ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

เช้าฝนตก อกเอ๋ย เลยเป็นไข้
ร้อนข้างใน ใจเฉา เราโดดเดี่ยว
ประคองตน บนทาง อ้างว้างเชียว
สุดจะเหลียว หาใคร ไร้หนทาง

สายมาหน่อย ร้อนจัด อึดอัดนัก
ขาดคนรัก ชักหม่น จนใจหมาง
สายตาทอด ออดอ้อน กลอนนวลนาง
เคยมีบ้าง บางใคร ในฤดี

พอตกบ่าย ท้องฟ้า พาสับสน
เมฆลอยวน อลอึง จึงหลีกหนี
คล้ายเตือนตน จนใจ ในชีวี
ไร้ผู้ซึ่ง ปรานี มีเตตา

ตกตอนค่ำ ไอหนาว พราวพร่างพรม
ทั้งสายลม พัดผ่าน สะท้านหนา
เย็นยะเยือก ขั้วใจ ใครเยียวยา
ขื่นชีวา หน้าหนาว สาวคร่ำครวญ

ยิ่งดึกดื่น ฝืนผัน หันหลังแนบ
พักพิงแอบ ข้างหมอน นอนไห้หวน
ผ้าห่มนวม สวมทับ กลับรัญจวน
ฤทัยป่วน ด่วนเจ็บ เหน็บทรวงใน

จะฝนตก แดดจัด ลมพัดหนาว
คงถึงคราว ดวงแด แย่แล้วไหม
จะกี่ฝน กี่ร้อน ยังอ่อนใจ
จะปีใหม่ ปีเก่า เราเหมือนเดิม
พันทอง

[--ณัชชา--]

อย่ามัวแต่โศกศัลย์พี่พันจ๋า
วันข้างหน้าอย่าทุกข์สุขต้องเพิ่ม
ความสมหวังเกิดก่อตามต่อเติม
ชีวิตเริ่มสดใสอีกไม่นาน

คนเข้มแข็งแบบพี่มีไม่มาก
เรื่องทุกข์ยากหม่นหมองมันต้องผ่าน
กำลังใจส่งมาอย่าร้าวราน
ยิ้มหวานหวานยิ้มนี้ให้พี่พัน

--บานเย็น--

 

[ไพร พนาวัลย์]

           

พี่คนเก่าใจเก่าไม่เคยกร่อน
จะหน้าร้อน,หน้าฝน,ยังทนฝัน
แม้หน้าหนาวคราวนี้ไม่มีวัน
จะแบ่งปันดวงแดให้แก่ใคร

เพราะหัวใจดวงนี้ไม่มีว่าง
มอบให้นางกิน,นอน,ดั่งวอนไหว้
จึงไม่เหลือเผื่อแผ่แด่นางใด
จงมั่นใจในรักที่ปักทรวง

จะปีเก่า,ปีใหม่,ปีไหนก็-
ไม่เคยท้อเคยถอยไม่ลอยร่วง
มอบให้เจ้าดวงแขทั้งแดดวง
เพียงอย่าลวงหลอกหลอนหรือซ่อนคม

ซ่อนเมื่อไหร่ตายแน่สุดแก้ได้
เพราะหัวใจแสนซื่อมันดื้อ,ก้ม
ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมใดให้เป็นปม
ขอเด็ดดมดอกเดียวเข้าเกี่ยวดอง 

“ไพร พนาวัลย์”

อย่าถือสาเน้อ แบบว่าตามกลอนอ่ะนะ 

[รพีกาญจน์]

มิเคยนึกปีนี้คือปีไหน
มีอะไรตัวเลขเสกหนึ่งสอง
มีคนบอกให้รู้ปีงูทอง
มักเกี่ยวข้องนิยามความเปลี่ยนไป

ก็ดุ่มเดินเพลินดีตามชีวิต
มิเห็นผิดแตกต่างทางไสว
มีอาหารจานคลุกกล้วยสุกใบ
น้ำเย็นใสอาบดื่มปลื้มกมล

บ้านไม้ลังพังผุปุปะฝา
มุงตองคาใบสั้นกันแดดฝน
เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยเหลือตน
ออกดั้นด้นเสาะยาป่าริมทาง

เสื้อแขนยุ่ยกุยเฮงกางเกงหลวม
ห่มผ้านวมสีมอฝ้ายทอห่าง
สองเท้าปั่นรถถีบคีบเกิบบาง
คู่เคียงข้าง สองเรา...เก่าเหมือนเดิม

ขอร่วมยืนยันว่าเหมือนเดิมเน่อ
 

รพีกาญจน์ 59

[กังวาน]

จะปีนี้ปีไหนก็ไม่เปลี่ยน
โลกหมุนเวียนก็ช่างโลกโศกอย่าเสริม
ยังคงรักภักดิ์เธอมั่นฉันคนเดิม
แค่อยากเติมความหวานให้ซ่านทรวง

อยากจะบอกออกไปใจคิดถึง
เธอจะซึ้งฉันไหมใจเป็นห่วง
แอบรักเธอมาตลอดยอดแดดวง
แต่แกล้งลวงว่ามิสนจนหลายปี

มาวันนี้มีหัวใจใส่เหล็กกล้า
เติมลูกบ้าบอกรักเลิกศักดิ์ศรี
กลัวโลกแยกแตกลงผงธุลี
นะคนดีอ่านดีนัก...ผมรักคุณ

    ----กังวาน----

[panthong.kh]

