• • ♪ ♫ ละเมอ...เพราะ "เรอทัก" ♫ ♪ • •
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 08:42:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: • • ♪ ♫ ละเมอ...เพราะ "เรอทัก" ♫ ♪ • •  (อ่าน 2234 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
20 ตุลาคม 2012, 10:32:AM
Prapacarn ❀
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1148
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,439


♥ แกร่งกล้า..ประภาคาร.. ตระหง่านตั้ง.. ณ ฝั่งคอย ♥


« เมื่อ: 20 ตุลาคม 2012, 10:32:AM »
ชุมชนชุมชน


คนเผลอ ”เรอ” มัวหลับ..นอนทับสิทธิ์
ด้วยศรพิษปักแดชะแง้หา
แม้มีหมอเห็นใจใคร่เยียวยา
ประกาศหาผู้เชี่ยวชาญประสานใจ

รับสมัครหมอจ๋า..มาช่วยหน่อย
ช่วยรักษาใจดวงน้อยที่หวั่นไหว
จะมอบรัก..ภักดิ์ภิรมย์ห่มฤทัย
อยากทราบว่า..มีไหม ใคร่ลองดู

เป็นคนไข้ใจเดาะเพราะลุ่มหลง
โรคงุนงงแทรกซ้อนอ้อนหาคู่
ความดันต่ำยามดาวตกนกขันคู
แล้วจู่จู่..ใจก็เต้นเมื่อเห็นเธอ

ไปตรวจเลือด..น้ำตาล ขึ้นหวานมาก
นอนหลับยากด้วยใจมัวใฝ่เผลอ
จนค่อนคืนครวญกระเส่าเฝ้าละเมอ
ว่า..รักเธอ..เรอทัก..รักนะคะ
 ส่งจูบจ้ะ
แซม

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, ไพร พนาวัลย์, Music, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, บ้านริมโขง, สุนันยา

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
20 ตุลาคม 2012, 03:40:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #1 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2012, 03:40:PM »
ชุมชนชุมชน


สาวน้อยเซย์ ฮาโหล

อยากเป็นหมอรอรักไม่รัก”เรอ”
อยากเป็นหมอ รอเธอ “เรอรักนะ”
วินิจฉัยอาการหวานเกินกะ
วินิจฉัยไม่ผละละละมุน

แต่เสียดายสายไปไม่มีหวัง
แต่เสียดายคล้ายดังนั่งหัวหมุน
แต่เสียดายหมายก่อนตอนได้ทุน
แต่เสียดายหันหุนบุญไม่ตาม

ไปเรียนหมอตอนควายกับฝ่ายญาติ
ยื่นคำขาดจากแม่เกินแถ,ห่าม
อยากเรียนหมอตอนคนหลายคนปราม
ขอนงรามเข้าใจในทุกข์ทน

จึงบัดนี้เพียงมองยามน้องเรอ
คอยนั่งเพ้อเผลอไผลหัวใจหม่น
อยากใช้เชือกผูกไว้ให้หน้ามน
ได้เวียนวนใกล้หลักพักอาการ

ผ้าชุบน้ำเช็ดร่างอย่างบรรจง
ให้คลายลงตรงเธอ เรอคำหวาน
บอระเพ็ดเจ็ดขันกลั้นใจทาน
คงไม่นาน “เรอขม”  หายตรมทรวง..

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, รพีกาญจน์, Prapacarn ❀

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s