~@ ฟ้าฉ่ำฝน..คนถูกเมิน @~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 07:15:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~@ ฟ้าฉ่ำฝน..คนถูกเมิน @~  (อ่าน 6925 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
31 กรกฎาคม 2012, 09:03:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« เมื่อ: 31 กรกฎาคม 2012, 09:03:PM »
ชุมชนชุมชน



ฟ้าฉ่ำฝนเนืองนองมองกระสินธุ
ที่ไหลรินรวมแอ่งแรงล้นเอ่อ
จากเพียงสายหลายทางวางพบเจอ
ตามองเหม่อ เผลอคล้อย เลื่อนลอยไป

มองตามน้ำยามนี้..หาที่สุด
จะแวะหยุด ลดเลี้ยว เชี่ยวตรงไหน
มีเนินสูง คันดิน ถิ่นแดนใด
มาขวางไว้ ให้หยุด เป็นสุดทาง

เหมือนจุดหมาย ปลายฝัน วันห่วงหา
ไหลเรื่อยมา เป็นสาย ได้ใดขวาง
จะมีไหม ใดยื้อ หรือละวาง
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งหาย คนหมายมอง

เป็นสายฝน ตกปน บนดินเลน
ใครมองเห็น ขุ่นแดง แฝงสยอง
ต้องถอยห่างอย่างคร้าม ความคะนอง
หลากล้นคลอง ไร้ค่า พาระทม

ไร้จุดหมาย ไร้หวัง ไร้สั่งสุข
มากด้วยทุกข์ รุกเร้า เข้าทับถม
คนรังเกียจ เดียดฉันท์ มันโสมม
คลุกโคลนตม ราคี  ติดที่กาย

จึงต้องหลบ ล้างคราบ ที่อาบร่าง
ปิดแนวทาง ของตน บนเป้าหมาย
รักษาตน คนเศร้า ให้เหงาคลาย
ขอเป็นชาย ไร้ค่า ..ที่ฟ้าเมิน.

"บ้านริมโขง"
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, รัตนาวดี, Music, ดุลย์ ละมุน, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, blues, D, สุนันยา

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

31 กรกฎาคม 2012, 10:21:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #1 เมื่อ: 31 กรกฎาคม 2012, 10:21:PM »
ชุมชนชุมชน

เธอยังมีคุณค่าน่ายกย่อง
ฉันเฝ้ามองทุกวันนึกสรรเสริญ
ยังศรัทธาเสียจังใช่บังเอิญ
ยังอยากเดินเคียงคู่อยู่กับเธอ

ฟ้าหลังฝนฉ่ำเย็นเธอเห็นไหม
คงสดใสสีครามงามเสมอ
ความสุขที่หวังปองเราต้องเจอ
เพียงอย่าเผลอแววตาเอื้ออาลัย

เราจะก้าวพร้อมกันในวันพรุ่ง
ใช้เรียวรุ้งนำทางกระจ่างใส
หากว่ามีพลังความตั้งใจ
อุปสรรคใดใด ก็พ่ายเรา

--ณัช--

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตนาวดี, Music, ดุลย์ ละมุน, บ้านริมโขง, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, blues, D, รพีกาญจน์, สุนันยา

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

01 สิงหาคม 2012, 01:44:AM
รัตนาวดี
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 977
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,130


❤ ลองล้มลงดูบ้าง แล้วจะรู้ว่าใครยังอยู่ข้างๆเรา*¨♥


bai.bun.1
« ตอบ #2 เมื่อ: 01 สิงหาคม 2012, 01:44:AM »
ชุมชนชุมชน




เหมือนจุดหมาย ปลายฝัน วันห่วงหา
ไหลเรื่อยมา เป็นสาย ได้ใดขวาง
จะมีไหม ใดยื้อ หรือละวาง
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งหาย คนหมายมอง

เป็นสายฝน ตกปน บนดินเลน
ใครมองเห็น ขุ่นแดง แฝงสยอง
ต้องถอยห่างอย่างคร้าม ความคะนอง
หลากล้นคลอง ไร้ค่า พาระทม

ไร้จุดหมาย ไร้หวัง ไร้สั่งสุข
มากด้วยทุกข์ รุกเร้า เข้าทับถม
คนรังเกียจ เดียดฉันท์ มันโสมม
คลุกโคลนตม ราคี  ติดที่กาย

จึงต้องหลบ ล้างคราบ ที่อาบร่าง
ปิดแนวทาง ของตน บนเป้าหมาย
รักษาตน คนเศร้า ให้เหงาคลาย
ขอเป็นชาย ไร้ค่า ..ที่ฟ้าเมิน.

