ตำรวจของฉัน อันตำรวจจราจรสมัยนี้
ขยันรี่ทำงานกลางถนน
ที่ปรานโปรดต้องมีรถอลวน
ยิ่งมีเลนมากล้นยิ่งเข้าที
มอเตอไซค์คือเป้าหมายของตำรวจ
ชอบขอตรวจใบอนุญาตการขับขี่
หมวกไม่ใส่จกส่องข้างใครไม่มี
ต้องโดนดีเขียนใบสั่งฟังให้ไว
แล่นบัสเลนแล่นเลนสองคร่อมซ้อนสาม
ตำรวจถามเขียนใบสั่งสะดวกไหม
ที่ สน. จ่ายหลายร้อยอึดอัดใจ
ไม่เป็นไรจ่ายตำรวจแค่ร้อยเดียว
งานประจำตำรวจแสนเหน็ดเหนื่อย
ยังต้องมายืนเมื่อยและหวาดเสียว
ท่านทุ่มเทเวลามากจริงเชียว
นักท่องเที่ยวและคนไทยต้องขอบคุณ
ต่อแต่นี้หากขี่ไปพบตำรวจ
ออกมาตรวจให้เรารีบหันหุน
ท่องในใจในคำคมเอาให้คุ้น
"เป้าหมายคุณมีเอาไว้ให้พุ่งชน!!!"
ตอนผมเป็นนักเรียนอยู่ ม.5 ผมขี่จักรยานยนต์ไปโรงเรียน เจอตำรวจดีดีท่านหนึ่ง ท่านเตือนผมเรื่องกฎจราจร แต่หลังจากนั้นผมไม่เคยเจอตำรวจดี ๆอีกเลย
ครั้งหนึ่งตอนอยู่ปี 1 ผมขี่จักรยานยนต์ออกไปหาเพื่อนตอน 5 ทุ่ม สภาพชุดนิสิตปลดประจำการแล้ว ใส่หมวกนิรภัย กระจกส่องข้างมี ไฟรถติด
คุณตำรวจเขาเรียกให้ผมจอดและขอดูใบอนุญาตขับขี่
ผมให้คุณตำรวจเขาดู เขาขอดู พ.ร.บ. รถที่ติดสติ๊กเกอร์เขียนพุทธศักราชตัวเบ้อเร่อ
หลังจากเขาเห็นแล้วว่าจ่ายภาษีรถได้ถูกต้อง เขาขอดู "เอกสารการเป็นเจ้าของรถ"...
เชื่อว่าตำรวจดีดียังมีครับ ใครขี่รถจักรยานยนต์ในกรุงเทพก็ระวังช่วงสิ้นเดือนหน่อยละกัน เงินเดือนหมดตำรวจจะขยันเป็นพิเศษ
