ทุกอย่างเปลี่ยน เมื่อเธอเลือน ไม่เหมือนก่อน
ความแน่นอน คือไม่แน่ กลับแปรผัน
คำว่ารัก กลายเป็นเบื่อ เลิกเชื่อมัน
คำว่าฉัน ไม่สำคัญ ผูกพันธ์เธอ
น้ำเปลี่ยนรส ที่ว่าหวาน เป็นตาลขม
เคยนิยม กลับนิยาม น้ำตาเอ่อ
เกิดบางอย่าง กั้นขวางทับ ฉันกับเธอ
รอเสนอ ยื่นคำขาด แสนบาดใจ
เขาเข้ามา เป็นเวลา ที่ว่าเหมาะ
หรือเป็นเพราะ เธอแอบแล มาแต่ไหน
จึงมอบใจ ให้เขาง่าย ไม่อายใคร
เขาคนใหม่ ยึดหัวใจ เพียงไม่นาน
เธอมอบเหงา ยื่นให้ฉัน ก่อนวันจาก
มันแสนยาก เกินจะรับ หรือขับขาน
ทรมาณ รักเป็นอื่น เธอชื่นบาน
คำสงสาร จากคนดี ไม่มีเลย
ฉันขอแทน ความในใจ ขอใช้สิทธิ์
ก่อนเธอมิด จากไกลหาย ขอได้เอ่ย
ทุกหยดน้ำ ที่ไหลลาม นะทรามเชย
เจ็บจังเลย แทนความเศร้า ที่เผาใจ