"บ้านริมโขง"
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕



...ฤๅหมดหวัง ทั้งใจ ไร้เรื่องรัก
หม่นหมองพัก ปล่อยวาง รักห่างเหิน
ทิ้งใจล้า พาจาก มิอยากเพลิน
รักมาผุด บังเอิญ ต้องเขินอาย...

...ไยต้องหลบ หลีกสร้าง ทางป่วยจิต
ไยต้องปิด ด้วยเศร้า แทนเป้าหมาย
ลองสวมสร้อย รักสวย อาจช่วยคลาย
น้องถักร้อย ถ้อยคล้าย ลายรักเติม...

...หากจุดหมาย ปลายฝัน ในวันหา
มิพบพา ผลักฝัน ไหวหวั่นเพิ่ม
เอาสร้อยสาย ระบายสี มีรักเจิม
ด้วยดอกรัก ห้อยเสริม ใจเริ่มบาน...

...สวมสร้อยรัก..ษาใจ ในคราหมอง
ถึงวันไม่ อยากครอง คืนน้องผ่าน
เผื่อวันใด พี่ฝัน ปั่นป่วนนาน
ให้ยืมแขวน ริมด้าน ม่านดวงใจ...

รัตนาวดี
ส่งจูบจ้ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, ดุลย์ ละมุน, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, D, รพีกาญจน์, สุนันยา

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..อสงไขย..ใน..ใจ..คุณ...❤... สาวน้อยเซย์ ฮาโหล.....
☆★*•.¸All You Need Is  ℒƠѵℯ ✫*¸.•*¨♥¸.•*★☆
01 สิงหาคม 2012, 06:37:AM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #3 เมื่อ: 01 สิงหาคม 2012, 06:37:AM »
ชุมชนชุมชน



ฟ้าฉ่ำฝนเนืองนองมองกระสินธุ
ที่ไหลรินรวมแอ่งแรงล้นเอ่อ
จากเพียงสายหลายทางวางพบเจอ
ตามองเหม่อ เผลอคล้อย เลื่อนลอยไป

มองตามน้ำยามนี้..หาที่สุด
จะแวะหยุด ลดเลี้ยว เชี่ยวตรงไหน
มีเนินสูง คันดิน ถิ่นแดนใด
มาขวางไว้ ให้หยุด เป็นสุดทาง

เหมือนจุดหมาย ปลายฝัน วันห่วงหา
ไหลเรื่อยมา เป็นสาย ได้ใดขวาง
จะมีไหม ใดยื้อ หรือละวาง
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งหาย คนหมายมอง

เป็นสายฝน ตกปน บนดินเลน
ใครมองเห็น ขุ่นแดง แฝงสยอง
ต้องถอยห่างอย่างคร้าม ความคะนอง
หลากล้นคลอง ไร้ค่า พาระทม

ไร้จุดหมาย ไร้หวัง ไร้สั่งสุข
มากด้วยทุกข์ รุกเร้า เข้าทับถม
คนรังเกียจ เดียดฉันท์ มันโสมม
คลุกโคลนตม ราคี  ติดที่กาย

จึงต้องหลบ ล้างคราบ ที่อาบร่าง
ปิดแนวทาง ของตน บนเป้าหมาย
รักษาตน คนเศร้า ให้เหงาคลาย
ขอเป็นชาย ไร้ค่า ..ที่ฟ้าเมิน.

"บ้านริมโขง"
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕



แม้เลอะโคลน ล้างได้ ใสสะอาด
เสื้อผ้าขาด เย็บปะ อย่ามัวเขิน
ทางคตเคี้ยว ไปมา ถ้าหมั่นเดิน
จุดหมายคง ไม่เกิน พยายาม

ฝนฉ่ำฟ้า ครานี้ มีเปื้อนเปรอะ
เปื้อนจนเลอะ เพียงใด ขอไถ่ถาม
อยากช่วยล้าง โคลนดิน ให้สิ้นตาม
ชายตางาม อย่างพี่ ยินดีทำ

ล้างออกแล้ว แวววาว ราวทองทับ
วะวิบวับ งามเด่น เย็นกระหน่ำ
สรีระ เอวองค์ หลงระกำ
อยากถลำ เข้ากอด พ่อยอดชาย

หล่อขนาด อาจตาย ด้วยขายหน้า
หญิงไม่คว้า ได้ไง ใจสลาย
มองทีไร แทบคลั้ง นั่งตาลาย
ดั่งองค์อินทร์ แปลงกาย คล้ายแกล้งอำ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, D, รพีกาญจน์, สุนันยา, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, --ณัชชา--

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
01 สิงหาคม 2012, 08:32:AM
บูรพาท่าพระจันทร์
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 848
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,717


