.................................
จึงส่งท้ายปลายฝนด้วยลนไฟ
- อริญชย์ -
คงต้องตัดต่อไปฉุดไม่อยู่
เทพเอาหูไปนาตาไปไร่
อ้างถูกต้องตัวบทกฏหมายไทย
ทำป่าไม้ฉบับสัมปทาน
ตัดไม้เล็กไม้ใหญ่ไม้สงวน
ร่วมขบวนข้ามขัณฑ์ฟันเพื่อนบ้าน
ลากสวมตอออกใบให้โรงงาน
เศษเผาถ่านแค่กำทำดุ้นฟืน
ตะวันร้อนน้ำเดือดลงเหือดแห้ง
ลมพัดแรงหักโค่นจนสุดฝืน
แผ่นดินแตกแยกตัวทั่วครันครืน
เสียงสะอื้นระงมจมน้ำตา
อากาศเช้าหนาวเย็นเห็นปุยหมอก
เริ่มสายออกร้อนเหลือเหงื่อย้อยหน้า
พอตกค่ำเมฆบนฝนลงมา
หนึ่งเพลาแบ่งยามสามฤดู
โลกป่นปี้ฝีมือคือมนุษย์
จวนถึงจุดบรรลัยให้หดหู่
เห็นแก่ตัวแย่งกันมันมึงกู
ท้ายก็สู่นรกหมกกองกูณฑ์
รพีกาญจน์ 59
