนจรดจ่อน้ำ ริมแคว ตรงที่สุดตาแล ฝั่งคุ้ง สายธารเอื่อยกระแส ใจนิ่ง งำเฮย หมายมั่นรกรากฟื้น ถิ่นนี้ฝากฝัง
ขอส่งเป็นการบ้านให้ครูตรวจครับ เป็นโคลงเก่าที่เคยเขียนที่อื่นมาก่อน แต่รื้ิอฟื้อนมาด้วยความรู้สึก2ประการคือ
1ชอบเนื้อความอยากบันทึกไว้ 2.เรียงถ้อยคำแล้วรู้สึกขัด แสดงว่า มีที่ผิดที่ผมยังไม่สามารถเกลาได้
ถ้ามีที่ผิด จะผิดมากไหมครับ พอปล่อยผ่านได้ไหมครับ
ถ้าจะมีที่ผิด ก็เห็นจะเป็นสองที่นี้แหละครับ คุ้ง กับ ฟื้น ไม่สัมผัสกัน คุ้ง ก็ต้องคู่กับ ยุ้ง มุ้ง บุ้ง กุ้ง อุ้ง กระทุ้ง ส่วนฟื้น ก็ต้อง คู่กับ พื้น ชื้น สะอื้น ปื้น ส่วนอยากจะปรับให้เป็นแบบไหนก็สุดแล้วแต่คุณ
|
|
|
|
|
|
25 ธันวาคม 2012, 10:09:AM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #244 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2012, 10:09:AM » |
ชุมชน
|
๐คิดถึงซึ่งเพื่อนผู้ โคลงงาม หายพักตร์จิตจักหวาม วาทเศร้า หามิตรต่อโคลงตาม ยากยิ่ง จึงเปลี่ยวคำว้างเกล้า กร่อยกล้ำดำเนิน
๐เพลิดเพลินผลุบอยู่ห้วง หนใด ฝากรักความห่วงใย รับบ้าง อย่าทำดั่งนี่ใคร จำบ่ ได้นา เคยร่วมครื้นเครงสร้าง ศัพท์พร้องร้องรมย์ฯ
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
25 ธันวาคม 2012, 04:16:PM |
เมฆสีรุ้ง
|
|
« ตอบ #245 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2012, 04:16:PM » |
ชุมชน
|
๐คิดถึงซึ่งเพื่อนผู้ โคลงงาม หายพักตร์จิตจักหวาม วาทเศร้า หามิตรต่อโคลงตาม ยากยิ่ง จึงเปลี่ยวคำว้างเกล้า กร่อยกล้ำดำเนิน
๐เพลิดเพลินผลุบอยู่ห้วง หนใด ฝากรักความห่วงใย รับบ้าง อย่าทำดั่งนี่ใคร จำบ่ ได้นา เคยร่วมครื้นเครงสร้าง ศัพท์พร้องร้องรมย์ฯ ๐คารมท่านเรียกร้อง นำพา เราเร่งร้อนหวนมา แต่งแต้ม ร้อยเรียงร่ายภาษา สนองตอบ รับรักด้วยรอยแย้ม ฝากยิ้มสู่ผอง
๐เราท่องเที่ยวอยู่ห้วง วังวน ชีวิตแสนมืดมน ป่นปี้ ขาดจริตฝึกฝน กลบท นานา ยังผูกพันแห่งนี้ บ่ได้ห่างหาย ด้วยรักและผูกพัน เมฆสีรุ้ง ๒๕ ธ.ค. ๒๕๕๕ ปล.ยังคิดถึงทุกคนเสมอครับ
|
|
|
|
25 ธันวาคม 2012, 09:38:PM |
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,312
ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ
|
|
« ตอบ #246 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2012, 09:38:PM » |
ชุมชน
|
กรายห่างร้างลับแล้ว แสนนาน จรจากราวหักหาญ จิตขว้าง ถึงฝากข่าวแจงกาล จำเจ็บ ใจนอ มิเช่นครั้งเสกสร้าง ต่อสร้อยโคลงสรวม
วันร่วมเคหาสน์คล้าย ยากจริง ปีล่วงเดือนประวิง วุ่นล้า รอยคำล่องรอยพิง เพพาด เลือนเฮย ข้อเคลื่อนคลาดนานช้า ลึกน้ำนองใจ
|
คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของเวลา
|
|
|
|