ผู้นิยม..ชมรส..บทกานท์กลอน./


« ตอบ #4 เมื่อ: 01 สิงหาคม 2012, 08:32:AM »
ชุมชนชุมชน







 ลาตายดีกว่าตู

โอ้ขาดนุชสุดทนอีกฝนซ้ำ
รุมกระหน่ำย้ำใจไม่ห่างเหิน
เพียงหนาวกายสายฝนก็หม่นเกิน
ไม่ชวนเพลินเทินร้าวไร้สาวมอง

ขอไหว้วอนอ้อนฟ้าชะตารัก
อย่าหน่ายนักผลักเราให้เศร้าหมอง
ช่วยนำรักสักน้อยฝอยละออง
เหมือนฝนทองนองอาบซาบกายใจ...

"  บูรพ์ "

 เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, D, รพีกาญจน์, สุนันยา, Prapacarn ❀, รัตนาวดี, บ้านริมโขง, panthong.kh, --ณัชชา--

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
01 สิงหาคม 2012, 10:46:AM
รัตนาวดี
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 977
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,130


❤ ลองล้มลงดูบ้าง แล้วจะรู้ว่าใครยังอยู่ข้างๆเรา*¨♥


bai.bun.1
« ตอบ #5 เมื่อ: 01 สิงหาคม 2012, 10:46:AM »
ชุมชนชุมชน





 ลาตายดีกว่าตู

โอ้ขาดนุชสุดทนอีกฝนซ้ำ
รุมกระหน่ำย้ำใจไม่ห่างเหิน
เพียงหนาวกายสายฝนก็หม่นเกิน
ไม่ชวนเพลินเทินร้าวไร้สาวมอง

ขอไหว้วอนอ้อนฟ้าชะตารัก
อย่าหน่ายนักผลักเราให้เศร้าหมอง
ช่วยนำรักสักน้อยฝอยละออง
เหมือนฝนทองนองอาบซาบกายใจ...

"  บูรพ์ "

 เคารพรัก


...รักปลิวว่อน สยาย กับสายฝน
ซับปะปน หล่นตาม ถ้อยถามไถ่
ละอองรัก พิรุณ อุ่นทรวงใน
อย่าเศร้าใส่ หม่นหมอง ร่ำร้องเลย...

...ประพรมแล้ว มิน้อย และบ่อยครั้ง
ให้ทั้งทั้ง ที่รู้ ต้องอยู่เฉย
พี่โปรยรัก ทั่วจน ล้นกอบเกย
ผลรักพา เฉลย ไยเอ่ยครวญ...

รัตนาวดี
 สาวน้อยเซย์ ฮาโหล

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..อสงไขย..ใน..ใจ..คุณ...❤... สาวน้อยเซย์ ฮาโหล.....
☆★*•.¸All You Need Is  ℒƠѵℯ ✫*¸.•*¨♥¸.•*★☆
02 สิงหาคม 2012, 03:54:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #6 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2012, 03:54:AM »
ชุมชนชุมชน


เธอยังมีคุณค่าน่ายกย่อง
ฉันเฝ้ามองทุกวันนึกสรรเสริญ
ยังศรัทธาเสียจังใช่บังเอิญ
ยังอยากเดินเคียงคู่อยู่กับเธอ

ฟ้าหลังฝนฉ่ำเย็นเธอเห็นไหม
คงสดใสสีครามงามเสมอ
ความสุขที่หวังปองเราต้องเจอ
เพียงอย่าเผลอแววตาเอื้ออาลัย

เราจะก้าวพร้อมกันในวันพรุ่ง
ใช้เรียวรุ้งนำทางกระจ่างใส
หากว่ามีพลังความตั้งใจ
อุปสรรคใดใด ก็พ่ายเรา

--ณัช--



อ่านแอบซึ้งถึงคำนำถวิล
ได้ยลยินคำปลอบมอบคลายเศร้า
ใจเธองามจริงเอย..เชยเพียงเงา
ยังเร่งเร้าเฝ้าชื่นยื่นไมตรี

บุญเราถึงเขาไหม...ให้คอยถาม
เธอคนงามเลิศลักษณ์สลักศรี
เธอดุจแก้วแวววาวพราวมณี
กลัวเหลือที่มณีเฉา..เพราะเราทำ

อยากมองเธอด้วยชื่น..ทุกคืนหวาน
ชมดวงมานด้วยเชิดเทิดคมขำ
ไม่อาจครองเป็นเจ้าเข้าครอบงำ
เพียงเอ่ยคำนำสู่เป็น..ชู้ทางใจ..