อย่ามัวแต่โศกศัลย์พี่พันจ๋า
วันข้างหน้าอย่าทุกข์สุขต้องเพิ่ม
ความสมหวังเกิดก่อตามต่อเติม
ชีวิตเริ่มสดใสอีกไม่นาน

คนเข้มแข็งแบบพี่มีไม่มาก
เรื่องทุกข์ยากหม่นหมองมันต้องผ่าน
กำลังใจส่งมาอย่าร้าวราน
ยิ้มหวานหวานยิ้มนี้ให้พี่พัน

--บานเย็น--

 

ขอบคุณน้อง คนดี ที่พร่ำพรอด
ให้ตลอด น้ำใจ ได้สุขสันต์
ยามโศกเศร้า เข้าปลอบ มอบรางวัล
ฤทัยนั้น กว้างใหญ่ หาใครเทียม

เป็นแม่พระ คนดี ศรีสมร
แห่งบ้านกลอน จริงเออ เธอล้นเปี่ยม
แม้ยามทุกข์ รุกเร้า เผาไหม้เกรียม
เธอตระเตรียม มอบให้ ได้ทุกที
พันทอง

[panthong.kh]

           
พี่คนเก่าใจเก่าไม่เคยกร่อน
จะหน้าร้อน,หน้าฝน,ยังทนฝัน
แม้หน้าหนาวคราวนี้ไม่มีวัน
จะแบ่งปันดวงแดให้แก่ใคร

เพราะหัวใจดวงนี้ไม่มีว่าง
มอบให้นางกิน,นอน,ดั่งวอนไหว้
จึงไม่เหลือเผื่อแผ่แด่นางใด
จงมั่นใจในรักที่ปักทรวง

จะปีเก่า,ปีใหม่,ปีไหนก็-
ไม่เคยท้อเคยถอยไม่ลอยร่วง
มอบให้เจ้าดวงแขทั้งแดดวง
เพียงอย่าลวงหลอกหลอนหรือซ่อนคม

ซ่อนเมื่อไหร่ตายแน่สุดแก้ได้
เพราะหัวใจแสนซื่อมันดื้อ,ก้ม
ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมใดให้เป็นปม
ขอเด็ดดมดอกเดียวเข้าเกี่ยวดอง 

“ไพร พนาวัลย์”

อย่าถือสาเน้อ แบบว่าตามกลอนอ่ะนะ 

เจอคำหวาน มาอ้อน ต้อนแบบนี้
จะยินดี ไหมเรา เจ้างามผ่อง
เว้าซื่อซื่อ ตรงเผง บุเรงนอง
มาลั่นกลอง รบนั้น ชักหวั่นใจ

เจอคำคม ลมจับ รับว่าแย่
เจ็บดวงแด มานาน สะท้านไหว
อย่ามาแหย่ เสือสาว ตาวาวไว
รู้ใช่ไหม ลูกไก่ ในกำมือ

ระวังนะ ลุงไพร คนใจพระ
ระวังจะ โดนกิน แล้วสิ้นชื่อ
ระวังจะ พลาดพลั้ง ดังฮือฮือ
คนเขาลือ ทั้งบาง สางไม่ทัน

มาเจอเสือ ซ่อนเล็บ เจ็บจุกแน่
คงจะแย่ อกพัง นั่งป่วนปั่น
เจอเล่ห์เหลี่ยม เตรียมใจ ไว้แล้วกัน
มิเช่นนั้น อาจตาย วายชีวี
พันทอง

[panthong.kh]

มิเคยนึกปีนี้คือปีไหน
มีอะไรตัวเลขเสกหนึ่งสอง
มีคนบอกให้รู้ปีงูทอง
มักเกี่ยวข้องนิยามความเปลี่ยนไป

ก็ดุ่มเดินเพลินดีตามชีวิต
มิเห็นผิดแตกต่างทางไสว
มีอาหารจานคลุกกล้วยสุกใบ
น้ำเย็นใสอาบดื่มปลื้มกมล

บ้านไม้ลังพังผุปุปะฝา
มุงตองคาใบสั้นกันแดดฝน
เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยเหลือตน
ออกดั้นด้นเสาะยาป่าริมทาง

เสื้อแขนยุ่ยกุยเฮงกางเกงหลวม
ห่มผ้านวมสีมอฝ้ายทอห่าง
สองเท้าปั่นรถถีบคีบเกิบบาง
คู่เคียงข้าง สองเรา...เก่าเหมือนเดิม

ขอร่วมยืนยันว่าเหมือนเดิมเน่อ
 

รพีกาญจน์ 59

สมถะ จริงหนอ พ่อร้อยชั่ง
แล้วเอาตังค์ เก็บไหน ขอใช้เพิ่ม
ร้อยละสิบ หรือเปล่า เจ้าดอกเติม
หากริเรื่ม ยืมก่อน ผ่อนสิบปี

แค่ข้าวจาน น้ำแก้ว ก็แล้วท่าน
เงินบำนาญ ไปไหน ไยหมองศรี
ทั้งลำใย ได้ขาย หลายล้านซี
ฝังดินมี หรือไม่ ให้บอกมา

อันกล้วยสุก ปลูกไว้ ไม่ได้ซื้อ
บ้านยึดถือ ใบตอง ขัดสองหน้า
คีบอีแตะ คู่เก่า เบาบางนา
สามปีกว่า ยังใส่ ได้ทานทน

รวมทั้งเสื้อ กุยเฮง เจ๋งเลยจ้า
ไม่ต้องซื้อ ต้องหา ว่าสับสน
ใช้ลำใย แลกมา พาจิตตน
ทุกเม็ดผล เก็บเรียบ เฉียบจริงจริง
พันทอง