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

02 สิงหาคม 2012, 03:58:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #7 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2012, 03:58:AM »
ชุมชนชุมชน





...ฤๅหมดหวัง ทั้งใจ ไร้เรื่องรัก
หม่นหมองพัก ปล่อยวาง รักห่างเหิน
ทิ้งใจล้า พาจาก มิอยากเพลิน
รักมาผุด บังเอิญ ต้องเขินอาย...

...ไยต้องหลบ หลีกสร้าง ทางป่วยจิต
ไยต้องปิด ด้วยเศร้า แทนเป้าหมาย
ลองสวมสร้อย รักสวย อาจช่วยคลาย
น้องถักร้อย ถ้อยคล้าย ลายรักเติม...

...หากจุดหมาย ปลายฝัน ในวันหา
มิพบพา ผลักฝัน ไหวหวั่นเพิ่ม
เอาสร้อยสาย ระบายสี มีรักเจิม
ด้วยดอกรัก ห้อยเสริม ใจเริ่มบาน...

...สวมสร้อยรัก..ษาใจ ในคราหมอง
ถึงวันไม่ อยากครอง คืนน้องผ่าน
เผื่อวันใด พี่ฝัน ปั่นป่วนนาน
ให้ยืมแขวน ริมด้าน ม่านดวงใจ...

รัตนาวดี
ส่งจูบจ้ะ



ความหมายดี มีสร้อยร้อยสวาท
น้องหวังวาดคาดหมายคลายหวั่นไหว
ล้างอารมณ์บ่มเหงาทุเลาไป
สวมเอาไว้ได้สมไม่ตรมทรวง

สร้อยรักสวยรวยรื่นตื่นตาเห็น
ไร้ลำเค็ญไร้ขื่นชื่นใหญ่หลวง
สร้อยแสงสีมีรักสลักดวง
โอ้..พุ่มพวง สร้อยสวาท ไม่คลาดคลา

ขอมอบสร้อยอีกอัน..ฉันมอบให้
แด่..ดวงใจ คืนกลับรับห่วงหา
ขอให้เธอสุขสู่คู่อุรา
ให้งามเลิศเจิดจ้า..สง่ามอง

เธอใจงามยามเห็นฉันเป็นทุกข์
เธอปลอบปลุกด้วยหวังสั่งสนอง
เธอโอบเอื้อเผื่อรักสลักครอง
มอบสร้อยคล้องจองใจ..ฉันไม่ลืม.

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

02 สิงหาคม 2012, 04:05:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #8 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2012, 04:05:AM »
ชุมชนชุมชน




แม้เลอะโคลน ล้างได้ ใสสะอาด
เสื้อผ้าขาด เย็บปะ อย่ามัวเขิน
ทางคดเคี้ยว ไปมา ถ้าหมั่นเดิน
จุดหมายคง ไม่เกิน พยายาม

ฝนฉ่ำฟ้า ครานี้ มีเปื้อนเปรอะ
เปื้อนจนเลอะ เพียงใด ขอไถ่ถาม
อยากช่วยล้าง โคลนดิน ให้สิ้นตาม
ชายตางาม อย่างพี่ ยินดีทำ

ล้างออกแล้ว แวววาว ราวทองทับ
วะวิบวับ งามเด่น เย็นกระหน่ำ
สรีระ เอวองค์ หลงระกำ
อยากถลำ เข้ากอด พ่อยอดชาย

หล่อขนาด อาจตาย ด้วยขายหน้า
หญิงไม่คว้า ได้ไง ใจสลาย
มองทีไร แทบคลั่ง นั่งตาลาย
ดั่งองค์อินทร์ แปลงกาย คล้ายแกล้งอำ


น้องวาดฝันจินตนาพาวาบหวิว
เลิศเลอลิ่วโลมไล้ให้ชื่นฉ่ำ
ไม่รังเกียจไม่กลัวฉันตัวดำ
ยินดีทำนำล้างวางกรุณา

น้องอาจคิดผิดไปในรูปลักษณ์
น้องอาจมักวาดฝันนั้นหลั่นหล้า
น้องอาจดูนิยายหมายเต็มตา
ล้างออกมาหวังเป็นเช่นนิยาย

ไม่ได้เป็นเช่นนั้น..บอกกันก่อน
ไม่แวววอนอ้อนทองอย่างน้องหมาย
ไม่หล่อเหลาเงาสวยรวยมากมาย
แต่เป็นชายถูกทิ้ง..จากหญิงงาม

ด้วยหวั่นใจ ยามใดให้เธอเห็น
ไม่ได้เป็นดั่งหวัง..ตั้งคำถาม..
เธอก็ทิ้ง ใช่ไหม ใจนงราม
ครั้งที่สาม..ถ้าหญิง ทิ้งอีกที.. ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s